Studio Stekker is een krankzinnig uniek producersproject

Het is bizar wat er deze week in broedplaats Kytopia gebeurt. Toen ik de lijst met namen van producers en muzikanten zag die op dit moment aan de Oudegracht in Utrecht nieuwe muziek opnemen, ontplofte mijn brein een beetje van enthousiasme. Ik moest en zou direct langsgaan bij Studio Stekker; een ambitieus project gelieerd aan het festival Stekker in het Park.

En inderdaad: als ik het monumentale pand (het oude Tivoli Oudegracht) binnenkom, is het een drukte van jewelste. De Sluwe Vos en Sjamsoedin maken in de ene uithoek old school electro met een gigantische modulaire synthesizer. In een stoffig kamertje ernaast neemt de Britse producer Objekt krakende arpeggio's op. Weer een deurtje verderop werkt de Kompakt-producer Dauwd aan diepe, melodieuze techno met een ARP 2600 – de legendarische synth waar onder andere Depeche Mode monumentale geluiden mee opnam. Alex Smoke (R&S Records) werkt samen met de Utrechtse cellist Maarten Vos. Max Henry van Suuns loopt al de hele week rond met een recordertje, om overal omgevingsgeluid op te nemen, Call Super zit geconcentreerd achter zijn laptop. Het gaat maar door: Lentekabinet-ontdekking Shanti Celeste rommelt in een hoekje, Matt Didemus van Junior Boys is aan het werk, T. Raumschmiere en Deadbeat werken aan een gezamenlijk album. Het is krankzinnig wat er allemaal gebeurt, of had ik dat al gezegd?

Het zit zo: doorgaans vlieg je als dj naar een festival. Je komt binnen, drinkt een flesje water en eet een banaan en doet je set. In het beste geval kun je nog even een bevriende dj high-fiven en je gaat weer door naar de volgende gig. Tot 2013 was Stekker in het Park ook 'gewoon' zo'n festival, met een toffe maar niet bijzonder onderscheidende line-up. De Utrechtse producer Pitto en organisatie Vers Vermaak waren dat beu, en ze besloten met Studio Stekker het compleet tegenovergestelde op te zetten: zo'n beetje alle artiesten moesten en zouden een week in Kytopia verblijven om samen muziek te maken. Synthesizer-paradijs Sonar Traffic stelde zijn unieke collectie ter beschikking, waar producers van over de hele wereld watertandend muziek mee opnemen. "Er hoeft niks uit te komen, hè?", zegt Pitto lachend, "maar iedereen is enorm productief."

Veel van de Britse producers werken vooral van acht uur 's ochtends tot vijf uur 's middags. De Duitsers en Canadezen gaan het liefst tot vijf uur 's ochtends door met een flink aantal biertjes. "Ik voel me net een babysitter, als ik eerlijk ben. Ik ren van hot naar her om te zorgen dat niemand wat tekort komt, en daardoor slaap ik maar drie uurtjes per nacht. Maar ik krijg er belachelijk veel energie van."

Pitto: "Het groeit nu positief uit de klauwen. Elke editie neemt een oudgediende weer een nieuweling mee: zo kwam Objekt nu mee meet Call Super. Dit jaar waren er voor het eerst mensen die erbij MOESTEN zijn en zelf hun vliegticket en hotel boekten, omdat we eigenlijk geen ruimte meer voor ze hadden." Max, toetsenist van de Canadese indierockband Suuns, is er zo eentje. Later dit jaar cureert de band een programma op Le Guess Who?, maar hij loopt nu al rond om inspiratie op te doen voor nieuw werk, vertelt-ie op beleefde toon terwijl we door het pand sluipen. "Ik wilde veel vibes opvangen, zoveel mogelijk opnemen en van anderen leren. Niemand schaamt zich ervoor om nerdy te doen over apparatuur, daar zijn we hier juist voor. En wat wij met Suuns doen is heel anders dan techno, maar ik hoop wat op te steken over de werkwijze van zulke producers. En tussendoor drink ik aardig wat biertjes, natuurlijk."

"Het is een uniek project," zegt Objekt, die op de Simmons SDS-800-drummachine en Yamaha DX7-synthesizer zit te pielen. "Wereldwijd komt er eigenlijk niets in de buurt. Red Bull Music Academy misschien een beetje, maar hier hangt een veel vrijere hippiesfeer. Niets is verplicht, er wordt niet geforceerd om samen te werken, en iedereen komt hier om te experimenteren met nieuwe technieken. Ja, en je krijgt veel meer studiotijd dan bij RBMA." Hij vertelt dat nieuwe instrumenten – en de collectie hier is uniek – als muzikant ook nieuwe deuren openen. "Ik heb ook een normale baan, en had de afgelopen maanden helemaal geen tijd om in de studio te duiken, dus dit is erg waardevol voor me. Ik wil zoveel mogelijk bronmateriaal opnemen, ik heb bijna een uur aan synthesizer-patronen en twee concrete schetsen voor tracks gemaakt."

Hoewel niets verplicht is, ontstaan er wel degelijk een paar bijzondere samenwerkingen op Studio Stekker. De Sluwe Vos kwam maandagavond even langs om de kat uit de boom te kijken, maar bleef uiteindelijk met een enkele onderbroek en zonder tandenborstel drie nachten doorhalen. Hij had Sjamsoedin voorheen nog nooit gesproken, maar ze hadden zo'n goede klik dat ze telkens tot vijf uur 's nachts in de studio bleven zitten en in één ruk een hele EP aan old school electro hebben gemaakt.

In de kelder onder de oude bar zit producer Sie Medway-Smith, die als studio-engineer nog heeft gewerkt met Björk en U2, en nu werkt aan een soort tribale drumtrack met geprepareerde piano en belachelijk diepe bassen. Vol enthousiasme vertelt hij over die keer dat Diana Ross bij 'm thuis over de vloer was, over de drie drummers die hij gisteren tegelijk heeft opgenomen en gesampled voor deze track, en tussendoor geeft hij ook nog advies hoe je zo'n projectweek moet aanpakken. Het mooiste vindt hij om te zien hoe de 'Stekker-familie' steeds groter wordt, en iedereen het beste uit zichzelf haalt. "Weet je wie hier helemaal zou opbloeien? Björk! Dit is echt de perfecte omgeving voor haar. Pitto en ik hebben het er al over gehad om haar hiernaartoe te halen. Ze heeft natuurlijk een belachelijk druk leven, maar misschien lukt het volgend jaar."

Inmiddels duizelt het me, mijn oren beginnen zo'n beetje te bloeden van al die nieuwe muziek die er uit elke kier van Kytopia komt kruipen. Sommige projecten zullen zaterdag al concreet worden gepresenteerd op Stekker in het Park, andere tracks worden later dit jaar uitgebracht, of zien misschien wel nooit het levenslicht. Werkelijk een uniek project, maar het moet ontzettend duur zijn. "Dat klopt", zegt Pitto, "het is krankzinnig wat we doen, het slaat helemaal nergens op. Verblijf, eten, drinken, onderhoud aan de studio's en engineers, het kost allemaal reteveel geld en dat proberen we te financieren met het festival. Vorig jaar was het slecht weer, toen besefte ik me opeens dat het project ook voorbij had kunnen zijn. Het zou mooi zijn om wat subsidie te krijgen. Nu zijn de bezoekers van het festival echt de belangrijkste voeding. Zij maken het mogelijk. Ik ben blij met onze trouwe achterban, hoewel de bezoekers wellicht geen idee hebben wat ze teweegbrengen. We proberen het wel uit te leggen, hoor, dat dit een uniek project is. Al staat er vierduizend man op het veld en er zijn er slechts tweehonderd die in de gaten hebben wat er dankzij Studio Stekker is ontstaan, dan is dat voor mij genoeg. "

Hoor bij die 200 man. Nu je weet wat er allemaal achter zit, heb je eigenlijk geen excuus meer om niet zaterdag naar Stekker in het Park te gaan. Oh, en vanavond is er al een Modulation - Studio Stekker-editie in Kytopia.