Giorgio Moroder is fan van EDM

Afgelopen week maakte de 74-jarige discopionier Giorgio Moroder de details bekend van zijn langverwachte nieuwe album Déjà Vu. Het krijgt al de support van Kylie, Britney, Kelis en Charli XCX, waarmee het album – dat uitkomt op 12 juni een aardige poplading krijgt. Een aantal maanden terug hadden onze Duitse collega's het geluk de man te spreken die de dancescene zoals die we hem nu kennen pionierde.

Giorgio Mororder groeide op in een klein dorpje in Zuid Tirol en groeide uit tot een van de belangrijkste muzikanten van de twintigste eeuw. Het klinkt als een sprookje. Een kind gezegend met de pionierende wilskracht om nieuwe genres te creëren, en zo'n beetje met elke grote naam samenwerkte, wat hem 200 gouden en platinum platen én drie Oscars opleverde.

Je zou denken dat de man, die voor zijn familie bekend staat als Hans-Jorg, zich kan veroorloven om laidback in een comfortabele stoel te zitten, denkend aan al zijn prestaties en tevreden met het feit dat hij heeft samengewerkt met artiesten als Elton John, Janet Jackson, Daft Punk en the Rolling Stones. Maar dat is niet wat hij doet. Hij brengt dit jaar namelijk zijn eerste solo-album in dertig jaar uit, en THUMP mocht in München wat tijd met hem doorbrengen. We aten wat chocolaatjes en praatten over het verleden, het heden en over de altijd spannende toekomst.

THUMP: Mr. Moroder, Ik zou graag terug willen gaan naar de tijd dat u 19 jaar was en Zuid-Tirol net had verlaten.
Giorgio Moroder: Ik kreeg de kans om als gitarist te spelen in een hotelband in Switzerland. Na een tijdje stelde de pianist voor of ik niet liever de gitaar zou willen ruilen voor de basgitaar, en zo is mijn muzikale carrière begonnen.

Zag u dit als een kans om te ontsnappen uit Zuid-Tirol? De Ladin minderheid waar u bij hoorde, werd onderdrukt door de Italiaanse staat en er waren rellen.
Nee, toen ik wegliep was het relatief rustig, en het maakte me eigenlijk ook niet uit. Ik wilde een muzikant zijn en in Val Gardena kon je daar niet van leven. Uiteindelijk heb ik gewerkt in Zwitserland, Zweden, Denemarken, Nederland, Duitsland en Frankijk, en toerde ik zeven tot acht jaar.

Gedurende die periode belandde u in de legendarische Scotch Club in Aachen, wat de eerste disco in Duitsland was, toch?
Ja, dat klopt – als een soort van mix tussen dj en zanger. Mijn manager Mr. Ouirini begon de DDO – wat een soort Duits discolabel was – en daardoor belande we overal: Hamburg, Hannover, Kassel etc. Waarna we elke avond weer terug gingen naar Aachen.

Sliep u echt in een auto zoals u zegt in de track van Daft Punk?
Jazeker. Dat was in een Mustang Fastback, en dat was aardig koud.

Als we een flashforward maken zijn we jaren later nu hier in München.
Ja, dat komt een beetje omdat Berlijn te ver was van mijn huis. Ik had daar wel mijn eerste hit Mendocino, waar ik een miljoen exemplaren van verkocht. Hier in München is het wel allemaal begonnen, tenslotte is dit de plek waar ik Donna Summer vond.

Was u onderdeel van Münchens legendarische club-scene?
Nee, niet echt. Ik ben zelf niet echt een danstype. Al gebruikte ik de clubs wel om mijn nieuwe werk te testen. Als de dansvloer dan leeg werd, belandde de track in de prullenbak. Op dit moment bent u over de hele wereld weer helemaal één met de clubscene.
Ja, dat vind ik echt tof. Het zijn van een dj is op dit moment net zo groot als het uitbrengen van platen. Het is nog makkelijk geld maken ook, tenslotte heb je alleen een USB nodig.

Denkt u dat de vergoddelijking van de dj goed is voor de muziek?
Ik denk van wel, want op dit moment is het een andere richting en tijdperk en hele goede dj's zijn ook goede artiesten, en dan verdien je ook die waardering. Er zijn er maar een paar die het echt kunnen. De huidige top 20 dj's kunnen niet alleen draaien, maar zijn ook fantastische producers en componisten. Het is niet zo makkelijk als het er uit ziet.

Wie zou u graag willen zien draaien?
De meesten heb ik al gezien. Ik ben met bijna iedereen bevriend, en heb gewerkt met onder andere David Guetta, Tiësto, Calvin Harris, Skrillex en Avicii.

Een aantal demos van uw nieuwe album heb ik al gehoord, en je kan duidelijk horen dat ze gemaakt zijn door een EDM fan. Het is nou niet bepaald nostalgische muziek.
Klopt. Het label wilde dat er meer disco op het album kwam, maar daar had ik niet zoveel zin in.

Heeft de anti-disco beweging in de VS van de late jaren zeventig en vroege tachtig effect op u gehad?
Nee, toen was ik allang weg. Toen disco verdween was ik al bezig met het maken van filmmuziek. Ik moet ook toegeven dat ik tot nu toe ook niet echt een revival heb gezien. Iedereen is er juist wel mee bezig op dit moment, van Daft Punk, tot Justin Timberlake, Katy Perry tot Arcade Fire.
Nou ja, dancemuziek is nooit weggeweest en moderne dancemuziek al altijd blijven bestaan, maar misschien kon de term disco niet meer. Eigenlijk is er vrij weinig veranderd, alleen noemden wij het dance en zeggen ze nu EDM.

Uw motto is: '74 is het nieuwe 24'. Wat zou u uw 24-jarige zelf adviseren?
Doe precies hetzelfde als wat je gedaan hebt!

Déjà Vu komt op 12 juni uit op Giorgio Moroder Music.