Ik organiseerde een festival in mijn tuin en toen vloog mijn huis in brand

De afgelopen veertien jaar organiseerde Rick Kidson uit Belmont, in de staat Maine, een elektronisch muziekfestival met de naam BelTek achter zijn huis. Kidson, die zelf draait onder de naam Psydways, is al sinds de jaren 2000 nauw betrokken bij de muziekscene en ging vaak naar illegale raves. Omdat hij gefrustreerd raakte omdat die feestjes altijd werden verstoord door de politie, begon hij zelf een festival op zijn eigen terrein. BelTek groeide van een klein feestje in een klein stadje op het platteland tot een jaarlijkse trekpleister voor muziekfans uit de wijde omgeving. Dit jaar ging het flink mis. Het noodlot sloeg toe. Kidson legt uit wat er die dag gebeurde.

Het was zaterdag, de tweede dag van [BelTek Festival](BelTek Festival), en alles verliep prima. De avond ervoor trad de Britse drum 'n bass-groep EZ Rollers op, het was geweldig. Er kwamen geen klachten over geluidsoverlast, de politie kwam niet langs, niemand raakte gewond.

Mijn huis is oud en helemaal van hout. Er staat een schuur naast met een dak van cederhout dat flink verweerd is, en een groen metalen dak met een paar schoorstenen die eruit steken. Er wonen ongeveer 1200 mensen in Belmont, en ik heb maar een buurman. Het is een heerlijk rustige plek om te wonen.

Tijdens het festival ren ik meestal van hot naar her, met een walkie talkie. Maar dit jaar bleef ik dicht bij het huis. Ik had mijn mobieltje bij me, voor als iemand me nodig had. Ik kookte voor de gasten en zorgde ervoor dat alles netjes opgeruimd was. Daar haal ik veel plezier uit. Ik zorg ervoor dat de taartjes en het bier niet opraken en beantwoord vragen als het nodig is.

Om vier uur 's middags moest ik zelf optreden, dus ik ging naar het veld waar ik een paar uurtjes drum 'n bass zou draaien. Ik woon op zeven hectare van voornamelijk weiland, wat bos en een klein meertje. Er is een open plek in het bos, net een soort amfitheater, waar het festival zich afspeelt. Het is misschien driehonderd meter van het huis.

Ik was lekker bezig met mijn set toen mijn vriend Gus rond half vijf ineens keihard kwam aangerend. Hij riep: "Stop! Zet de muziek uit!" Ik dacht misschien dat de politie was langsgekomen, maar hij zei: "De schuur staat in brand." We klommen in een golfkarretje en reden naar de schuur. Er kwam rook uit de zijmuur.

Ik zie ons nog aan komen rijden, schreeuwend naar mensen dat ze aan de kant moesten. Ik zag vlammen. Ik rende naar mijn auto om een brandblusser te pakken, maar dat was zo'n klein flutding. Ik probeerde ermee te spuiten door het raam, maar dat haalde niet veel uit.

Toen dacht ik: shit, de vogels!

In de schuur heb ik dertien vogels. Acht diamantduiven, twee dwergpapegaaien, twee valkparkieten en een groenwangparkiet. Samen met wat andere mensen lukte het om de schuurdeur open te krijgen en de beestjes te bevrijden.

Overal liepen mensen rond met brandblussers, mensen sleurden met emmers water. Ik dacht op dat moment niet aan dat mijn huis helemaal af zou branden, het was meer: wat kunnen we redden zonder dat mensen gewond raken?

DJ Sage uit Ierland was er ook dat weekend. Ze was in een kamer op de eerste verdieping, ze was teruggegaan naar het huis om zich op te frissen. Toen ze de kamer uitkwam, zag ze rook. Ze moest door de voordeur kruipen om naar buiten te komen. Ik had me niet eens gerealiseerd dat ze binnen was.

De security kampeerde aan de voorkant van het huis op een klein veldje. Een van hen had haar tent dichtbij het huis gezet, in de schaduw, zodat ze een dutje kon doen. Ze werd wakker van geschreeuw en de rook. Het lukte haar gelukkig om het tentje uit te komen.

Mijn vinger kwam ergens tussen. Niet al te serieus, maar hij lag wel open. Afgezien daarvan waren er geen gewonden.

Vervolgens moesten we alle auto's verplaatsen, want het vuur kwam er dichtbij. De brand was inmiddels overgeslagen van de schuur naar de werkplaats en de keuken.

Een van de gebouwen heeft een metalen dak. Dat zorgde ervoor dat het een soort kacheltje werd. Een stevige wind uit het zuiden wakkerde de vlammen aan, richting het huis. Tot overmaat van ramp was het dit jaar een van de droogste zomers in tijden. We deden alles wat de konden, maar het mocht niet baten. Het huis ging helemaal in vlammen op.

We hebben in Belmont een vrijwillige brandweer, maar de commandant was dat weekend op vakantie. De dienstdoende brandweer was in een dorpje verderop. Het duurde meer dan een kwartier voordat ze er waren.

Ik woon op het platteland, en er was geen plek voor de brandweer om hun slangen aan te sluiten op water. Toen de eerste brandweerwagen er was, plaatsten ze een groot bassin met water dat ze in de truck hadden. Uit acht dorpen kwam er een brigade aangerukt. Ze hadden twee van die grote bassins en twee pompwagens en tientallen brandweermannen.

Op dat moment was het festival nog in volle gang. Er waren ongeveer vierhonderd mensen aanwezig toen de brand uitbrak en veel mensen hielpen gelijk mee. Een vriend hielp met auto's aan de kant zetten. Een andere gast riep bevelen: "Haal die mensen daarvandaan!" Het was bijzonder om te zien. We werkten allemaal erg vlug.

Het lukte om wat belangrijke spullen uit het huis te krijgen. Daarna gingen we naar de overburen en keken we naar hoe de brandweermannen hun ding deden. Het duurde vier uur voordat alle vlammen geblust waren. Uiteindelijk was bijna drie kwart van het hele complex afgefikt. Wat nog overeind stond had ernstige rook- en waterschade.

Twee verschillende partijen deden onderzoek naar de oorzaak van de brand, maar omdat de verwoesting zo enorm was, is het niet te zeggen waardoor die begon. Ik ben van plan om alles opnieuw op te bouwen. Ik zie een energiezuinig huis voor me en een stalen schuur en een mooi huis in Zuidelijke stijl. Gelukkig ben ik verzekerd, dus ik wacht nog af wat daar uitkomt.

Het festival gaat hoe dan ook door. In het eerste weekend van augustus volgend jaar. Ik zie geen enkele reden om er vanaf te zien.