Larry: Nee, ik haat katten. Ze haten mij ook. Het is een territorium-ding. Heb je ooit twee katten tegenover elkaar gezien? Dat gaat niet. Ik houd wel van jazz, en je hebt jazz cats, dus daar komt mijn artiestennaam misschien wel vandaan.
Als je met andere labels samenwerkt, moet je altijd concessies doen. Zij moeten het ook leuk vinden wat je maakt. Als je een eigen label hebt, kan je doen wat je wil. Als een kind in een snoepwinkel. Ik maak veel muziek en voor veel tracks had ik nog geen plekje gevonden om het uit te brengen. Daarom dacht ik: fuck it, ik doe het gewoon zelf. Het was gewoon tijd, ik ben ondertussen al eind vijftig… nou ja, 29. Mijn label is funk, house, disco, groove, soul, jazz, hiphop, de hele bende. Alles wat groovy is eigenlijk.TRACKPRIMEUR: Larry de Kat – Moving Fingaz (Work in Progress)
Larry de Kat is een van de kleurrijkste personen die ik ooit heb ontmoet. Larry heeft een gouden tand, draagt graag gekleurde cyborg-achtige zonnebrillen en groene aliensokken. Hij zit liever in zijn knusse muziekstudio in Utrecht dan dat hij ergens in een club in Europa afsluit, en clubben zelf vindt hij saai. Hij is eind twintig, maar zijn muziek klinkt als die van een oude ziel en rijkt van zijdezachte jazz en hiphop tot stampende house. De studio van Larry is een weerspiegeling van hemzelf: eigenzinnig en excentriek, maar op een fijne manier. Ik voel me hier op mijn gemak. Eigenlijk is alles in zijn huis funky: een wc met discobalverlichting, lavalampen (eentje waar rook uitkomt), kattenbeeldjes, en een wand vol vinyl. In Larry's tempel doe je je schoenen uit en er hangt een aangename wierookgeur.
Ik hang deze avond op een chesterfieldbank met Larry terwijl hij me vertelt over zijn nieuwe label, Katnip Records, waarom hij liever onbekend blijft, en zijn parttime baan als biologieleraar. Hij neemt een slok uit zijn whiskyfles met kattenlabel erop en begint zijn verhaal.
THUMP: Larry, het staat hier vol met kattenspulletjes. Jij houdt van katten!
Larry: Nee, ik haat katten. Ze haten mij ook. Het is een territorium-ding. Heb je ooit twee katten tegenover elkaar gezien? Dat gaat niet. Ik houd wel van jazz, en je hebt jazz cats, dus daar komt mijn artiestennaam misschien wel vandaan.
(Alle foto's door Daan Kamphorst)
Je hebt een eigen label opgericht, Katnip Records. Waarom?
Als je met andere labels samenwerkt, moet je altijd concessies doen. Zij moeten het ook leuk vinden wat je maakt. Als je een eigen label hebt, kan je doen wat je wil. Als een kind in een snoepwinkel. Ik maak veel muziek en voor veel tracks had ik nog geen plekje gevonden om het uit te brengen. Daarom dacht ik: fuck it, ik doe het gewoon zelf. Het was gewoon tijd, ik ben ondertussen al eind vijftig... nou ja, 29. Mijn label is funk, house, disco, groove, soul, jazz, hiphop, de hele bende. Alles wat groovy is eigenlijk.
TRACKPRIMEUR: Larry de Kat – Moving Fingaz (Work in Progress)
Larry was zo lief om THUMP een exclusieve track te geven die in de toekomst op Katnip Records zal verschijnen.
Hoe zit het met draaien?
Ik houd niet van clubs. In een club wordt het altijd zo laat. Vooral als je moet afsluiten en moet raggen en rammen. Dan begin ik om 4 uur 's nachts en ben ik om 6 uur klaar, en dan moet ik nog met de auto terug en dan is het al weer 8 uur 's ochtends. Mijn ritme is dan iedere keer naar de gedver. Nou draai ik niet zo vaak, wat ik opzettelijk doe, maar ik vind het wel lastig. Begrijp me niet verkeerd, het is hartstikke leuk om voor mensen te draaien, maar het leukste vind ik gewoon muziek maken in de studio.
Wie of wat is Larry de Kat eigenlijk?
Enerzijds wil ik gewoon die ene obscure persoon zijn, en dat ben ik ook. Als ik er toch ben, laten we er dan ook maar een feestje van bouwen. Als ik ergens ga draaien en de promoters van dat feest hebben me nog nooit gezien, dan hoor ik vaak: "Ik dacht dat je een chagrijnige, zwarte gast van vijftig was". Ik hoor de meest rare dingen, en dat komt omdat ik best wel off the radar blijf met mijn gezicht. Ik hoef niet zo mijn hoofd op de voorgrond.
Waarom probeer je die anonimiteit vast te houden?
Ik probeer het niet per se vast te houden, want waarschijnlijk heb ik geen keuze. Het komt er toch wel een keer van, want ze gaan toch foto's maken als je aan het draaien bent. Je moet zoiets loslaten. Ik vind interviews ook moeilijk, maar ik kan me voorstellen dat mensen dingen van je willen weten. Het is wel zo dat hoe minder mensen van je weten, hoe sneller ze iets van je willen checken. Dat geheimzinnige is iets dat ik cool vind aan bijvoorbeeld Moodymann, Daft Punk en Gorillaz.
Je bent biologieleraar in het middelbaar onderwijs. Lukt dat een beetje?
Lesgeven is te gek. Ik ben nog niet zo heel lang afgestudeerd docent. Het kan heel slopend zijn, maar het is ook heel leuk, want je wilt die kinderen ook gewoon levenslessen meegeven. Ik doe het parttime, en de andere parttime baan is muziek maken. Ik wil graag een goede docent zijn, maar het is wel lastig, want twee halve banen zijn uiteindelijk meer dan een hele baan.
Wilde je altijd al leraar worden?
Ik wilde naar de HKU met m'n gebrande demo-CD'tje, keek in de spiegel, en dacht: 'nee, ik ga toch maar niet, want ze gaan me afbranden'. De onzekerheid kwam toen boven. Ik ben vrij onzeker. Maar toen dacht ik: 'donder een eind op, niemand gaat mij vormen om muziek te kunnen maken.' Een afgeronde muziekstudie gaf me niet veel zekerheid. Daarom besloot ik leraar biologie te worden. Ik houd van dieren, behalve van katten. De natuur is onze trots. Ik heb twee schoolboeken gekocht tijdens mijn opleiding. Dat zijn nu de onderzetters van mijn speakers. Het zijn hele goeie boeken, en de enige die je nodig hebt.
Ik zag je in een filmpje van de VPRO.
TivoliVredenburg en de VPRO wilden een kijkje nemen in mijn studio. Ik kon in dat filmpje wel vertellen wat voor synthesizers ik had, maar ik denk dat weinig mensen dat interessant hadden gevonden. Daarom deed ik het op mijn manier. Op die manier kan ik het op Dumpert zetten, dan sta ik ook nog eens tussen de internetgekkies.
Ben je altijd zoals in dat filmpje?
Ik eet geen hondenbrokken als ontbijt. Ik ben geen circusartiest. Ik kan gek doen, maar ik kan ook normaal doen. Ik ben nu ook vrij normaal, maar het is maar net waar ik zin in heb. Ieder mens doet wel eens gek, je stemming verandert. Je wordt wakker en dan voel je je klote, dus dan haal je je hand uit je broek.
Hebben je leerlingen het ook gezien?
Ik hoop het niet. Daarom is het ook mijn broer in dat filmpje [knipoog]. De accordeonist in het filmpje is trouwens mijn collega. Weet je, ik kan wel een heel verhaal over mijn studio vertellen, maar dat kun je ook allemaal op YouTube vinden. Het is een beetje een eerbetoon aan die oude Rembo & Rembo-shit. Ik houd ervan om mensen blij te maken. Lachen is gezond. Laatst kwamen mijn leerlingen binnen toen ik les gaf. Ik gaf ze een hand en toen vertelde ik ze dat ik een nieuw trucje had geleerd. Ik begon te buikdansen. Ik kan heel veel dansjes. Soms ben ik moonwalkend de toetsbladen uit aan het delen. Dat zijn van die dingen die het leuk maken voor de leerlingen, en ook voor mij.
Larry, is je ruimte altijd zo zen?
Ja, in mijn studio is alles geordend, maar in mijn hoofd is het chaos. Ik houd het hier altijd schoon, dus misschien ben ik wel echt een kat.
Thanks voor je tijd, Larry! En je groene aliensokken zijn super lijp.
Je kunt Larry de Kat vinden op Facebook en Soundcloud. De eerste release van zijn label Katnip Records is nu te koop via Juno. Larry de Kat draait zaterdag 22 oktober op Amsterdam Dance Event in de Chicago Social Club. Check hier ons ADE-dossier.
Ik houd niet van clubs. In een club wordt het altijd zo laat. Vooral als je moet afsluiten en moet raggen en rammen. Dan begin ik om 4 uur 's nachts en ben ik om 6 uur klaar, en dan moet ik nog met de auto terug en dan is het al weer 8 uur 's ochtends. Mijn ritme is dan iedere keer naar de gedver. Nou draai ik niet zo vaak, wat ik opzettelijk doe, maar ik vind het wel lastig. Begrijp me niet verkeerd, het is hartstikke leuk om voor mensen te draaien, maar het leukste vind ik gewoon muziek maken in de studio.
Enerzijds wil ik gewoon die ene obscure persoon zijn, en dat ben ik ook. Als ik er toch ben, laten we er dan ook maar een feestje van bouwen. Als ik ergens ga draaien en de promoters van dat feest hebben me nog nooit gezien, dan hoor ik vaak: "Ik dacht dat je een chagrijnige, zwarte gast van vijftig was". Ik hoor de meest rare dingen, en dat komt omdat ik best wel off the radar blijf met mijn gezicht. Ik hoef niet zo mijn hoofd op de voorgrond.
Ik probeer het niet per se vast te houden, want waarschijnlijk heb ik geen keuze. Het komt er toch wel een keer van, want ze gaan toch foto's maken als je aan het draaien bent. Je moet zoiets loslaten. Ik vind interviews ook moeilijk, maar ik kan me voorstellen dat mensen dingen van je willen weten. Het is wel zo dat hoe minder mensen van je weten, hoe sneller ze iets van je willen checken. Dat geheimzinnige is iets dat ik cool vind aan bijvoorbeeld Moodymann, Daft Punk en Gorillaz.Je bent biologieleraar in het middelbaar onderwijs. Lukt dat een beetje?
Lesgeven is te gek. Ik ben nog niet zo heel lang afgestudeerd docent. Het kan heel slopend zijn, maar het is ook heel leuk, want je wilt die kinderen ook gewoon levenslessen meegeven. Ik doe het parttime, en de andere parttime baan is muziek maken. Ik wil graag een goede docent zijn, maar het is wel lastig, want twee halve banen zijn uiteindelijk meer dan een hele baan.
Ik wilde naar de HKU met m'n gebrande demo-CD'tje, keek in de spiegel, en dacht: 'nee, ik ga toch maar niet, want ze gaan me afbranden'. De onzekerheid kwam toen boven. Ik ben vrij onzeker. Maar toen dacht ik: 'donder een eind op, niemand gaat mij vormen om muziek te kunnen maken.' Een afgeronde muziekstudie gaf me niet veel zekerheid. Daarom besloot ik leraar biologie te worden. Ik houd van dieren, behalve van katten. De natuur is onze trots. Ik heb twee schoolboeken gekocht tijdens mijn opleiding. Dat zijn nu de onderzetters van mijn speakers. Het zijn hele goeie boeken, en de enige die je nodig hebt.Ik zag je in een filmpje van de VPRO.TivoliVredenburg en de VPRO wilden een kijkje nemen in mijn studio. Ik kon in dat filmpje wel vertellen wat voor synthesizers ik had, maar ik denk dat weinig mensen dat interessant hadden gevonden. Daarom deed ik het op mijn manier. Op die manier kan ik het op Dumpert zetten, dan sta ik ook nog eens tussen de internetgekkies.Ben je altijd zoals in dat filmpje?
Ik eet geen hondenbrokken als ontbijt. Ik ben geen circusartiest. Ik kan gek doen, maar ik kan ook normaal doen. Ik ben nu ook vrij normaal, maar het is maar net waar ik zin in heb. Ieder mens doet wel eens gek, je stemming verandert. Je wordt wakker en dan voel je je klote, dus dan haal je je hand uit je broek.Hebben je leerlingen het ook gezien?
Ik hoop het niet. Daarom is het ook mijn broer in dat filmpje [knipoog]. De accordeonist in het filmpje is trouwens mijn collega. Weet je, ik kan wel een heel verhaal over mijn studio vertellen, maar dat kun je ook allemaal op YouTube vinden. Het is een beetje een eerbetoon aan die oude Rembo & Rembo-shit. Ik houd ervan om mensen blij te maken. Lachen is gezond. Laatst kwamen mijn leerlingen binnen toen ik les gaf. Ik gaf ze een hand en toen vertelde ik ze dat ik een nieuw trucje had geleerd. Ik begon te buikdansen. Ik kan heel veel dansjes. Soms ben ik moonwalkend de toetsbladen uit aan het delen. Dat zijn van die dingen die het leuk maken voor de leerlingen, en ook voor mij.Larry, is je ruimte altijd zo zen?
Ja, in mijn studio is alles geordend, maar in mijn hoofd is het chaos. Ik houd het hier altijd schoon, dus misschien ben ik wel echt een kat.Thanks voor je tijd, Larry! En je groene aliensokken zijn super lijp.Je kunt Larry de Kat vinden op Facebook en Soundcloud. De eerste release van zijn label Katnip Records is nu te koop via Juno. Larry de Kat draait zaterdag 22 oktober op Amsterdam Dance Event in de Chicago Social Club. Check hier ons ADE-dossier.
