Deze track van de Groningse producer Duke Hugh is als een warm analoog bad

Duke Hugh eiste vorig jaar met gemak een plek in ons lijstje van favoriete muziek van 2016 met de EP Canvas; een organisch geheel van elektronica, hiphop en geruststellend gitaargetokkel. De plaat kwam uit op het alom gerespecteerde Rhythm Section-label, waarover we de artiest destijds ook spraken. De productiviteit van Hugo Veeger is ongeëvenaard, hij maakt gerust een maand lang elke dag een liedje, en op die manier is hij bij het nieuwe Amsterdamse label La Freund Recordings terechtgekomen.

Dit label wil de wereld voorzien van "warme, analoge muziek" en begint daarmee door Poly Valence deze maand uit te brengen. Op deze plaat van Duke Hugh vind je de fantasierijke mengelmoes van geluiden die je gewend bent van Veeger, hoewel hij dit keer wel een stuk meer flirt met de dansvloer. Met remixes erop van niemand minder dan Awanto3 en Sjamsoedin is het helemaal geen misselijke manier om je label van de grond te krijgen. Aan het roer staat Olivier Boogie, de dj en producer die je kent van zijn releases op Rush Hour en Lumberjacks in Hell. We gaven hem een belletje over zijn nieuwe muzikale onderneming.

Hey Olivier! Waarom begin je in godsnaam een label?
Daar zit niet echt een masterplan achter, haha. Het idee bestaat al heel lang maar ik ben er pas vrij laat achter gekomen dat als je geen actie onderneemt, dat er dan ook niets gebeurt. Ik heb er eerst vooral over gepraat.

En La Freund is je eerste label toch?
Klopt. Nou, ja. Ik heb samen met Cinnaman ooit onder eigen beheer een 12" uitgebracht. Echt in een heel ver verleden, in 2003 geloof ik. Maar dat was nooit een serieuze poging om een label te beginnen.

Nu heb je Duke Hugh als eerste release, die vorig jaar echt een hele vette plaat heeft uitgebracht op Rhythm Section. Hoe kwam je bij hem terecht?
Ik heb hem pas leren kennen toen ik hem voorstelde zijn plaat uit te brengen. Meer dan een jaar geleden heeft hij een maand lang iedere dag een beat gemaakt en daarvan zette hij per week een verslag van op Soundcloud. Ik kwam dat toevallig tegen en dacht meteen: wow. Het was ongeveer rond dezelfde tijd dat ik had besloten een label te beginnen.

Wat ga je nog meer doen met La Freund?
Ik neem dit vrij serieus, de tweede en derde release liggen al op de plank. De tweede is van mijn beste vriend Sjamsoedin, die ooit in Nobody Beats the Drum zat. Zijn oude compagnon Rogier van der Zwaag die voor die band de visuals maakte, is nu bezig met een videoclip. Simon Weiss, die muziek heeft uitgebracht op Voyage Direct, doet een remix. De plaat komt in mei uit als het goed is. De derde artiest is Beraber, een producer uit Haarlem. Die ken ik ook al heel lang, het zijn toevallig allemaal wel vrienden van mij. Het is niet per se mijn insteek om alleen maar Nederlandse muziek uit te brengen, maar…

…maar wel alleen van vrienden?
La Freund betekent inderdaad de vriend. Maar dat ik alleen van vrienden en bekenden uitbreng is toeval. Ik heb niet de insteek om van dit label te gaan leven, dus ik vind het belangrijk dat we deze muziek uitbrengen op een toffe, vriendschappelijke manier. Samenwerken met mensen die ik chill vind is wel een vereiste. Op die manier past de naam wel bij mijn werkwijze.

Poly Valence van Duke Hugh komt op 3 februari uit op La Freund Recordings. Beluister hieronder Movin' On: