MDMA als medicijn? Deze film geeft een controversiële kijk op de populaire partydrug

Een eerlijk gesprek beginnen over drugs kan moeilijk zijn, maar Emanuel Sferios helpt je er een handje bij. Als rave-activist richtte hij de Amerikaanse organisatie DanceSafe op, een organisatie die zich inzet voor drugsveiligheid en schadebeperking. Hoewel hij DanceSafe al tien jaar geleden verlaten heeft, heeft hij onlangs de website ontworpen voor Amend the Rave Act, een non-profit organisatie die is opgericht door Dede Goldsmith, een moeder die haar dochter verloor aan een druggerelateerd ongeluk bij een show van Zedd in 2013. Net als DanceSafe gebruikt de organisatie van Goldsmith geen afschriktechniekenen, maar probeert juist intelligente dialogen te openen over echte problemen, ondersteund door wetenschappelijke informatie. Het is geen verrassing dat iemand als Sferios hier graag bij betrokken zou worden. Zijn eigen unieke ervaringen met drugsproblemen zijn de basis voor zijn eerste film, MDMA The Movie

"Dit wordt de eerste uitgebreide en waarheidsgetrouwe documentaire over MDMA, waarbij de geschiedenis en de culturele impact worden verken van deze unieke drug," vertelt Sferios aan THUMP. "XTC is een cultureel en sociologisch fenomeen waar de meeste mensen gewoon niets van weten. De meeste mensen hebben geen idee dat het verbod op MDMA heeft geleid tot een explosie in namaak-XTC. Het publiek beseft niet dat de meeste jonge mensen die deze vervuilde drugs consumeren dat per ongeluk doen."

Het doel van de film is om eerlijk en duidelijk te zijn over de realiteit van het recreatieve gebruik van MDMA. Daarnaast verkent hij, wellicht controversieel, ook de medische voordelen van de drug. Sferios schuwt de controverse niet. Hij vertelt over de populaire ravedrug in de tijd dat hij voor DanceSafe werkte. "Onze diensten waren onder andere het testen van XTC pillen, zowel op het terrein van raves en festivals als in een laboratorium waar gebruikers anoniem pillen konden laten testen", zegt Sferios. Die piltesten maken DanceSafe nog steeds een onwelkome aanwezigheid bij veel evenementen, maar hebben de visie van Sferios op MDMA echter gevormd tot wat hij nu is.

"We hebben tot nu toe vier filmshoots gehad," zegt Sferios. "Ik heb twee veteranen en een verkrachtingsslachtoffer geïnterviewd. Zij hebben deelgenomen aan een MAPS [Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies]-gesubsidieerde studie waarbij MDMA wordt gebruikt tegen posttraumatische stress-stoornis. Een van de veteranen, Scott Hudek, diende zichzelf MDMA toe en claimt dat het zijn leven heeft gered.

Sferios vertelt dat hij ook een groep van zeven mensen heeft gefilmd die op een klein huisfeestje in Los Angeles MDMA namen. Maar het hoogtepunt van MDMA The Movie tot dusver is wellicht het gesprek met Alexander Shulgin, de wetenschapper die ook wel bekend is onder de naam Sasha en de Godfather of Ecstasy. Samen met zijn vrouw, de schrijver en drugonderzoeker Ann Shulgin, overleed hij vorig jaar op achtentachtigjarige leeftijd. "Dat interview was echt een privilege", zegt Sferios. "Zelfs met de zwakke gezondheid van Sasha straalden ze samen zoveel liefde en authenticiteit uit. De hele filmploeg leefde er van op."

Wie hoopt op een film over feestvieren komt bedrogen uit. De maker wil met deze film de grimmige realiteit van het leven, de dood en de nasleep van het verlies laten zien. "Wat ik geleerd heb tijdens de interviews met alle getroffenen - en dat is iets wat ik me nooit eerder heb beseft - is dat post-traumatische stress stoornissen gekoppeld zijn aan hun gevoel van eigenwaarde, schuld en hoe zij zichzelf zien," legt Sferios uit. "Of het nou ging om het vermoorden van onschuldige mensen of om het falen om levens van medesoldaten te redden, hun PTSS was vooral het gevolg van het feit dat ze zichzelf niet konden vergeven."

Behalve met de militairen sprak Sferios ook met Rachel Hope, een moeder die kampte met posttraumatische stress als gevolg van een gewelddadige aanranding die ze als kind overleefde. "Het was zelfs zo erg, dat ze geloofde het haar schuld was dat die verschrikkelijke dingen waren gebeurd," zegt Sferios. "Dit negatieve zelfbeeld heeft ze jaren bij zich gedragen," aldus Sferios. "In alle gevallen heeft MDMA-therapie deze mensen geholpen om henzelf in een ander licht te zien,"

Sferios benadrukt dat al deze patiënten onder behandeling waren bij therapeuten en getrainde artsen, die precies de dosering van het medicijn kenden. Medicinale MDMA gebruikers hebben daarom niet de comedown-effecten bekend bij recreatieve gebruikers. Dat geldt zeker voor degenen die het te vaak gebruiken en in een te hoge dosering nemen. Echter wil dit niet zeggen dat gewone pillen geen voordelen met zich mee brengen.

"Ik heb recreatieve gebruikers meegemaakt die grote therapeutische voordelen hebben ondervonden aan de drug", beweert Sferios. "Ik heb niets tegen mensen die MDMA gebruiken voor een fijn gevoel of de leuke sociale ervaringen die het op kan leveren. Helaas is het zo dat de aangename effecten van MDMA eigenlijk altijd verloren gaan bij overmatig gebruik. Als dat dus de enige reden is dat je het wilt gebruiken, kom je bedrogen uit. Het is beter als je de boodschap van MDMA begrijpt en je gezonde verstand gebruikt.

MDMA the Movie is te vinden op Twitter.

Angus Harrison is ook te vinden op Twitter.