FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

DJ Panic is ondanks zijn bescheidenheid nog altijd een hardcore-legende

Hij draait morgen in Rotterdam om zijn 25-jarig jubileum als dj te vieren.
Foto via DJ Panic

Zaterdag viert DJ Panic in de Rotterdamse Maassilo dat het 25 jaar geleden is dat hij zijn eerste set draaide. Tijd voor een kopje koffie in de Maasstad. Of thee, eigenlijk. De hardcore-legende drinkt geen koffie. Hij is van zichzelf al energiek genoeg, zegt-ie. Dat klopt wel. Als hij eenmaal begint te praten, is er geen houden meer aan. De aard van het beestje. Of misschien zijn het de twee zakjes suiker die hij in zijn thee leegschudt.

Advertentie

In 1991 kocht de piepjonge Dennis Copier zijn eerste plaat: James Brown Is Still Alive van Holy Noise, een houseproject waarachter ene Paul Elstak schuilging. Niet veel later zag diezelfde Paul Elstak hem draaien in de kleine Rotterdamse club Pompei, waar Dennis onder de naam DJ Panic inmiddels resident was geworden. Paul vroeg hem voor het Forze DJ Team, een soort supergroep van dj's die nog opgericht moest worden. Sindsdien draaide Panic op elk zichzelf serieus nemend hardcorefeest.

Hij maakte tracks met Neophyte, Paul Elstak en Evil Activities, maar bleef bovenal een dj. Hij was zoals hij het zelf zegt vooral gefocust op "beatmixen, platenkeuze en scratchen". De laatste tijd is hij vaker in de studio te vinden. Onlangs verscheen Sunshine, een energieke festivalstamper waarin zowel zijn opgewekte karakter als zijn hardcore-achtergrond doorklinken.

THUMP: Je hebt naar mijn idee altijd een bescheiden rol gespeeld in de hardcore-scene.
DJ Panic: Ik had het naar mijn zin in Pompei. Elke avond trokken we twee-, driehonderd man. Dat was volle bak. Ik voelde nooit de drang naar meer. Toch, toen Paul mij vroeg voor zijn dj-team heb ik geen moment getwijfeld.

Hoe heb jij het beleefd toen eind jaren negentig diezelfde scene begon te krimpen?
Iedereen was zoekende. Het was misschien een voordeel dat ik vooral dj ben. Ik ging breder draaien: hardstyle, jump, het werd een mengelmoes van alles. Met Neophyte begon ik de groep The Beholder & Ballistic. Daarnaast bleef ik actief als Panic. Ik heb destijds nog de mainstage op Decibel afgesloten, wat wel een hoogtepunt was. Hoewel, ik denk niet echt in hoogtepunten. Ik heb nooit aan de top willen staan, ik zocht altijd steady mijn eigen weg. Uiteindelijk heb ik op die manier de hele wereld gezien en dat is een mooi geschenk. Tegenwoordig kom ik niet meer zo vaak in het buitenland. Ik draai liever drie keer op een avond in Nederland en slaap dan lekker thuis.

Advertentie

Hoe zien je dagen eruit dan, als je zoveel speelt?
Ik heb een dochter van acht en een zoon van vijf. Iedere dag gaat de wekker om kwart voor zeven. Dan is het aankleden, ontbijten, kinderen naar school. Ik werk in de promotie, organiseer feesten, doe A&R voor Foolish en Neophyte Records, en ik ga weer vaker de studio in. Op de dagen dat ik thuis ben, werkt mijn vrouw in een biologische supermarkt.

Jullie eten thuis biologisch?
Niet alles, maar ze neemt vaak wat mee. Broodjes, olijfolie, groenten, vlees. Laatst had ze wortel-appeldrank. Ik ben een alleseter. Indonesisch vind ik het lekkerst. Mijn kinderen zijn helaas geen rijstfans. We kunnen het dus niet elke dag eten.

Wat herinner je je ervan toen je een dochtertje kreeg?
Je zit in een geboorteroes, dat is niet uit te leggen aan iemand die geen kinderen heeft. De eerste keer na haar geboorte dat ik stond te draaien, dacht ik: wat doe ik hier? Nu zou ik niet meer anders willen. Soms kom ik om zes uur 's ochtends thuis en sta ik om elf uur op om met de kinderen naar de ballenbak te gaan. Ik heb niet veel slaap nodig.

Snappen je kinderen dan wel wat je die nacht daarvoor gedaan hebt?
Mijn dochter begint het te begrijpen. Ze is geloof ik wel trots. Zelf is ze fan van Justin Bieber. De jongste boeit het nog niet. Ik wil ze niet pushen om te gaan draaien, maar het lijkt me leuk om het ze te leren. Dan zou ik de draaitafels weer eens neer moeten zetten. Er is weinig tijd om thuis te jammen. Ik zit vooral achter de laptop muziek uit te zoeken.

Advertentie

Ja? Verkies je een stickie boven vinyl?
Vroeger nam je een koffer mee met vijftig platen. Als de dj voor je iets draaide wat jij ook bij je had, dan had je een plaat minder. Er was weinig keuze. Met je eigen verzameling platen kon je je natuurlijk onderscheiden, maar aan andere kant: er is nu zoveel muziek, je moet het maar vinden. Ik ben gevoelig voor de romantiek van vinyl en af en toe draai ik er nog mee, maar ik zou echt niet terug willen naar die tijd.

Ga je na het draaien tegenwoordig direct naar huis, nu je kinderen hebt?
Ik blijf altijd even hangen. Onder de mensen, niet in de backstage. Wilde afterparties? Nee joh, dat heb ik nooit gedaan. Ik ben er het type niet voor. In 1993 heb ik twee keer drugs gebruikt, daarna was ik er klaar mee. Alcohol drink ik wel, maar nooit zoveel dat ik niet meer weet wat ik doe. Van mij hoef je geen rock-'n'-rollverhalen te verwachten. We hebben echt wel gelachen en gek gedaan – in hotelkamers op de bedden springen en zo – maar het bleef altijd binnen de perken.

Je klinkt als een bescheiden jongen.
Zo zou ik het niet willen noemen. Op mijn manier ben ik aanwezig. Ik ben niet op zoek naar aandacht, ik heb het gewoon naar mijn zin. In de VIP heb ik weinig te zoeken. Ik wil gewoon een gezellig feestje met de mensen. Zij zijn uiteindelijk degenen waar ik het voor doe. Een paar maanden geleden wilde een fan mijn handtekening op haar buik. Die heb ik zelf getatoeëerd. Dat was best spannend. Het is een gek idee, maar zij is er blij mee. Dat is toch gewoon leuk?

Advertentie

Zeker. Wordt het zaterdag ook leuk?
Het is volle bak, de kaartverkoop gaat heel goed. Het wordt een reis door de tijd, van toen naar nu. Met Forze DJ Team draaien we voor het eerst sinds een jaar of acht weer in de originele samenstelling. Daar verwacht ik veel van. Ik kan niet wachten. Ik begin alleen een beetje ziek te worden.

Lekkere timing.
Nou ja, het is een verkoudheidje. Dat komt wel goed. Ik heb in mijn carrière twee keer af moeten bellen. Een keer wegens buikgriep, de andere keer omdat ik mijn been had gebroken bij voetbal. Een week later stond ik er weer, met loopgips.

Op welke positie speelde je?
Rechtshalf of rechtsback.

Bescheiden posities.
Niet bescheiden. Dienend. Ik ben ook een dienende dj. Niet de hoofdact; net eronder. Maar altijd inzetbaar.

Zaterdag ben je wel de hoofdact.
Zaterdag wel. Dat is even wennen, maar het wordt vast leuk.

DJ Panic speelt morgen met Forze DJ Team in de Maassilo in Rotterdam, met ook optredens van Neophyte, Paul Esltak, Darkraver, en The Viper.