De workshop van Martin Garrix op de Dancefair puilde uit van de twaalfjarige aspirant-dj's

Mijn zaterdag op de Dancefair (na ADE de grootste beurs in Nederland voor liefhebbers van elektronische muziek) begon met een straffe bak op Utrecht Centraal. Maar geen bak was straf genoeg om me voor te bereiden op de wervelwind rondom EDM-superster Martin Garrix. Een half uur voor aanvang wandelde ik nietsvermoedend de Jaarbeurs in, waar ik honderden tieners voor de deur trof, dringend om een plekje vooraan te bemachtigen.

Via een sluipweg werd ik toegelaten tot de enorme zaal, waar Martijn Garritsen (want zo heet hij in het echt) zijn Fruity Loops aan het testen was. In anderhalf uur tijd zou hij het publiek laten zien hoe hij zijn nieuwe hit Forbidden Voices had gemaakt en als het even meezat ook een nieuwe track beginnen. Mijn taak was om het geheel aan elkaar te praten en Martijn, mocht hij teveel opgaan in zijn computerscherm, te vragen wat hij allemaal aan het doen was.

De videoclip van Forbidden Voices, sinds een paar weken beschikbaar als free download, laat het succesverhaal zien van Martijn. Dat begint in een halfleeg Amstelveens zaaltje, onder zijn vroegere alias DJ Marty, maar zodra hij het Spinnin' hoofdkantoor binnentreedt verandert het in een achtbaan van mainstages, privéjets, crowdsurfing en gillende meisjes. De clip eindigt met: "Thanks for making my dream come true."

Diezelfde jongensdroom zag ik in de ogen van alle piepjonge bezoekers, die klokslag kwart over twaalf met ruim duizend koppen sterk de ruimte voor zeshonderd man binnen stormden. In nog geen vijf minuten was de zaal zo afgeladen, dat er extra security moest aanrukken om de rest buiten te houden. Martijn vertrouwde me toe dat hij een beetje zenuwachtig was. Voor tienduizenden mensen een set draaien voelde voor hem vertrouwder dan voor duizend man een workshop geven. Ook voor mij was dit een grotere crowd dan ik gewend ben toe te spreken, maar we verweerden ons kranig.

Martijn liet om te beginnen via grote schermen zien hoe hij op zijn laptop een vocaal had opgeknipt tot het aanstekelijke stemmetje van Forbidden Voices. Voor de EDM-haters onder jullie: het melodietje zit nu al drie dagen in mijn kop, dus Martijn produceert wel waarvoor hij betaald wordt, namelijk oorwurmen van hits. Daarna liet hij zien hoe daar nog een baslijn, een fluitje, een akkoordenschema, big room drums en een opzwepende drop aan toe waren gevoegd. Als je het zo simpel uitgelegd zag, leek het inderdaad bijna kinderspel.

Maar wat de kids met hun twinkelende ogen natuurlijk niet zagen, was de machine die achter de schermen meedraait om dit succes te verzekeren. En de enorme druk die er op de jonge artiest rust om die machine draaiende te houden. Met zijn achttien jaar heeft Martijn een team van tourmanagers en pr-mensen, die hem niet alleen adviseren welke projecten hij het beste kan uitwerken, maar hem ook moeten behoeden voor opdringerige cameramensen, geobsedeerde fans of al te onthullende uitspraken. Er zijn een hoop salarissen afhankelijk van Martijns carrière en dat lijkt me een zware last om te dragen.

Zelf heb ik natuurlijk ook de jongensdroom gekoesterd (nog steeds eigenlijk wel) om internationale dj-ster te worden. Wat is er immers leuker dan de wereld overvliegen om je favoriete liedjes te laten horen? Toch ben ik blij dat ik niet in Martijns schoenen sta. Meermaals moest ik tijdens de workshop oprotten van het podium voor één van de vijf cameraploegen die hem aan het filmen waren (bij wijze van Boeddhistische meditatie zou je eens met een EDM-dj op stap moeten gaan, om tot de conclusie te komen dat je volkomen onbelangrijk bent). En zodra de workshop voorbij was, bestormden de fans en de journalisten het podium. Een ervaring die behoorlijk bedreigend was. Er moest zelfs een paar man beveiliging aan te pas komen om Martijn te beschermen en om de vluchtroutes vrij te houden.

Maar de aanwezigheid van al die jonge aspirant-dj's was veelbelovend. De meesten van hen zijn nu nog verblind door dromen van privéjets en gillende meisjes. Zodra ze erachter komen hoeveel doorzettingsvermogen en geluk er bij zo'n carrière komt kijken, haken ze waarschijnlijk snel af. Maar een deel van hen zal hun hart verliezen aan muziek en samen de volgende generatie dj's en producers vormen. Misschien zitten ze later als ze groot zijn wel bij de workshop van Egbert, die dit jaar in een veel kleinere zaal plaatsvond, maar waar de leeftijd aanzienlijk hoger was. Of nog weer later bij een seminar met 2000 And One, Shinedoe en Ramon Tapia, te filosoferen over inspiratie in de studio. Hoe dan ook is er een hele nieuwe generatie, die staat te popelen om door te breken en zijn leven te wijden aan elektronische muziek.