My Beat Still Goes Boom: een interview met electrolegende The Egyptian Lover

Alle wegen leiden naar Krafwerk. Althans, dat is hoe het gebruikelijke verhaal over electro gaat. Greg Broussard, beter bekend als The Egyptian Lover, heeft een klein geheimpje over de Duitse groep die aan de basis staat van de swingende robotsound.

Gezien de invloed van de Duitse groep op Amerikaanse hiphop in de vroege jaren tachtig, is het interessant dat hij het omgekeerde insinueert: dat Kraftwerk geïnspireerd werd door zijn sound. Kraftwerk bracht veel tijd door in Los Angeles, waar ze ook de kantoren van Warner Bros. regelmatig bezochten. Volgens een vriend van Broussard die voor het label werkte, luisterde de band naar Yes Yes Yes van Uncle Jamm's Army, de rapcrew waar hij deel van uitmaakte.

Ze vonden het vet en begonnen te schrijven," zegt hij. "Ik ben benieuwd of ik ze heb geïnspireerd."

Als een van de schrijvers van het nummer Yes Yes Yes, voegde Broussard ook de net zo iconische b-kant Dial-A-Freak toe aan Egyptian Lover 1983-1988, een nieuwe, ambitieuze compilatie van Stones Throw Records. Het is een verzameling van materiaal van The Egyptian Lover en zijn eigen labels Freak Beat en Egyptian Empire Records. Het project was al een paar jaar in de maak, sinds hij in 2008 Stones Throw labeloprichter Peanut Butter Wolf opzocht in zijn kantoor, met het bevriende N.W.A-lid Arabian Prince. "Hij was super cool en zei dat-ie groot fan was," zegt hij over Wolf, die kort daarna een Egyptian Lover-remix van James Pants Cosmic Rapp bestelde.

Broussards connectie met het label zette zich voort toen hij begon met draaien en optreden op officiële Stones Throw-labelshowcases. Toch was hij terughoudend om veel verder te gaan. Wolf bood aan om een verzamelaar van het vroegere werk op Freak Beat en Egyptian Empire-materiaal te doen. "Laat me er even over nadenken," zei hij, en er verstreek een jaar voor ze elkaar weer serieus over het onderwerp spraken. In de periode dat hij het album 1994 op zijn eigen label uitbracht, in 2015, ging hij uiteindelijk akkoord. "Ik voelde dat [Wolf] zijn hart erin had gestoken. Ik wist dat-ie het op een goede manier zou doen."

Het is zeldzaam dat Broussard zijn muziek uitbrengt op een label als Stones Throw. Een keer had Wolf het idee om alle platen van Egyptian Lover opnieuw uit te brengen; een idee dat hij direct verwierp. Afgezien van een korte samenwerking met Priority Records, eind jaren tachtig, hield hij zijn werk vooral binnenshuis. Terwijl hij toekeek hoe vrienden tekenden bij labels, waarna ze zich beklaagden over onuitgebrachte albums en niet-afgemaakte tracks. "Ik wilde geen controle verliezen doordat iemand mij zou vertellen wat ik moest doen of wanneer de muziek zou uitkomen," zegt Broussard. Even later in het gesprek vertelt hij dat The Egyptian Lover inderdaad een act is, een manier van optreden in de traditie van funkartiesten als machomannen die obsessief vrouwen versieren. Toen zijn populariteit midden jaren tachtig steeg, gebeurde hetzelfde met de verwachtingen van zijn fans om vast te houden aan zijn hyperseksuele imago.

"Waar ik over zing, zo moet ik ook echt zijn," zegt hij. "Als ik naar feesten ga, moet ik ringen met diamanten en gouden kettingen dragen, en aan komen rijden in mijn Mercedes met grote velgen en een enorm geluidsysteem." Ondanks dat het zo over de top is, zag hij zich genoodzaakt om zijn imago in stand te houden. Niet dat hij het een straf vond om met twee vrouwen aan zijn arm bij een club aan te komen.

Of hij nu wel of niet de Egyptische seksgod is die hij zegt te zijn in Dial-A-Freak of Kinky Nation, het doet niet af aan wat hij presteerde. Zelfs vandaag is het moeilijk om een onderscheid te maken tussen Broussard en The Egyptian Lover. Nog moeilijker is om te bepalen of dat wat uitmaakt in zijn dertigjarige carrière. Wanneer hem bijvoorbeeld gevraagd wordt naar de beweegredenen achter zijn openlijk seksuele teksten, verschuilt hij zich achter een achtergrondverhaal dat uit iedereens mond zou kunnen komen. "Ik was altijd een vieze, freaky gast," zegt hij, verwijzend naar Prince als kunstenaar wiens ode aan de vleselijke lust uit de teksten druipt.

De invloeden van Prince hoor je in de gehele Egyptian Lover-catalogus terug. Het begint in de late jaren zeventig met de singles Soft And Wet en Sexy Dancer van Prince. Hetzelfde ritmische gehijg hoor je terug in de muziek van The Egyptian Lover: een stijl die de menselijke lichamelijkheid verenigd met het Kraftwerk-sjabloon. Jaren later, met de kennis van nu, is Broussard het levende bewijs van een artiest die vasthoudt aan wat hij doet. Hij legt uit dat hij nog steeds werkt met dezelfde analoog apparatuur die hij decennia geleden al gebruikte.

De release van een verzamelwerk als 1983-1988 biedt veel mogelijkheden. Het is een kans voor ontdekking en herontdekking natuurlijk, maar ook van de kritische beoordeling en herbeoordeling. Als je luistert naar het verwaande My House (On The Nile) of de speelse cut-ups van Ultimate Scratch, wordt duidelijk dat Broussards werk invloed heeft gehad op zijn tijdsgenoten en opvolgers. Niet de minste daarvan is Dr. Dre.

Het is belangrijk om te weten dat er een tijd was dat Broussard een veel grotere naam was dan Dre, toen hij met de Uncle Jamm's Army optrad voor tienduizend mensen in de Los Angeles Memorial Sports Arena. Hij herinnert zich nog een optreden waar hij voor het eerst een TR-808 gebruikte in zijn set. "Niemand wist wat een drumcomputer was," verwijzend naar zowel zijn publiek als naar zichzelf. "Ik kocht het apparaat, bracht het mee naar huis, programmeerde het vol met beats en bracht het mee naar het feest." Mensen uit het publiek dachten dat hij bestaande platen aan het draaien was, en smeekte om track-ID's, maar die waren er niet. Het was een keerpunt in zijn op dat moment al succesvolle hiphopcarrière. "Iedereen dacht dat het een bestaande platen waren, daarom ging ik maar verder met zelf platen te maken."

Het duurde niet lang voordat Dre de flow van Broussard kopieerde. "Ik ben nogal pissig, hij jatte mijn sound," zegt hij. Iedereen heeft het over de West Coast-sound, maar het is de Egyptian-sound! Maar of Dre het nou heeft geleend of gestolen: slechts een van hen is vandaag de dag een begrip. Het valt te betwijfelen of Dre ook multimiljonair was geworden als hij was blijven hangen in de stijl van de World Class Wreckin' Cru. Broussard houdt vast aan de principekwestie van artistieke toewijding en de voordelen van vasthoudendheid. Maar het komt erop neer dat hij hetzelfde had kunnen doen als Dre.

Toch lijkt Broussard geen spijt te hebben. Wat electro hem gebracht heeft, ziet hij nog steeds als een beloning, en hij wordt er gelukkig van om het te delen. Samen met zijn 808 en vocoder reist hij de wereld rond als Egyptian Lover, en hij bereikt een divers publiek "Ze houden hun telefoon in de lucht om te shazammen," zegt hij. "Het is mooi om te zien dat jongeren de muziek tegenwoordig op dezelfde manier voelen als de mensen vroeger."

Egyptian Lover 1983-1988 is uit op Stones Throw Records.

The Egyptian Lover volg je via Facebook // Twitter // SoundCloud