Tijdens een avondje Wasteland mag heel veel

We kennen allemaal wel wilde verhalen over Wasteland, meestal uit derde hand. Een wetenschapper die onderzoek deed naar dit soort feesten, omschreef het als volgt: "Ze zijn berucht om de promiscue sfeer en expliciet seksueel gedrag, van mild erotisch tot extreem hard. In de laatste variant is er bijna geen verschil meer tussen de darkroom en de dansvloer."

Om echt te weten te komen wat er binnen de muren van het grootste festisjfeest van Europa gebeurt, moet je jezelf in een leren harnas hijsen. Dat kan deze zaterdag al in de North Sea Venue in Zaandam, waar dan de editie Dark Fairytales wordt gehouden. Omdat ik maar een simpele jongen ben en in mijn kledingkast alleen maar t-shirts te vinden zijn en geen tuigjes, belde ik met de woordvoerder van Wasteland, Sophie von Danzig, om te vragen of het er ruim twintig jaar na de eerste editie nog steeds zo heftig aan toegaat. "Bij ons mag heel veel, maar tolerantie staat op nummer één – je kan niet zomaar willekeurig op iemand los gaan."

THUMP: Ha Sophie, is Wasteland nou een plek om jezelf te zijn of juist iemand anders?

Sophie: Het kan allebei. Wie je ook bent in het dagelijks leven, dit stukje is ook onderdeel van je persoonlijkheid. Je laat een kant van jezelf los om op ontdekkingstocht te gaan, maar je bent en blijft dezelfde persoon.

Vanuit welk gedachtegoed is Wasteland ooit opgezet?

Wasteland is in 1994 opgezet door een groep mensen die hun liefde voor fetisjen uit de underground wilde halen. Door het 'duistere wereldje' te combineren met housemuziek en entertainment werd het meer toegankelijk. Het verwezenlijken van dit soort fantasieën wordt vooral thuis tussen de slaapkamermuren gedaan, of uitgeoefend in kleine kringen, vaak in het geniep. Wij zorgen ervoor dat het zichtbaar is onder gelijkgestemden. Iedereen is welkom, van directeur tot kantoorklerk, mits je rekening houdt met onze dresscode en principes – zoals het participeren op de avond zelf. Gelukkig hoeven we bijna nooit iemand te weigeren.

Was het door dit gebrek aan participatie dat huisvrouwen die de film Fifty Shades of Grey hadden gezien minder welkom waren?

Tijdens onze vorige editie kregen we ineens heel veel telefoontjes van mensen die wilden komen, maar er eigenlijk niks vanaf wisten. Fifty Shades of Grey zal ongetwijfeld mensen hebben getriggerd en ervoor gezorgd hebben dat ze iets hebben ontdekt wat ze nog niet van zichzelf wisten. Deze mensen zijn meer dan welkom, juist omdat het hun eerste keer is, maar we hebben toen wel geprobeerd te vermijden dat mensen zouden komen om aapjes te kijken. Het is de bedoeling dat bezoekers deelnemen aan de avond, je moet wel opgaan in de sfeer en je aan de dresscode houden. Het is aan de bezoeker zelf om hier juist actief of passief mee om te gaan. Je kan namelijk ook gewoon een gezellige avond hebben met mensen die je normaal misschien nooit zou ontmoeten.

Wat kan je als bezoeker verwachten tijdens een avondje Wasteland?

Dat verschilt per bezoeker. Je gaat vinden wat je interessant lijkt. De een is meer geïnteresseerd in bondage, terwijl een ander het al sexy vindt om naar mensen in bijzondere rubberpakken te kijken. We hebben zes verschillende stages en overal gebeurt er weer wat anders.

Is er iets verboden voor de bezoekers?

Bij ons mag heel veel, maar tolerantie staat bovenaan. Het draait om wederzijds respect en nee is nee. Je kan niet zomaar willekeurig op iemand los gaan.

Waar letten jullie op bij de muziek?

We hebben meerdere ruimtes en dus veel verschillende muziek. In de hoofdzaal beperken we ons tot house zodat het voor de nieuwe bezoekers oogt als een normaal feest en ze op hun gemak kunnen binnenkomen. In andere zalen worden weer andere dancegenres gedraaid, maar je kan ook in een zaal belanden waar klassieke muziek wordt gedraaid.

Is het qua aankleding lastig om telkens iets nieuws te bedenken?

Tegenwoordig zijn er ontzettend veel cross-overs in de fetisjwereld met links naar mode of film. Aankomende editie zal er een modeshow zijn van de Spaanse modeontwerper Manuel Albarran, die ook verantwoordelijk was voor het kostuum van Angelina Jolie in Maleficent. Die film heeft ons geholpen bij het bedenken van het thema Dark Fairytales.

Is het waar dat er een editie was waarbij je over (of op) iemands buik heen moest stappen om binnen te komen?

Dat klopt, dat was de grote wens van diegene, hij wilde graag een levende deurmat zijn. Wensen zijn bij ons altijd welkom en we zijn niet te beroerd om hierover mee te denken of het zelfs een podium te geven.