MK: “Stel je voor: ik groeide op met Derrick May als mijn lokale dj”

Bij My First Club gaan we met bekende dj's en producers terug naar het begin – hun roots – en stellen vragen over de eerste aanraking met clubs en de scene. Zo maakten we al een trip down memory lane met Britse dj's als Eats Everything en Shadow Child. Deze keer is de beurt aan Marc 'MK' Kinchen.

MK is het levende bewijs dat een artiest goed kan zijn in meerdere dingen. Hij is een vruchtbare producer en onnavolgbare remixer. Dat typische Korg M1 geluid van MK hoor je al vanaf het begin van de jaren negentig. Je vader zou hem kunnen kennen van de MK en Alana dagen, je oudere broer ging waarschijnlijk iedere vrijdag los op de Nightcrawler's remix en jij kent hem ongetwijfeld van zijn Dub III van Look Right Trough van Storm Queen. MK staat symbool voor het verhaal achter de Amerikaanse house van de jaren tachtig tot nu. Geen betere kandidaat om mee terug naar het begin te gaan.

De eerste club waar ik heen ging was een club in Pontiac, Michigan. De club heette Isis en had een erg gemengd publiek, hetero-en homoseksueel; iedereen zag er altijd tof uit. Ik was 14 of 15 jaar, dronk nog niet en reed ook nog geen auto. Mijn vriendin en ik werden altijd gebracht door haar zus en die ritjes waren altijd leuk, waarschijnlijk omdat we de gehele rit met elkaar aan het vozen waren ;) Ik kan me ook nog herinneren dat er niet zulke rijen voor de ingang stonden als tegenwoordig.

Na Isis werd het allemaal wat serieuzer. Ik dook er dieper in en de plek, voornamelijk in de Music Institute in Detroit. Mijn broer, Scottie Deep, draaide er vaak en dan ging ik bij hem kijken. Daar draaide hij dan samen met dj's als Kevin Saunderson en Derrick May, dat was fantastisch. Het was niet al te groot, er waren geen fancy lichten en de tent was pikkedonker. De dj-booth zag eruit of iemand van de straat hem zo in elkaar geknutseld had. Maar dat boeide niet, het ging echt om de muziek en de sfeer. De booth was superhoog, dus als je de dj wilde zien, kon je beter achter de booth gaan staan dan ervoor. Dat betekende wel dat mensen zich meer gingen richten op de muziek en gelukkig werd er de beste muziek gedraaid die je kon voorstellen. Toen ik nog die jonge producer was, was ik altijd al met mijn kop bij het maken van goede muziek. Ik analyseerde elk nummer dat ik op de dansvloer hoorde, en probeerde dan uit te vogelen hoe het nummer gemaakt was en wat het zo speciaal maakte.

Kan je je voorstellen op te groeien met Derrick May als je lokale dj? Ik hoef je waarschijnlijk niet uit te leggen hoe speciaal dat was en nog steeds is. Maar het was niet alleen May die me inspireerde. Ik keek ook buiten de grenzen van Detroit naar goede tracks en producers. In die tijd waren Masters at Work heel groot voor mij. 'Little' Louie Vega en Kenny 'Dope' Gonzales waren niet alleen fantastische dj's voor mij, maar ook steengoede producers die fantastische releases uitbrachten. Het is zeldzaam een dj te vinden die beiden kan, helemaal in het genre waarin zij muziek maakten.

In die tijd kochten we nog platen, en Buy-Rite was een winkel in een achterbuurt, die echt de allervetste house platen ter wereld verkocht. Alleen de zwarte dj's van Detroit kochten hun platen daar. Ik weet eigenlijk niet precies waarom dat zo was, maar ik denk dat het kwam omdat het midden in 'the hood' was. De eigenaar was destijds ook de baas van een label genaamd Express. Op dat label bracht ik mijn allereerste release Seperate Minds uit, dus ik denk dat Buy-Rite ook doorslaggevend is geweest in het hele MK verhaal.

MK kan je zien op donderdag 2 april bij Glow In The Dark 'Goede Vrijdag' editie en op zaterdag 23 mei op het Pacha Festival

Je kan MK volgen op Facebook // SoundCloud // Twitter