De CGI-kunstenaar die al tien jaar lang elke dag een kunstwerk maakt

Ik ben best goed in dingen volhouden. Ik heb al jarenlang een relatie, geef elke dag m'n planten water en heb nog steeds hetzelfde e-mailadres als op de middelbare school. Maar toen ik hoorde dat er een kunstenaar is die al bijna tien jaar lang elke dag een kunstwerk maakt, besefte ik dat er verschillende gradaties van volhouden zijn. De man achter deze ogenschijnlijke sisyphusarbeid is Mike Winkelmann, beter bekend als Beeple. Hij is een legendarische CGI-kunstenaar uit de VS, die eerder video's maakte voor onder meer Flying Lotus en Brainfeeder.

Bijna tien jaar lang publiceerde hij elke 24 uur een nieuwe digitale illustratie. Dat varieerde van iets abstracts tot iets impressionistisch, van sciencefiction tot surrealisme, van iets ernstigs tot iets ironisch. In de tussentijd lukt het mij niet eens om elke te ontbijten, laat staan om iets creatief te maken. Onlangs bracht de kunstenaar zijn 3650ste werk uit.

Tegenwoordig hoor je wel vaker dat kunstenaars een jaar lang elke dag iets maken, en dat ze een enorme groei doormaken in die 365 dagen. Maar daar houdt het vaak op. Beeple besloot na een jaar om door te gaan, en is nog steeds niet gestopt. Nu maakt hij kunst onder de naam Beeple Crap.

In al die tijd hield helemaal niets hem tegen om dagelijks te presteren. Hij bleef kunst maken, ondanks ziekte, twee jonge kinderen en een baan. Hij bleef kunstenaar, in goede en slechte tijden. We vroegen hem hoe het is om kunst te maken, terwijl je in je broek schijt en vader wordt.

Creators: Ha Beeple, ooit gedacht dat je de tien jaar zou aantikken?
Beeple: Nee, ik was vooral gefocust op beter worden in tekenen. Ik dacht niet na over een einddatum. Na de mijlpaal van mijn tweede jaar besefte ik dat ik dit nog wel even zou volhouden. Uiteindelijk zijn het die mijlpalen die je stimuleren om door te gaan.

Natuurlijk zijn er dagen dat ik minder ambitie heb. Dat ik moe ben, dat ik wil stoppen. Maar het idee van een volgende mijlpaal helpt echt. Je denkt: ga ik het echt nu verpesten, voor dit?

Hoeveel tijd ben je met een werkje bezig?
Dat hangt af van hoeveel tijd ik heb. De dag dat mijn dochtertje geboren was, werkte ik er maar vijf minuten aan. Maar soms kan ik er uren mee bezig zijn. Wat vindt je vrouw ervan dat je tekende terwijl dat aan het gebeuren was?
Het is allemaal niet zo dramatisch als het eruitziet in films. Je rijdt op je gemakje naar het ziekenhuis. Toen ze moest bevallen, zei ik: ik moet dit snel nog eventjes doen. Zonder de steun van mijn familie had ik dit overigens nooit kunnen doen.

Bestaan er voor jou nog uitdagingen, nu je al tien jaar elke dag iets maakt?
Mezelf uitdagen is iets natuurlijks geworden. Je weet dat mensen kijken naar je kunst, dus je wil geen onzin maken.

Hoe weet je wanneer je klaar bent?
Meestal zorgt de klok ervoor dat ik moet stoppen. Als ik moet slapen bijvoorbeeld, of iets anders te doen heb. Vaak voel ik me dan wel verslagen. Maar als ik echt geen tijd meer heb, wat kan ik dan nog doen?

Ben je nooit in herhaling te vallen?
Ik focus daar niet op. Ook al lijkt iets op wat ik eerder maakte, dan nog wil ik me gewoon concentreren op het kunstwerkje dat ik die dag maak. Het is te veel gedoe om bezig te zijn met hoe een werk past in de context van het volledige project.

Welke stukken van de afgelopen tien jaar zijn je het meest bijgebleven?
Er zijn er een paar waarin ik nieuwe technieken of ideeën uitwerkte. Er zijn geen grote hoogtepunten, maar vooral kleine ontdekkingen zoals 'dat is dus wat deze functie doet,' of 'dat is een leuke kleur'. Maar als je duizenden werken naast elkaar bekijkt, zie je zeker een evolutie.

Heb je nog andere rituelen? Naar de kerk gaan? Elke dag naar de sportschool?
Helaas niet. Dit Everydays-project is het enige waaraan ik me volledig toewijd. Voor de rest heb ik moeite met toewijding, ik ben niet echt gedreven of gefocust. Ik vind naar de sportschool gaan bijvoorbeeld moeilijk, want je bent afhankelijk van externe factoren.

Even eerlijk: je hebt nooit een dag overgeslagen? Geen vakantie, kater, burnout of gewoon luiheid?
Ik heb echt geen dag overgeslagen. Een dag eindigt en begint om middernacht, en er zijn zeker dagen dat het nipt was. Afgelopen nacht was het bijvoorbeeld redelijk spannend. Het ding is: je hebt niet altijd een uur de tijd, maar je hebt wel altijd vijf minuutjes vrij. En vijf minuten is eigenlijk al voldoende om iets creatief te maken.

Ik had ooit voedselvergiftiging, waardoor ik de darmen uit mijn lijf aan het kotsen en schijten was. Toch maakte ik die dag iets. Ik maak dan, gewikkeld in dekens, snel iets waar ik eigenlijk geen reet om geef. Dat post ik dan en dan ben ik klaar. Het duurt maar enkele minuten. Ik word enkel en alleen gestimuleerd door mijlpalen.

Sommige dagen weet je dat het moeilijk gaat worden. Als je gaat drinken met vrienden, moet je gewoon eerst je Everyday doen, want na het drinken ga je dat niet doen. Als je reist, sta dan vroeg op voor je tekening en geniet daarna van de rest van de dag.

Denk je dat je ooit zal stoppen? Waarom neem je niet een dagje vrij?
Dat zal de tijd wel uitwijzen. Het verbaast me dat ik geen dag heb overgeslagen, maar ik heb het gevoel dat ik nog veel moet doen. Ik kijk naar verschillende kunstenaars, zoals het werk van Ghost in the Shell en denk: waarom zou ik nu stoppen? Ik moet niet te ver vooruitkijken, maar focussen op het heden. Ook wil ik graag eens werken met Aphex Twin, en albumcovers ontwerpen.

Bekijk hier meer werken van Beeple. Er zijn er immers genoeg.