De Fruithaven opent opnieuw haar deuren na twee maanden stilte en ruzies

De Rotterdamse club De Fruithaven ging afgelopen weekend open. Maar wacht even, ging De Fruithaven niet begin dit jaar al open? Dat klopt: in april al. Het zou de meest duurzame club van Nederland worden met een zero-waste policy, een biovergister en een 3D-geprinte bar. Het klonk als een ambitieus project. Misschien iets té ambitieus, want na een uitverkochte openingsavond en een aantal evenementen die daarop volgden, werd het stil.

De Fruithaven ging dicht, en niemand leek het door te hebben. Slechts één opmerkzame google-recensie luidde: "Is deze club al gesloten? Ik kan nergens informatie meer vinden over de feestjes die er plaatsvinden. De facebookpagina is ook al offline." Verder waren er slechts het restant van de community-pagina op Facebook en een boel artikelen over de opening te vinden. Alsof De Fruithaven na de opening compleet uit het collectieve geheugen én van het internet was verdwenen.

De eigenaar van het pand waar de Fruithaven onderdeel van is, heet Gilbert Curtessi. Naast De Fruithaven zitten er in zijn pand ook allerlei maakbedrijven en innovatieve startups, die onderdeel uitmaken van zijn SuGu Club.

Curtessi was ooit roadie en droomde ervan een club te beginnen. Via een headhunter vond hij Fela Donker, programmeur bij de Sugarfactory en lid van Donker Collective. Donker betrok vervolgens Khalil Ryahi, labeleigenaar van Triphouse Rotterdam. Ook Kim Pieters en Kelly Vincent, die samen het agentschap Club K vormen en evenementen organiseren onder de naam De Geheime Tuin, werden door Donker uitgenodigd om met hem de club op te zetten.

Nadat De Fruithaven in mei weer dichtging plaatste Donker een bericht op de community-pagina van De Fruithaven. Hij schrijft over een niet op te lossen conflict met de eigenaar van het pand, omdat bepaalde beloftes niet nagekomen zouden zijn. "Zeven maanden hard werk, tijd en liefde in het opzetten van de Fruithaven, is helaas kapot gemaakt door iemand die alleen een kortetermijnvisie heeft." Ook zegt hij dat Vincent en Pieters al eerder zijn uitgestapt.

Wat is hier in godsnaam allemaal aan de hand?

Ik bel Kim Pieters om haar verhaal te horen: "Fela vroeg ons om het buitengedeelte onder handen te nemen. We hebben het concept van een Zandbar ontwikkeld, waarbij we zand lieten storten, een bus hebben beschilderd en er iets moois van hebben gemaakt", vertelt ze. Daarna ontstonden er conflicten met de eigenaar. "De samenwerking met hem maakte het op een gegeven moment onmogelijk voor ons om nog door te gaan, we zagen het niet meer zitten en zijn dus gestopt. De sfeer was niet positief, ook al werden de evenementen goed ontvangen." Op de oorzaken en details van die conflicten gaat Pieters niet in.

Volgens Curtessi werd De Fruithaven om twee redenen gesloten: "Reden één is toch wel dat de samenwerking met de producent, Fela Donker, beëindigd is," vertelt hij mij aan de telefoon. "Ten tweede is het een groot gebouw, dat aan enorm veel eisen moet voldoen. Het succes van de eerste avonden zorgde ervoor dat er een vergrootglas op ons werd gelegd. Ik dácht dat het pand brandveilig was, maar nu weet ik dat honderd procent zeker, ik heb daar de afgelopen maanden enorm veel in geïnvesteerd."

De Gemeente Rotterdam weet mij te vertellen dat er aan het einde van 2016 al een horecavergunning werd afgegeven voor De Fruithaven. Met betrekking tot inspecties voor de brandveiligheid werd doorverwezen naar het register op Rijnmondveilig, maar daar staat geen informatie over De Fruithaven. Of er evenementen in een onveilig gebouw plaatsvonden, blijft voorlopig in het midden.

Wanneer ik vraag naar de samenwerkingsproblemen antwoordt Curtessi: "Dat is heel simpel, die mensen zijn ontslagen. Er werd niet naar me geluisterd, Fela kwam afspraken over de productie niet na en weigerde in te krimpen toen dat nodig was. Ik ben natuurlijk geen producent, ik heb milieukunde gestudeerd en ben met andere dingen bezig. Waarschijnlijk was het allemaal een beetje te veel. Wat Kim, Kelly of Fela betreft, die waren gewoon niet professioneel. De verwijten naar mij zijn ook niet mals en ik ben op mijn vingers getikt door mijn investeerders en adviseur. We hebben de afspraken nu dan ook beter en duidelijker ingericht. Als ik dat eerder had gedaan, hadden deze problemen misschien voorkomen kunnen worden."

Curtessi zegt dat veiligheid voor hem het belangrijkst is en dat hij ook graag heeft dat de gemeente achter De Fruithaven blijft staan. "Daar hebben we de afgelopen maanden aan gewerkt. Het grootste verschil met voorheen is dat we nu een maximum van 250 bezoekers hebben," legt hij uit. Verder spreekt Curtessi met enorm veel enthousiasme over de heropening en toekomstplannen die hij voor De Fruithaven heeft, zoals samenwerkingen met kunstenaars en verdere verduurzaming.

Later bel ik met Donker om zijn kant van het verhaal te horen. "Ik ben samen met enkele anderen juridische stappen aan het voorbereiden tegen Gilbert Curtessi. Ik krijg nog heel veel geld van hem en ben daarin niet de enige. Boekers zijn bijvoorbeeld ook niet betaald, de cateraar is niet betaald, de vergunning was niet in orde. Alles staat zwart op wit, ik heb een hele lijst van mensen die door hem gedupeerd zijn in verband met De Fruithaven. Ik kan geen details bespreken, aangezien de zaak nog loopt, maar ik heb het hier ongelooflijk moeilijk mee gehad de afgelopen maanden." Hij klinkt emotioneel, vooral als ik hem vraag naar zijn samenwerking met Khalil Ryahi. "We deden het samen. Nu hoor ik opeens dat de club weer open is en dat hij daar nog zit. Ze gebruiken dezelfde naam, dezelfde artwork, alles. Het voelt als een mes in mijn rug."

Curtessi deelt zijn mening niet: "Er zijn onenigheden over het contract dat we hadden. Op het concept van De Fruithaven kan Donker überhaupt geen aanspraak maken. In het contract stond duidelijk vermeld dat dergelijke ideeën eigendom zijn van SuGu Club. Dat andere mensen nog geld van mij krijgen is simpelweg niet waar, ik heb iedereen betaald. Hij doelt op zaken waar hij in naam van De Fruithaven voor heeft getekend, terwijl hij daar geen bevoegdheid voor had. De deur staat bij mij nog altijd open. Volgens mij heeft Donker een aantal persoonlijke problemen. Ik heb aangeboden om hem in contact te brengen met mensen die hem daarbij kunnen helpen, maar dat weigert hij. Het is ontzettend balen dat dit gebeurd is, gewoon kut zelfs."

Donker reageert verbaasd wanneer ik vraag naar die persoonlijke problemen: "Wat heeft hij allemaal wel niet verteld? Er klopt niets van wat deze man zegt. Hij probeert me bij allerlei partijen zwart te maken. Hij heeft me nooit hulp aangeboden, integendeel, hij maakt het alleen maar erger. Hij wil mij niet uitbetalen en dát is de reden dat ik het nu moeilijk heb. Ik ben inmiddels zelfs benaderd door het Financieel Dagblad, over mijn ervaringen met Curtessi. Die zijn een artikel over hem aan het voorbereiden, dat zegt ook wel iets toch? Het Financieel Dagblad is niet niks." Over de concrete aanklacht wil Donker niet uitweiden.

Of De Fruithaven nog een succes zal worden na deze soap? Curtessi is er heilig van overtuigd, maar Donker heeft zijn twijfels: "De motor is weg, dat waren de dames van De Geheime Tuin en ik."

Correctie: In dit artikel stond oorspronkelijk dat Khalil Ryahi als programmeur voor Atlas Electronic werkt. Dit is niet het geval. We betreuren deze fout.