Een ode aan de nachttrein

Nu langzaam maar zeker het festivalseizoen op zijn einde loopt, heb je geen enkel excuus meer om niet elk weekend te sneuvelen in De School, BAR, OT301 of PIP. Dat is toch heerlijk? In clubs zijn dj's vaak geneigd wat avontuurlijker te draaien, in clubs kun je jezelf compleet verliezen en in clubs ga je gerust tot zes uur 's ochtends door. Maar het allermooiste aan het clubseizoen is toch wel de nachttrein terug naar huis. Het is als de ereronde na een slopende Tour de France. Als het grand dessert dat het zojuist genuttigde Michelinwaardige diner in een nieuwe context weet te plaatsen en uiteindelijk bepalend is voor hoe je aan de avond terugdenkt.

Tijd voor een ode aan de nachttrein, met een paar anonieme, persoonlijke ervaringen zoals ze jou om half vijf 's ochtends ook zouden kunnen overkomen.

Vuilnisbakje
"Heerlijk, dit. Ik zit met circa dertienduizend feestgangers opgepropt in een Sprinter tussen Amsterdam en Hilversum. Daar moeten we dan weer overstappen om uiteindelijk in Utrecht te komen. Het is 04.13, ik wist niet eens dat er 's nachts ook Sprinters rijden. Ik ben behoorlijk dronken, maar goed. Een meisje bij de deur wankelt op haar benen. Haar vriendin grijpt haar met beide handen vast, alsof ze een slapende beer staande probeert te houden. Met moeite lijkt het arme meisje haar ingewanden binnen te kunnen houden. Elke paar minuten kokhalst ze, en ergens is het fascinerend om naar te kijken wanneer ze eindelijk zal exploderen. Ze worstelt er echt tegen.

Het is een schril contrast met de gast tegenover me. Net sliep hij nog, maar nu zie ik hoe zijn wangen opbollen, in slow-motion, en hoe hij een microseconde later zijn gehele maaginhoud over zichzelf heen blaft. Het ruikt naar bier en Chinees –er lijken zelfs stukjes Foe Yong Hai herkenbaar. Ik, en alle andere mensen in de coupe, staan direct op om ons naar een andere coupe te verplaatsen. Op een iemand na. Ah, die heeft oortjes in. Ik loop langs het meisje bij de deur, dat bij het zien van de Foe Yong Hai alsnog besluit om in zo'n piepklein vuilnisbakje over te geven. Dat bleek echter al behoorlijk vol te zitten, en stroomt over van haar braaksel.

Ik weet niet meer precies hoe laat ik uiteindelijk ben thuisgekomen, maar ik zal dat overstromende vuilnisbakje nooit meer vergeten."

Casual
"Een vriendin en ik gingen eens met de nachttrein van Den Haag naar Utrecht, en er zat iemand naast ons casual vanuit z'n stoel op de vloer te kotsen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Nog steeds trauma's."

Voedselvergiftiging
"Ik kwam net van een date. Ik was zelfs met haar mee naar huis gegaan, maar had teveel bier op en te weinig bodem. Ik heb het daar netjes kunnen houden, maar toch gezegd dat ik me niet lekker voelde. De hele weg van Leidseplein naar station ging ik telkens over m'n nek. Bij de trein kwam ik tot overmaat van ramp een bekende tegen, een rapper uit Utrecht. Toen de trein vertrok zaten hij en z'n vriendin in de vierzitter naast me, bij Utrecht zaten ze helemaal aan andere eind coupe. Ik was kennelijk zo lam dat ik in de trein out ging, nadat ik de halve coupe had ondergekotst. De volgende dag heb ik ook niks binnengehouden, dus ik vermoed toch voedselvergiftiging. Ik stuurde de rapper de volgende dag een berichtje met excuses, waar hij sportief op reageerde. Een paar weken later stond ik met een biertje ergens bij een bandje, toen ik ineens een hand op m'n schouder voelde en zijn stem hoorde: "Zou je dat nu wel doen?" Konden we allebei om lachen. Met de dame van de date heb ik nog vriendschappelijk contact."

Rolstoel
"Ik ging een keer naar een feestje in Amsterdam. Ik was ontzettend dronken geworden, want mijn vriendinnetje die mee was, vond het ineens stom en die ging weg. Toen was ik alleen, en zette ik het maar op een zuipen. Ik moest met de nachttrein terug naar Tilburg, maar ik had zoveel gin-tonics en shotjes tequila gehad dat ik als een baksteen in slaap viel en wakker werd in Eindhoven, terwijl ik eigenlijk in Den Bosch had moeten overstappen. De eerstvolgende trein zou pas vijf uur later gaan. Tot overmaat van ramp ging het station dicht, dus ik moest buiten wachten. Daar heb ik de tijd doorgebracht met een volledig doorgesnoven gast, die van Eindhoven naar Best en weer terug was gelopen in de veronderstelling dat hij een triootje zou hebben, maar dat ging niet door. Hij had goede coke bij zich. Er was ook een zwervende alcoholist die de ene na de andere halve liter uit een tas toverde, waar ik en de man die geen trio kreeg onze dorst mee lesten. De sfeer werd een beetje grimmig toen er een jongen – ik denk Turks of Marokkaans, maar wat doet het er toe – in een rolstoel met aan weerszijden knappe dames ruzie begon te schoppen met de taxichauffeurs. Hij ging volledig door het lint. Ik dacht alleen maar: tsja, wat valt er te vechten met iemand in een rolstoel? Die duw je zo om. Toen kwam hij onze richting op en begon hij ook naar mij te schreeuwen. Maar ik bleef koel en zei: "Ik voel je pijn, broeder." Dat kon hij wel waarderen en ik kreeg een boks, waarna de jongen verderging met ruziën met taxichauffeurs. Vlak voordat de eerste trein weer zou gaan rijden, kwam er nog een jongen volledig in paniek aangerend, die tegen een paar agenten begon te schreeuwen dat hij zojuist met een mes was bedreigd en beroofd. Sindsdien kom ik niet zo vaak meer in Eindhoven."

Geile Spanjaard
"Ik was nog jong, een jaar of 19, denk ik, en met mijn vriendinnetje was ik naar een feestje geweest. Op de terugweg zaten we in een vierzits tegenover een corpulente Spaanse man van een jaar of veertig. Mijn vriendin had een kort rokje aan en lag met haar benen over me heen te slapen. Ik weet nog precies hoe die ranzige gast tegenover me naar die benen keek. Ik weet ook nog precies hoe hij met zijn hand over zijn bovenbeen begon te wrijven. En godverdomme, ik weet ook nog precies hoe ik zag dat zijn lul opzwol in zijn broek. Hij begon er zowaar van te hijgen. En met zijn andere hand maakte hij zelfs een V bij zijn mond, om af en toe eventjes zijn tong uit zijn muil te hangen. Gadverdamme.

Ik ben zelden zo boos geworden, heb 'm in gebroken Engels en met trillende stem gezegd dat ik z'n gezicht tot pulp zou slaan als hij hiermee doorging. Oké, hij was een stuk groter en vast ook sterker dan ik, maar ik was laaiend. Hij beweerde dat ie niets had gedaan. Ik heb mijn vriendin wakkergemaakt – ze bleek er niets van te hebben gemerkt, de schat – en ben met haar in een andere coupe gaan zitten. Dat was voor het eerst dat ik zo duidelijk werd gedwongen om op te komen voor een meisje."

Verbroedering
"Ik zat op een nacht met een vriend in de trein in zo'n vierzitsconstructie en daarnaast zaten drie fucking bezopen TU-Delft studenten in een soortgelijke vierzitsconstructie. We hadden echt niets gemeen met die gasten. Ze maakten racistische opmerkingen en hadden ondanks hun stoere gepraat over vrouwen denk ik nog nooit een zoen gehad. Toch voelden ze zich verbroederd met ons, leek het. Ze bleven maar tegen ons praten, terwijl een van die drie gasten in slaap viel en het kruis van zijn vriend als kussen gebruikte. Als hij wakker werd en normaal wilde gaan zitten omdat hij het eigenlijk wel ongemakkelijk vond, duwde die vriend hem weer terug naar zijn kruis, zo van 'nee joh, blijf lekker liggen, ik zorg wel voor je'. Heel gek. Anyway: toen ze er eenmaal in Delft uit moesten, leek het me grappig om mijn arm uit te steken zodat ze er niet uit konden. Het scheelde weinig of ze hadden niet ontsnapt, terwijl mijn vriend gierde van het lachen. Zo hou je het wel gezellig in de nachttrein."

Burger King
"De Burger King op Amsterdam Centraal is heerlijk. Ik had een keer de trein van kwart over naar Utrecht gemist, en besloot net als velen een uur te wachten op de volgende. Aan elk tafeltje lag wel iemand te slapen. Een gast was aan het knikkebollen met een burger in zijn hand. Hij legde zijn burger even neer, en zijn hoofd erbovenop. Waarom ook niet?"