Het vijfstappenplan voor je drugskater

Bij THUMP moedigen we drugsgebruik nooit aan. Dat gezegd hebbende: het zou hypocriet zijn om te doen alsof clubben niet hand in hand gaat met jonge mensen die illegale substanties nuttigen waardoor ze zich anders gaan voelen dan normaal. En wat gebeurt er nadat je iets hebt gebruikt waardoor je je anders voelt? Dan ben je nog minder jezelf. Welkom in je drugskater.

De drugskater kent vele gezichten. Soms voel je je gewoon een beetje sloom, en kom je de dag prima door met veel cola, een joint en een paar afleveringen van Rick & Morty. Soms ervaar je een complete troosteloosheid, alsof je ziel is weggesneden met een bot aardappelschilmesje van de Xenos en je lichaam in z'n geheel zoute tranen huilt.

Weet je wat zo fijn is? Wij hebben een vijfstappenplan ontwikkeld om je drugskater in goede banen te leiden. Komt-ie!

Het punt is dat drugs op verschillende manieren – op verschillende mensen – een andere uitwerking heeft. Je bent gezegend/vervloekt (doorhalen wat niet van toepassing is) als je veel kunt hebben, of je bent een van die mensen waarvan de ogen gelijk achteruit rollen in je schedel. Hoe dan ook, wees in godsnaam gewoon verstandig. Niemand vindt het leuk om een vriend thuis te moeten brengen.

Voor zover mogelijk, is het beter om niet alleen te eindigen na een nachtje naar de getver. De drugskater is het ergst als je alleen in bed ligt, naar het plafond staart en je afvraagt of je ooit 'de ware' zult vinden. Blijf samen als groep. Zelfs als dit betekent dat je een logeerpartijtje hebt terwijl je daar in alle redelijkheid inmiddels wel te oud voor bent.

Je schuldig voelen is onderdeel van het leven en hoort bij het zijn van een mens. Schuld knaagt aan je. Het kan jaren, decennia, een leven lang aan je blijven plakken. We vergroten onze kleinste fouten tot torenhoge proporties en blijven piekeren – dat is de menselijke conditie. Met een drugskater ben je, let maar op, tien keer menselijker dan normaal.

Waarschijnlijk is dit ongeveer wat je onbewust doet. Je weet waarom je je zo schuldig voelt. En je weet ook dat jij als enige schuld hebt hieraan. Je zal pizza eten met de tragiek van een man die denkt dat hij het verdient om nooit meer te eten, en je realiseert je dat je weer bent begonnen met roken, omdat je een drugskater hebt. Je bent aan het roken en hebt gedachtes over alles wat je ooit fout hebt gedaan. Je hebt het gevoel dat je dit vreselijke gevoel verdient. Deze ellende is je eigen fout. Gewoon uitzitten, het komt wel weer goed.

Hallo, hier spreekt je vader. Ik wil je er even aan herinneren dat je na een avond vol gekkigheid, die eindigt in de vroege ochtend, waarna je zwetend wakker wordt met de textuur van droge vogelkak in je mond en een maag en een humeur met veel verbeterpunten, dat je dan dus geen zin hebt om naar de supermarkt te gaan. Zodoende: als het woord 'drugs' ook maar even voorbij komt in de whatsappgroep, ren dan onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde supermarkt en koop in elk geval wc-papier en een banaan. Ik hou van je. Groetjes, papa.

Weet je wat? Vergeet alles wat ik heb gezegd. We hebben het meest heldere advies voor het laatst bewaard. Het makkelijkst doorsta je je drugskater door te stoppen met doen alsof je een klein kind bent. Kom je bed uit. Loop naar de winkel. Koop een blikje fris. Neem een douche. Blijf er een half uur onder. Ga uit de douche. Doe je joggingbroek aan. Loop naar de winkel voor nog een blikje fris. Koop ook chips. Drink het blikje cola. Eet de chips. Klaar. Je bent er doorheen. Je hebt succesvol je drugskater af weten te wenden. Er zullen geen tranen zijn. Geen verwijten. Geen hartverscheurende angst die zich uitstrekt van zaterdag tot zondag. Je hebt het overleefd. Er is letterlijk niets ergers op deze aarde dan het eindeloze gejank van iemand met een kater. Wees niet diegene. Het leven is een proces van actie, reactie en gevolg. Wen eraan, sukkel.