FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Spacediscoheld Prins Thomas houdt van flauwe seksgrappen

"Er zijn al genoeg producers die zichzelf veel te serieus nemen."
Noorse spacediscoheld Prins Thomas is sinds jaar en dag een gevierde naam in de internationale housescene. Hij produceert discotunes, remixt platen van artiesten als  Madonna en The Black Keys, runt zijn Full Pupp en Internasjonal label en draait over de hele wereld. Daarnaast is hij naar eigen zeggen vooral een familieman. We spraken hem over de Amsterdamse scene, zijn supersterstatus in Japan en zijn keuze voor oversekste namen en titels. 

THUMP: Je hebt in flink veel bands gespeeld. Zijn hier nog invloeden van terug te vinden in je huidige werk?
Ik denk dat beide dingen elkaar gevormd hebben. Ik begon dertig jaar geleden met dj-en, toen ik tien jaar oud was. Een paar jaar later ging ik in verschillende bandjes spelen. Ik groeide op in een klein dorpje waar niet veel te doen was. Als iemand op zoek was naar een drummer, gaf ik me meteen op – ik moest dan wel even snel leren drummen, zodat ik ook echt lid kon worden van die band.

Advertentie

Leerde je jezelf die instrumenten bespelen, of heb je les gehad?
Ik heb drie jaar celloles gehad, maar zelfs mijn muziekleraar zei dat ik beter kon stoppen met het volgen van lessen omdat het mijn interesse in muziek om zeep hielp. Ik vond het veel leuker om mezelf te leren spelen. Dat is dan ook wat ik ben blijven doen; tot op de dag van vandaag kan ik geen noten lezen.

Ik weet dat ik erg muzikaal ben en dat ik soms goed melodieën kan samenbrengen. Het kan een goede beperking zijn, maar ik krijg wel steeds meer het idee dat ik echt iets zou moeten leren en bijvoorbeeld pianoles zou moeten nemen. Want ik wil nooit te lang op één plek blijven – op een gegeven moment kan je niet langer je enige en eigen leraar zijn.

Merk je veel verschil tussen je eigen werkwijze en die van bevriende collega's, zoals bijvoorbeeld die van je stadsgenoot Todd Terje?
Ik denk dat we verschillende criteria hanteren wanneer we vinden dat een track af is. Ik ken Todd al erg lang, zijn idee is altijd om naar een diamant te zoeken en die diamant dan te vormen tot iets dat scherp en glinsterend is. Bij mij lijkt het meer op stenen van de grond rapen, en daar ben ik blij mee hoor, haha. Ik geniet van het proces wanneer ik in de studio ben. Als je te veel aanpassingen maakt, verlies je het oorspronkelijke gevoel.

Hoe kom je aan ideeën voor nieuwe tracks?
Het is niet iets dat je van tevoren plant. Het is een beetje te vergelijken met het bouwen van een schuur zonder dat je eerst een schets op papier maakt. Je weet dat je al het gereedschap hebt om de schuur te maken, maar je hebt het niet eerst uitgetekend. Vaak maak ik op dezelfde manier muziek, maar het kan ook zijn dat ik van meet af aan een heel specifiek idee heb. Soms hoor ik een track met goede ideeën erin, die wordt verpest door andere, slechte ideeën. Dan duik ik de studio in om zelf zo'n soort track te maken, maar dan met de goede stukjes.

Advertentie

De naam van je label betekent 'dikke tieten', je alias is 'Major Swellings' en je hebt een track genaamd Assquake. Ben je een beetje oversekst?
Nu moet ik een excuus bedenken voor mijn kinderachtige humor. Ik heb drie kinderen, ik werd vader toen ik negentien was, dus ik denk dat ik me daardoor kinderachtig blijf gedragen en flauwe humor heb. Ja, dat is wel een goed excuus: het is de schuld van mijn kinderen.

Er zijn al meer dan genoeg producers die zichzelf veel te serieus nemen. Ze dragen donkere kleren en zien er allemaal hetzelfde uit. Je moet wat humor hebben, hoewel sommigen daar in kunnen doorslaan. Ik wil graag serieus genomen worden, maar hou wel van een geintje.

Kan je in Oslo nog anoniem over straat?
Ik word meer herkend als ik in Berlijn of Amsterdam ben dan hier in Oslo – hoewel iedereen in Berlijn natuurlijk te cool is om iets te zeggen. Er is hier niet echt een fancultuur, maar dat vind ik eigenlijk wel prima.

Wel kwamen er een keer op het vliegveld in Oslo twee Japanners op me af die begonnen te buigen en riepen: "O, Prins Thomas-san!" Zelfs hun bejaarde moeder werd erbij gehaald en die maakte een diepe buiging voor me. Toen voelde ik me wel een beetje famous. Later bleek dat ze een winkel met Scandinavische spullen hadden in Tokyo.

Hoe denk je dat het zal gaan met de Amsterdamse scene nu Trouw dicht is?
Ik denk dat Trouw erg gemist zal worden, vooral door lokale dj's als San Proper die daar zowat woonde. Ik denk dat Trouw een weg gebouwd heeft die nu gevuld moet gaan worden met auto's. Het dichtgaan van Trouw creëert denk ik een soort vacuüm, waardoor mensen meer tijd hebben om creatief te zijn. Bovendien is er nu ruimte voor andere clubs om op te staan. Ik weet vrij zeker dat aankomende vrijdag Radion de enige place to be is in Amsterdam, haha.

Nou, wat denk je? Aankomende vrijdag draait Prins Thomas bij 'MIND' in Radion!