Nadat hij beats voor Kendrick, Kanye en Drake maakte, gaat Boi-1DA in 2016 het beste jaar ooit hebben

Iedereen weet dat Boi-1da – echte naam Matthew Samuels – een van de meest succesvolle producers in de hiphopwereld is, en op maple syrup na het beste wat ooit in Canada is gemaakt. In de afgelopen vijf jaar heeft hij hits gehad met Jay Z, Kendrick Lamar, Eminem en natuurlijk partner in crime Drake. Een van zijn belangrijkste bijdrages is de pioniersrol die hij heeft gespeeld bij de sound die nu met Toronto geassocieerd wordt. En ook al is hij zeker tevreden met wat hij tot nu toe bereikt heeft, hij haast zich om te zeggen dat hij zich wil focussen op nog meer ‘momenten’ maken waar de luisteraar zich in kan vinden. Met de productiecredits van Kanye’s laatste lied Real Friends, twee Grammy-nominaties voor To Pimp A Butterfly (album van het jaar) en Energy (beste rapsong), heeft hij in 2015 al de basis gelegd voor een nog beter 2016; en dan hebben we het nog niet eens gehad over zijn bijdrage aan Drake’s Views From The 6.

Boi-1da is geen grote prater, maar voor ons maakte hij een uitzondering. We spraken hem over hoe het was om met Kanye West te werken, wat we van Drake mogen verwachten en hoe het is om een van de godfathers van de opkomende Torontoscene te zijn.

Noisey: Je hebt veel bereikt het afgelopen jaar, maar ik denk dat we moeten beginnen met If You’re Reading This It’s Too Late, waar je het grootste deel van geproduceerd hebt. Wat hadden jij en Drake in gedachten toen jullie eraan begonnen?
Boi-1da: Ik en Drake werken al lang samen, maar deze keer wilde ik echt betrokken zijn. Ik was meegegaan met de tour van Drake en Lil Wayne, en zo rolde ik er meer en meer in. Uiteindelijk deed ik acht nummers van het album. Het was een geweldige ervaring en een geweldig album.

Wat heb je toen gedaan dat je nu ook Views From The 6 gaat doen?
Gewoon dezelfde energie brengen die ik altijd breng, de momenten creëren waar iedereen van houdt. De belangrijke momenten van Energy, 10 Bands, Up All Night – dat zijn de dingen waar ik altijd mee kom, dat is mijn bijdrage.

Je hebt niet echt een signature sound, maar als jij en Drake samenkomen klinkt het soms koud en kil, maar wel met die knallende drums die telkens precies goed zitten. Wat verandert er voor de productie voor Views?
Je weet wel, de dingen wat anders aanpakken. Gewoon outside the box denken met mijn producties en proberen iets interessants te brengen. Ik heb het gevoel dat veel mensen binnen rap hetzelfde doen, dus met mijn producties probeer ik iets anders te doen en terug te gaan naar waar ik vandaan kom.

Waar word je als producer heel enthousiast van?
Goede muziek. Ik ben een hiphophead, dat komt voor mij op de eerste plaats. Ik hou van rap. Ik hou van muziek in het algemeen, maar rap is gewoon mijn ding en hetgeen wat me echt enthousiast maakt. Daarom hou ik ervan om te werken met Drake. Hij doet een beetje van alles, maar is ook een echte rapper. Mensen vergeten dat wel eens.

Hoe voelt het om van Drake naar iemand als Kanye te gaan? Zeker voor Real Friends?
Werken met Kanye was dope, een droom die uitkwam. Ik ben al fan sinds College Dropout. Het lied is geweldig en Kanye is goed bezig. Het is echt lachen om met hem in de studio te zijn. Hij is gewoon een coole kerel, echt leuk om mee samen te werken.

Jij en 40 hebben de titel ‘Godfather van de Toronto sound’ gekregen. Hoe voelt dat?
Het is een gigantisch compliment man. We komen van ver. We namen onze tijd om erachter te komen hoe we het gingen doen en om met iets anders te komen. Het vergde een heleboel brainpower en vallen en opstaan. Ik kijk echt naar 40 op. Hij is een mentor voor mij en hij is echt slim. Er zijn zo veel technische dingen die hij weet en ik niet. Ik doe alles op gehoor, door te luisteren. Dus het was een groot compliment om hem en anderen zulke dingen te horen zeggen, want ik heb lang en hard gewerkt.

Is het raar om terug te kijken naar toen je begon en je succes nu? Jij, T-Minus en Jordan Evans komen allemaal van buiten Toronto en toch hebben jullie de sound gemaakt die nu bij de stad hoort.
Toen ik als tiener van Sarborough naar Toronto verhuisde, was er echt niets te doen. Er was niemand die ik echt kende en ik was ook vrij introvert als kind, dus ik moest iets vinden om mijn tijd mee te doden. Al die kerels, Jordan Evans en T-Minus, zaten in hetzelfde schuitje. Het was winter hier dus we hadden genoeg tijd om aan onze muziek te werken. We hebben het niet gepland of zo, de dingen gingen zoals het ging, maar we hebben er wel hard voor gewerkt.

Heb je ooit iets gemaakt waarvan je dacht: damn, ik heb echt iets goed gemaakt?
Ik zou zeggen dat mijn favoriete beats Over en Pound Cake zijn. Toen ik het resultaat hoorde dacht ik echt: wow, dit is iets speciaals. Bij Pound Cake zat er niet zo veel achter. Gewoon een simpele sample, een keyboard en een beat, maar er was iets goddelijks aan. Ik genoot ervan die twee beats te maken. Al mijn beats zijn favoriet, het is alsof je me zou vragen naar mijn lievelingskind, maar die twee zijn net iets meer favoriet.

Is er iets dat je het afgelopen jaar geproduceerd hebt dat ver boven de rest uitstijgt?
Vorig jaar misschien 10 Bands, omdat het zo’n aparte bounce had. Ik wilde eens iets nieuws proberen en dat lukte ook. Drake hoorde het en hij vond het leuk. Maar ook Blacker The Berry van Kendrick Lamar, dat was echt een sterke beat waarvan ik wist dat een echte rapper erop moest springen.

Dat nummer, en heel To Pimp A Butterfly in het algemeen, was een van de succesvolste albums van afgelopen jaar, dus laten we het eens hebben over hoe jullie samenkwamen.
Ik kende Kendrick al een tijdje voordat hij zo groot werd. Een goede vriend, Manny Smith die bij Interscope Records werkt, bracht ons samen. Ik was al vrienden met hem, maar dankzij Manny maakten we samen een paar tracks. We werkten een week samen, en dat was echt fantastisch. Hij is een geweldige gast en heeft zo veel energie in de studio. De beat van Blacker The Berry had ik al een tijdje, maar ik speelde het voor hem en hij vond het iets hebben. Hij zei dat hij een idee ha, dus hij deed gewoon zijn ding met die beat.

Voor zij die het niet weten: wat is de Kingsway Library?
De Kingsway Library is een samplebibliotheek die een goede vriend van mij, Frank Dukes, heeft gemaakt. Eigenlijk zijn het een hoop samples die hij op internet heeft gegooid die je kan kopen. Frank is producer, maar leeft voor het maken van momenten. Hij stuurde me op een gegeven moment een sample uit die bibliotheek, en die beat gebruikte ik voor… welk lied was het ook alweer? 6PM In New York? Of 9PM in New York? Ik ken de namen van mijn eigen liedjes niet eens (lacht).

Welk deel van 0 To 100 speelde Frank Dukes in?
Bij 0 To 100 stuurde Frank me het begin van wat uiteindelijk de beat zou worden. Vanaf het moment dat ik het begin hoorde, wist ik wat ermee moest gebeuren. Het is een sample van wat Frank al had gemaakt. Het is dus niet een gewone sample, maar een compositie van hem die ik heb gesampled. Sampling is duur man. Ik luisterde toen veel naar Wu-Tang en dat kan je ook horen. Het is heel erg door Wu-Tang beïnvloed.

Wat hoop je dit jaar gedaan te krijgen?
Ik kijk er echt naar uit om iedereens mening over Views From The 6 te horen. Ik kan er nog niks over zeggen, maar wees gewaarschuwd. Er komt veel coole shit uit dit jaar waar ik iets mee te maken heb.

Hoe wil je dat mensen je onthouden als alles gezegd en gedaan is?
Ik wil dat mensen me onthouden om mijn muziek. Dat is het enige waar ik om geef. Ik probeer niets anders te zijn dan een belangrijke producer. Ik ben geen rapper, ik ben geen artiest. Mijn ding is gewoon goede muziek maken, een goed mens zijn en anderen inspireren en motiveren die hetzelfde willen doen als ik. Wanneer ik er niet meer ben, wil ik dat mensen me onthouden om de muziek en het helpen van anderen.

Zijn er nog jonge producers waar je naar uitkijkt?
Ja, er zijn zo veel jonge Toronto-producers die nu opkomen, zoals Murdabeatz, DZL, Wondagurl. Dax is ook dope. Er zijn er zo veel dat ik het niet eens kan bijhouden. Iedere dag is er wel weer een nieuw iemand. We hebben er gewoon ontzettend veel.