Lesbische drag kings uit New York werkten ooit massaal voor de maffia

In een café in Lower Chelsea leunt schrijver en historicus Lisa Davis over tafel en vertelt me wat roddelverhalen over de lesbiennes van veertig jaar geleden. "Corinne wilde alles van Lee afpakken," zegt ze. "Dus belde Lee de maffia. Ze stuurde Big George naar Long Island, en dat was meteen het eind van al het gezeik. Corinne krabbelde terug, Big George ging naar huis, en Lee kreeg de halve zaak."

Davis laat even een stilte vallen om van mijn shockreactie te genieten. "Ja, echt," zegt ze. "De maffia was erg onpartijdig."

Het klinkt misschien verrassend dat lesbiennes werkten met en voor de maffia, maar er was een tijd dat alle gay clubs in New York door de maffia werden gerund. Davis heeft zich gespecialiseerd in die periode, en schreef het boek Under the Mink, over een mysterie dat zich afspeelt in de wereld van lesbiennes en drag kings die werken in de nachtclubs van de maffia. Die nachtclubs domineerden de homoscene in Greenwich Village in de jaren dertig en veertig. Davis, in de jaren zestig zelf een jonge lesbische academicus, raakte bevriend met veel van deze vrouwen en verwerkte hun verhalen in haar novelle.

We spraken Davis over de jaren dertig, de maffia, en de glamour van de dragkingwereld, die ze in haar boek onderzoekt.

VICE: Je hoort bijna nooit iets over de wereld die je hebt beschreven. Zelf heb je die tijd ook niet meegemaakt, dus hoe heb je eigenlijk je onderzoek gedaan?
Lisa Davis: Ik kende een vrouw, Gayle Krumpkin, alias Gayle Williams toen ze in de 181 Club optrad – ooit de grootste drag show van de stad. Dat was in de jaren zestig, 1964 of zoiets. Zij en haar vrienden hadden op al die plekken gewerkt. Je zou denken dat het voor lesbische meisjes vreselijk is om voor de maffia te werken, maar het was het beste dat ze ooit is overkomen. Ze hadden het er nog altijd over, en ze hadden ook nog allemaal fotoalbums uit die tijd. Ik maakte ondertussen allemaal aantekeningen, terwijl zij over het verleden zaten te praten.

Vertel eens iets over de clubs.
Die clubs openden eind jaren dertig. In 1939 was de New York World's Fair. Burgemeester LaGuardia was nogal preuts en vanwege die fair hield hij een extra grote schoonmaak. Hij veegde veel van de clubs en de mensen weg van Times Square. Die moesten dus ergens anders naartoe en kozen voor Greenwich Village. Wat daar gebeurde kon de politie toch niet zoveel schelen.

De clubs die door de maffia werden gerund waren erg elegant – er kwamen bijvoorbeeld veel filmsterren. De homobarren waren juist aftands en hadden geen enkele glamouruitstraling. De meeste barren in de Village waren lesbisch, terwijl de mannen meer uptown zaten, onder de 'el', het verhoogde treinspoor. De meisjes zaten downtown, onder de 6th Avenue el. De Village was van de lesbiennes, omdat de suffragettes er eerst hadden gezeten. En die waren zo gay als wat.

Hoe was het voor die vrouwen om voor de maffia te werken?
Buddy Kent [een andere drag king uit die tijd] zei dat de maffia de lesbiennes heel goed behandelde. Ze kwamen rechtsreeks uit de grote crisis en hadden helemaal niks. Bovendien kon je als homoseksueel – gekleed in kleine strakke broekjes en pakjes – makkelijk vermoord worden. De maffia beschermde hen.

De meisjes werkten voornamelijk als serveersters, maar soms waren het echt sterren, zoals Blackie Dennis, die een crooner was. Ze had ook een stripact. Die deed ze bij Jimmy Kelly's en op andere plekken. Maar de meeste serveerden, sommigen waren drag kings, en sommigen traden op als stripper of werkten als prostituee. Dat was een belangrijke reden dat de maffia de meisjes goed behandelde: ze konden ingezet worden in de prostitutie. Maar de meisjes leken dat helemaal niet erg te vinden. Ik denk omdat er zoveel geld in omging.

Dus wat gebeurde er? Waarom gingen de bars dicht?
De aanvallen op de maffia in de jaren vijftig verzwakte de organisatie, waardoor er veel clubs werden gesloten. Hoe heet ook alweer die man die dat boek schreef over de maffia, [Peter] Maas? Hij zei dat ze precies hetzelfde zijn als de Democraten en de Republikeinen. Alleen wilde de regering van de maffia af, omdat ze te veel geld verdienden en niet te controleren waren. Oh en televisie, de televisie was ook een oorzaak voor alle sluitingen.

Wat gebeurde met de vrouwen?
Nou, Gayle verhuisde naar 'Fla', oftewel Florida. Om te sterven, eigenlijk. Langzaam, maar in stijl. Maar ze overleefde, omdat mensen die ze kende van de clubs, van vijftig jaar eerder, bij haar in de trailer kwamen wonen. Vrouwen als Toni the Stripper, Sully Sullivan (echt een bonkige stronk van een vrouw was dat), Gayle, Augusta Cohen (alias Gus Cole), en nog iemand die Bill heette. De hele dag hadden ze het nergens anders over dan over de dames die voor de maffia hadden gewerkt.

Jack Howe en Buddy Kent openden iets dat Page 3 heette, op de hoek van Charles Street en Seventh Avenue. Een enorme ruimte. Nu is het een soort Mexicaans iets, maar het was tussen het midden van de jaren vijftig tot midden jaren zestig een echte club. Ze waren behoorlijk succesvol, totdat uiteindelijk televisie opkwam, vertelde Buddy.