Wat het tijdstip dat je de club verlaat zegt over je karakter

We hebben talloze artikelen geschreven over de antropologische nuances van clubcultuur. Maar geloof het of niet, soms zegt wanneer en hoe je uiteindelijk naar huis gaat het net zoveel over je karakter als wat je daarvoor hebt uitgespookt op de dansvloer. Hieronder zetten we voor je uiteen wat de meest populaire vertrektijden zijn. Of je nou om elf uur 's avonds een Uber bestelt (suf!) of om tien uur 's ochtends de metro naar je studentenkamertje binnenstrompelt, pas op: je gaat veel over jezelf leren.

Zeg eens eerlijk: wilde je vandaag überhaupt op stap? Of wilde je liever met Henry de kat op schoot s02e04 van Narcos kijken, hersenloos graaiend in een bakje Tijgernootjes? Was je misschien zelfs net op de bank geploft, maar bezweek je onder de groepsdruk van je vrienden? Wat het ook is: daar sta je dan, met tegenzin, in de club. Het feest is nog niet eens begonnen, maar je voelt je al loom van de alcohol. Het bier heeft je hersenen niet weten om te praten om vooral te blijven dansen. Je bent boos dat je je huis hebt verlaten, en uiteindelijk wint het verlangen om in foetushouding op de bank te gaan liggen. Eens zien hoe het met Pablo gaat.

Jij bent eigenlijk het naarste type. Je hebt jezelf wijsgemaakt dat je lang genoeg in de club was om morgen te kunnen vertellen dat het een leuk nachtje was, maar eigenlijk heb je het feest maar half meegekregen. Misschien heb je zelfs gezegd dat dat beetje keta slecht was gevallen, terwijl je het juist nam om lekker te kunnen slapen. Je vrienden kunnen zich niet meer precies herinneren of je er nog bij was toen Jasper zoveel shotjes tequila had gedronken dat hij zichzelf en het meisje waar hij mee stond te zoenen onderkotste. Ja, zo'n avond was het. Dat verhaal vertel je dus nog jaren alsof je erbij was. Leugenaar.

Je was vanochtend om zeven uur op, maar staat nog dapper te dansen. Hoewel… je gedachten dwalen telkens af naar de kater die je morgen op de familiedag zal hebben. Heb je nog Ibuprofen in huis? Een degelijk ontbijt? Hoe dan ook, je besluit om voor het ochtendgloren naar huis te gaan en nog een fatsoenlijke hoeveelheid slaap te krijgen. Maar goed: zodra je eenmaal in bed ligt, raak je verdwaald in existentiële overpeinzingen. Wat betekent familie eigenlijk voor je? Wil je zelf ooit een of twee kinderen, en ga je ze dan naar een Jenaplanschool sturen of niet? En waarom draait alles eigenlijk? Pro tip: sleep je ene been uit bed en plaats je voet op de grond. Uiteindelijk zal de terreur in je brein weer wegebben.

Het was een goed feest. Het was een lawaaierig feest. Het was… nou ja, gewoon weer een feest. Op de een of andere manier is het je gelukt om je dronken lichaam naar huis te slepen. Je was van plan om zo stilletjes mogelijk in bed te kruipen, maar betrapt jezelf erop plotsklaps een hoopje op je huisgenoot te doen, die keurig om half 12 naar huis was gegaan en nu stilletjes op de bank ligt te slapen met zijn hand nog in een schaaltje Tijgernootjes. Goedemorgen, eikel, heb je lekker geslapen? Helaas eindigt je rooftocht niet in bed, maar in het koude licht van de koelkast, waar je jezelf volpropt met de restjes van diezelfde huisgenoot. Als je uiteindelijk in je kamer staat, zie je dat het al acht uur 's ochtends is. Je slaapmaskertje ben je kwijt, en je bent nog altijd te lui om gordijnen op te hangen. Je valt nooit meer in slaap, gast. Kun je net zo goed nog even een rondje joggen voordat je naar de familiedag gaat.

Dit is niet heel anders dan zes uur 's ochtends de club uit rollen, hoewel je nog een tikkeltje meer fucked up bent. Misschien is het je zelfs gelukt om een bak koffie te delen met de persoon die je eerder vannacht hebt ontmoet. Misschien had je zelfs ochtendseks voordat je naar je grootouders moest sprinten in dezelfde kleren die je gisteren aan had. Daar krijg je vragen als 'wat heb jíj gisteravond gedaan?' Tip: zorg ervoor dat je het netjes houdt, zodat je je oma geen beroerte bezorgt.

Was dat puntje speed om half zes nou echt een goed idee? Je bent in de club blijven hangen tot je al je vrienden kwijt was en de sfeer grimmig werd, de tl-lichten aangingen en de lelijkheid van die paar zombies in volle glorie zichtbaar was. Maar op die verrotting teer je juist. Daarom zie je nu nog meer op tegen de familiedag in de Roompot. Na drie uur in de trein word je opgepikt door je vader. Even later zit je hersenloos te kauwen op een stukje appeltaart, terwijl je hoofd nog bonkt. Nu speelt er zich een duivels dilemma af in je je gortdroge hersenen: even wat bijpakken op de wc, of onder een boom een dutje doen terwijl je neefjes met de drone van je pa spelen?

Kut, je telefoon is leeg. Als je hem eindelijk weer aan de praat krijgt, ontdek je cryptische sms'jes van je ouders die overleggen wiens beurt het is om de politie te bellen dat je vermist bent. Je ligt opgerold als een bolletje in het appartement van een onbekend persoon en je begint alvast na te denken over een smoesje waarom je niet op de familiedag was.