Jimmy Edgar, hoeksteen van de new school Detroit techno

Jimmy Edgar is de hoeksteen van de New School Detroit Techno. Dit realiseerde ik me dit weekend, nadat ik met hem sprak over zijn verleden, zijn muziek, zijn label, zijn kunst, en andere dingen die voortkwamen uit deze onderwerpen. Op vijftienjarige leeftijd, wonend in Detroit, was Jimmy al vijf jaar aan het expirimenteren met elektronische muziek, en hij begon te spelen op plekken als 'Whore House'-wat geen bordeel was, maar "meer een verlaten hoerenhuis." zoals hij het toelichtte. De locatie was groot met zes kamers aan de zijkant waar het "hoereren" zogenaamd plaatsvond. Gezien het feit dat ik het type meisje ben wat ervan houd om te feesten op verlaten plekken, was ik meteen geobsedeerd met het idee om te feesten in een verlaten bordeel, wat kort door de bocht "Whore House" heette. 

Nu hij 29 is, runt Jimmy Edgar zijn label Ultramajic als excuus om zich volledig te kunnen concentreren op terugkerende projecten. Ultramajic is een label waarvan je weet dat het een paar van de meest getalenteerde producers uit de grond gaan stampen. Als laatste werd Danny Daze's Silicon EP, gereleased, wat duidelijk een van de grootste releases was in februari. Jimmy legde me uit dat ze de komende tijd heel druk gaan zijn, aangezien ze elke zes weken een plaat gaan uitbrengen. Ondanks zijn precieze manier van werken met al zijn muziek, legt hij uit dat het belangrijk is om tijden en data vast te zetten voor zichzelf. Dit geldt voor al zijn kunst.

Jimmy's referentie naar zijn kunst gaat niet alleen over zijn muziek, ook al zit daar wel een direct verband tussen. Hij praat over zijnkunst(wat hij samen doet met een vriend, Pilar Zeta maar hij doet ook een hoop alleen). Zijn label Ultramajic wordt ook wel een design huis genoemd, aangezien er een directe link is tussen de kunst en de muziek. Daar stopt het niet mee, vroeger was hij ook veel bezig met fashion fotografie.

"Ik ben soort van gestopt met de middelbare school- tenminste ik ben wel geslaagd, maar ik ben daarna niet meer gaan studeren omdat ik meteen begon met muziek maken. Tijdens de middelbare school deed ik veel fotoshoots van vrienden en een modellenbureau zag toevallig mijn portfolio en de rest van mijn foto's. Ik deed model-testing voor de jonge modellen die binnenkwamen- zoals 15, 16, 20-jarige meisjes uit Rusland. Ik woonde nog steeds in Detroit, maar ik zat toen al in de fase om naar New York te verhuizen en daar heb ik uiteindelijk vijf jaar gewoond." Hij vertelt me ook dat hij niet echt meer interesse had in fotografie, en hij het gewoon leuk vind om foto's te maken van zijn vrienden. Hij heeft aan een aantalfashion films meegewerkt, zijn meest recentelijke werk is echter dit:Holographic Universe F/W 2014 Lookbook.

Jimmy is net van Berlijn naar Los Angeles verhuisd, wat ik een beetje verwarrend vond. We werden het er over eens dat LA niet echt bekend staat om haar clubscene - tenzij je denkt aan rondrennen in neonkleurige kleding en in de rij staan om een aantal van de rijkste mannen ter wereld achter een paar CDJ's en een computer te zien. Hij vertelt me dat hij nog steeds in Berlijn woont en dat hij zijn tijd gaat verdelen tussen de twee steden aangezien hij veel reist. Op zich wel logisch dat je dan inderdaad twee huizen hebt die je 'thuis' kan noemen wanneer je zo'n druk schema hebt.

Zijn verhuizing naar LA was niet alleen vanwege zijn muziek, ik vroeg of het voorJETS(zijn partnering met Travis Stewart, Machinedrum) was. Hij antwoordt dat "het niet echt iets met de JETS te maken had, Ik ben eigenlijk bezig met wat kunstprojecten in LA en ik heb het gevoel dat dit daar een goede plek voor is. Er is hier een nieuwe bruisende kunstscene. Ik wil hier ook een nieuwe studio bouwen, ik heb hier namelijk wel iets meer ruimte… en ik vind het weer hier gewoon chill, het landschap en de fitness mentaliteit. Ik heb laatst een grote levensverandering doorgemaakt, en het past gewoon bij me nu." Ondanks dat LA nooit een plek zou zijn waar ik me kan indenken te wonen, Ik kan begrijpen dat in Toronto wonen, met de zogenoemde "lente" die we momenteel hebben, het weer en het landschap erg aantrekkelijk zijn. Jimmy begrijpt mijn gevoelens over het weer, gezien hij uit Detroit komt.

Jimmy licht toe, "Het is het topje van de ijsberg in Detroit voor het hele jaar. Dus daar spelen is een enorme eer. Het is heel cool om er deel van uit te maken." Dat is het zeker. De eerste keer dat Jimmy er speelde was speciaal op meerdere manieren. "Er kwam naderhand een video uit, die een van mijn vrienden had opgenomen en de beveiligers waren met de breakdancers mee aan het doen tijdens mijn set." Ik vroeg of ze aan het breakdancen waren (want, ja, logisch.) en hij zei "Nee dat niet, maar ze waren zeker niet aan het werk."

Zoals je wel kunt raden, Jimmy Edgar's muziek is ervoor gemaakt om mensen aan het dansen te krijgen. Ik haalde een herinnering op vanElectric Island Toronto vorige zomer van toen Green Velvet "Strike" speelde en hoe het publiek helemaal los ging. Hij legde me uit dat met de naam van zijn label, "alles wat we doen een vrolijke vibe moet hebben - dus dat blijft zich constant ontwikkelen." Jimmy belichaamt voor mij wat ik graag new school Detroit techno zou willen noemen - met alle respect naar de oude, originele Detroit techno, zijn sound is verfijnd en gefinetuned volgens dezelfde idealen over de drum machine maar dan met een groter bereik van synthesized geluiden die zijn oorsprong duidelijk naar voren laten komen. Het is duidelijk dat Ultramajic een label is wat je in gaten moet houden voor de komende tijd aangezien het blijft groeien en mensen nog steeds laat dansen.