​Het alsmaar voortvluchtige Cartel tikt vijfjarig jubileum aan

Een kartel is een samenwerking tussen verschillende partijen die de concurrentie uit willen schakelen. Oprichter Wytze Dijk vond dat de lading goed dekken van wat hij in zijn hoofd had: Cartel probeert de juiste elementen samen te voegen om van één plus één drie te maken. Na een jaar voegde Daniel Hobbelink zich bij de crew en nam de programmering op zich, wat resulteerde in interessante boekingen als Murat Tepeli, Scott Ferguson, Mark E en Karizma.

Cartel staat erom bekend zich niet exclusief te verbinden aan één locatie en zich niet te beperken tot enkel stomende clubnachten. Al drie jaar organiseren ze het Vrijland Festival in samenwerking met Roest, is er een jaarlijks uitstapje naar Woodstock samen met Plak, en initieerden ze in een grijs verleden illegale feesten. De twee zijn inmiddels de tel van het aantal party's kwijtgeraakt. Feit is wel dat ze alweer vijf jaar lekker bezig zijn; een jubileum dat op 18 december in de Melkweg groots gevierd wordt. Een mooi moment om terug te blikken met de Cartel-heersers.

THUMP: Wat vonden jullie muzikaal gezien de sterkste editie?

Wytze: Ik denk dat ik de eerste keer in Studio 80 het beste vond, in 2012.

Daniel: Die met Tama Sumo? Ja, dat was keihard. We wilden zo graag naar de 80 dat we de eerste datum die we konden krijgen gelijk aangepakt hadden, zonder erbij stil te staan dat die dag midden in de zomervakantie viel. Het was even spannend of het een succes zou worden, maar uiteindelijk trokken we de tent vol. Dat was het moment dat we ons realiseerden dat er nog flink wat rek zat in waar we mee bezig waren.

Wytze: Ik vond Woodstock afgelopen zomer muzikaal gezien ook echt te gek. Sorry voor die term, maar het was echt magisch.

Daniel: Woodstock is een grote strandtent, maar iedereen kroop naar de dj-booth toe. 1500 man, terwijl je toch het gevoel had dat het een heel klein feestje was.

Wytze: Intiem.

Daniel: Gebruik dat woord niet.

Wytze: Alle clichés waren gewoon van toepassing.

Daniel: Op een gegeven moment stond Hunee daar zelf ook met z'n handen omhoog, zo van: mensen, jézus!

Is er nog een ander feest dat jullie altijd zal bijblijven?

Daniel: Sowieso onze eerste editie in Roest, in 2011. We waren al heel lang bezig om een keer wat in die loods neer te zetten, maar gemeentetechnisch was het bijna niet te doen. En toen was ineens de kogel door de kerk: wij mochten daar ons feestje houden. De dag ervoor trouwde mijn beste vriend, dus ik lag pas om 1 uur 's middags in m'n bed. Wytze, die ter plaatse aan het opbouwen was, belde me twee uur later wakker met de mededeling dat iemand de mixer weer stond in te pakken, want die bleek gestolen te zijn. De rechtmatige eigenaar was erachter gekomen dat hij daar stond, en die besloot een paar uur voor het feest zijn mixer op te komen halen.

Wytze: Dat was exemplarisch voor die dag. Roest had destijds weinig tot geen ervaring met het organiseren van feesten en daardoor waren er best wat dingen die beter hadden gekund. Maar de sfeer was fantastisch, niemand was boos of zo.

Daniel: Toen ik die avond naar huis ging was ik heel tevreden, maar de dag erna werd ik wakker en dacht ik: godverdomme man, hier had echt zóveel meer ingezeten. Ik heb daarna nog zeker twee jaar met buikpijn naar die loods gekeken. Af en toe help ik de mensen van Roest er nog even aan herinneren. Inmiddels werken we al jaren met heel veel plezier en wederzijds respect met ze samen, dus dat mag ik best wel zeggen.

Wytze: Juist door die avond hebben we de mensen van Roest heel snel heel goed leren kennen. Het zijn ondernemers in hart en nieren die zich niet uit het veld laten slaan. Het bleek een perfecte match die resulteerde in het gezamenlijke bevrijdingsfestival, Vrijland.

Sowieso werken jullie veel samen met andere partijen.

Wytze: Cartel is altijd een reizend circus geweest. We hebben nooit lang op één plek gezeten. Behalve in de 80, want dat paste extreem goed bij ons. Sommige concepten hebben we zelfs maar één of twee keer gedaan en daarna achter ons gelaten. Met Cartel proberen we veel verschillende dingen uit, alleen of onder een andere vlag samen met anderen, en dat werkt voor ons heel goed.

Daniel: Dingen oppakken en uitproberen. Ik heb er totaal geen probleem mee om iets te laten varen als het niet helemaal goed voelt.

Wytze: Op die manier blijft het voor ons spannend om te doen en blijft het voor het publiek spannend om naartoe te gaan.

Wat doen jullie zelf concreet op jullie eigen avonden?

Daniel: Bier drinken! Ik ben verantwoordelijk voor het boeken van de artiesten, dus veel van mijn werk is van tevoren al klaar. Op de dag van het feest houd ik mij bezig met de hospitality en probeer ik voor elk feest te koken voor onze gasten.

Wytze: Dat Daniel kookt is een goede manier om ons te onderscheiden van al die andere promotors die de artiesten iedere week zien. Over het algemeen worden dj's vrij steriel behandeld; opgehaald van het vliegveld, een hotel in de buurt van het vliegveld, eten in een onpersoonlijk restaurant. Wij maken het graag wat warmer, onze vrienden zijn ook uitgenodigd. Dan wordt het voor de artiest niet wéér hetzelfde suffe standaardbabbeltje over wanneer zijn nieuwe plaat uitkomt.

Daniel: Toen Tyree Cooper hier was, had een goede vriend drie kilo geitenkebab gehaald voor op de barbecue. Het was lekker, maar onze darmen reageerden er minder goed op. Sindsdien heeft Cooper in z'n rider staan dat hij alleen maar kip wil eten.

Hoe lang van tevoren plannen jullie wat er gaat gebeuren en wanneer?

Wytze: We hebben alles tot 1 september volgend jaar al gepland.

Daniel: Voor boekingen zet ik tien maanden van tevoren de eerste lijn uit. Daar heb ik geen reet aan, want dan krijg je standaard te horen: 'kom over een paar maanden maar terug.' Maar je moet af en toe een beetje zuigen om dingen voor elkaar te krijgen. Het is moeilijk om aan te voelen of iemand die je nu uitkiest over een jaar een beetje populair is. Soms blijkt een boeking gewoon nog te vroeg. Afgelopen Koningsdag hadden we Avalon Emerson in Studio 80. Echt een topwijf, check haar Truancy-mix. Maar die heeft nog een paar jaar nodig om genoeg naamsbekendheid op te bouwen. Niemand wist wie ze was. Het blijft moeilijk in te schatten. Toen ze in Arhnem bij 8Bahn draaide, verkochten zij wel veel kaarten, maar bij ons ging dat wat moeilijker. San Soda boekten we bijvoorbeeld wel weer precies op het juiste moment.

En de line-up van jullie vijfjarig jubileum?

Daniel: Dat zijn allemaal mensen die we al heel lang proberen te boeken. Omdat wij als organisatie groeien, merken we gelukkig dat steeds meer artiesten, die we vroeger niet konden krijgen, nu wel willen komen. Daarmee wil ik zeker niet zeggen dat het jubileumfeest een golden oldies-show wordt. De artiesten zijn juist allemaal superrelevant. Levon Vincent wilden we vier jaar terug al hebben, maar die heeft nu een album uit en gaat als een malle.

Wytze: Met The Black Madonna was Daniel al bezig voordat ze afgelopen jaar op Lentekabinet en in Closure optrad.

Daniel: Ja, maar toen mocht ik haar van jou niet boeken omdat ze te onbekend zou zijn. Onze headliner George FitzGerald hadden we trouwens drie jaar geleden voor een paar honderd euro kunnen krijgen. Toen vond Wytze hem te obscuur. Een jaar later is hij het hele gesprek vergeten en zegt hij: 'weet je wie we moeten boeken? George FitzGerald!' Ik werd bijna gek. Nu hebben we hem op onze verjaardag, maar voor het tienvoudige bedrag. Toch ben ik er stiekem hartstikke blij mee dat Wytze me niet voortdurend m'n eigen gang laat gaan. Dan zouden we iets teveel van die Avalon Emersons krijgen.

Wytze: Ik heb heel veel vertrouwen in zijn visie. Avalon Emerson, waar weinig mensen van hebben gehoord, is wel geboekt. Over een paar jaar is ze misschien groot geworden, en kunnen wij zeggen: 'wij hadden haar toen al.' Maar ja, wat is dat waard? Die afweging moet je altijd blijven maken.

Daniel: Hoe beroemd ze ook wordt, de pulled pork en mashed potatoes die Avalon hier toen at zal ze zich altijd blijven herinneren.

Vrijdag 18 december vindt Cartel Five Year Anniversary plaats in de Melkweg met een giga line-up met onder meer George FitzGerald, Prosumer & Murat Tepeli, The Black Madonna, Levon Vincent, Gerd, Interstellar Funk en Dollkraut. Kaarten kosten 21,- euro.