We vroegen wat mannen naar hun extreem gezonde eetgewoontes

Op de website van Het Nieuwsblad staat het kopje 'Fit en Gezond' nog steeds onder de subcategorie 'She'. Tips om gezond te ontbijten, het geheime trucje waarmee Nanette in een jaar tijd twintig kilo is afgevallen, en recensies over nieuwe diëten komen allemaal daaronder te staan, en zijn dus expliciet gelinkt aan en gericht op vrouwen. Dat de Belgische krant die link maakt is geen uitzondering: de associatie tussen diëten en gezonde voeding enerzijds en het vrouwelijk geslacht anderzijds lijkt in ons collectief geheugen te zijn vastgeroest.

Als iemand uitroept dat ik "zoooooo'n typische vrouw" ben omdat ik courgettepasta maak in plaats van gewone, of met zelfgemaakte sapjes en salades in mijn rugtas rondloop, kan ik daar vreselijk de kriebels van krijgen. Ik ken genoeg jongens die hetzelfde doen, maar daar wordt om een of andere reden nauwelijks een woord over gerept. Om van de veronderstelling dat gezond eten een vrouwending is (wat dat dan ook mag betekenen), brandhout te maken, ging ik op zoek naar een aantal jongens die gezonde voeding een centrale plek in hun leven geven.

PETER (32), projectmanager

MUNCHIES: Welke plek heeft gezonde voeding in je leven?
Peter: Ik ben er niet obsessief mee bezig, maar ik organiseer mijn dagelijks leven er wel omheen. Vroeger had ik een stressy baan, waardoor ik veel en ongezond at. Mijn spiegel thuis hangt recht tegenover de douche, en ik zag mezelf dikker worden. Toen heb ik een NutriBullet aangeschaft om shakes te maken. Het is nog steeds de beste honderd euro die ik ooit heb uitgegeven. Geleidelijk aan ben ik gezonder gaan eten, en nu ben ik al negen maanden veganist. Ik lees de labels van alles wat ik koop en ik heb een rekenmachientje waarmee ik kan uitzoeken hoeveel ik moet sporten om een bepaalde maaltijd er weer af te krijgen. Ik eet geen junkfood meer en heel weinig fruit, omdat daar teveel suikers inzitten.

Kun je met mannelijke vrienden praten over gezonde voeding, of is dat taboe?
Een paar ex-collega's noemen me altijd tofubitch, omdat ik in de lunchpauze nooit meeging naar McDonald's, en omdat ik mijn NutriBullet meenam naar kantoor. Ik kan er wel om lachen, zij weten ook wel dat McDonald's niet goed voor je is. Verder voelt het niet als een taboe. Ik heb met een paar mannelijke vrienden een whatsappgroep waarin we gezonde recepten delen en praten over chefs die we interessant vinden. Dat maakt gezond eten heel sociaal en gemakkelijker om vol te houden.

Vind je het een afknapper als een meisje waarmee je aan het daten bent ongezond eet?
Als een meisje elke dag chips of heel vaak junkfood eet, zou ik dat niet bepaald opwindend vinden. Ik zou me afvragen: wie is dit mens en hoezo ben ik haar aan het daten? Gezond is het nieuwe sexy. Meisjes vinden het geweldig dat ik hen niet meesleur naar McDonald's, en dat ik lekker en gezond kan koken.

DANIEL (33), eigenaar Zipper

MUNCHIES: Ha Daniel, kunnen mannen het met elkaar hebben over gezonde voeding?
Daniel: De mannen waarmee ik omga zeker. Ik zal er niet snel uit mezelf over beginnen en het is ook geen standaard onderwerp, maar het blijft zeker niet onbesproken. Misschien is dat bij andere groepen jongens anders; ik heb het geluk niet in een machogroep vol voetballende boeren te zitten.

Ben je veel bezig met diëten en gezonde voeding?
Ik vind het zelf niet extreem – als ik vanavond uitgenodigd word om pizza te gaan eten, fuck it, dan doe ik dat – maar ik let wel graag op. Ik ben opgevoed op het Fit For Life-dieet: voor de middag geen vast voedsel, 's middags een goeie maaltijd en 's avonds iets licht verteerbaars. Dat hou ik nog steeds aan. Verder komt mijn vader vaak met voedingsnieuwtjes, en daar haal ik van alles uit. Ik heb heel lang elke ochtend smoothies met spirulina, tarwegras en andere superfoods gedronken. Ik heb ook een half jaar lang elke ochtend een bodempje appelazijn gedronken. Dat was goed voor de spijsvertering, denk ik, ik weet het niet meer goed. En oilpulling, waarbij je een lepel kokosolie ongeveer een kwartier in je mond houdt. Ik doe ook twee keer per jaar aan sportvasten: een week lang helemaal niks eten, alleen maar water drinken met supplementen zoals zink, magnesium en visolie, en ondertussen elke dag minimaal een half uur sporten. Mijn lichaam reageert daar ongelofelijk goed op.

Let je tijdens het stappen ook op wat je drinkt?
Enkel op suikers, want dat is vergif voor je spieren en voor je lichaam. Ik drink geen frisdrank en dus ook geen mixdrankjes, behalve wodka-spa rood. Maar ik ben ook van mening dat je er niet teveel op moet gaan letten. Als ik een glas rode wijn drink, geniet ik ervan, en denk ik niet aan de suikers. Je moet kunnen blijven genieten! Het is een afknapper als mensen dat niet meer kunnen omdat het zo in hun hoofd zit dat ze ergens dik van gaan worden.

JAMES (31), filmmaker

MUNCHIES: Vertel eens James, wat is jouw dieet?
James: Ik volg het alkalisdieet, wat wil zeggen dat ik rekening hou met wat de dingen die ik eet na verbranding voor invloed hebben op de zuurtegraad van mijn lichaam. Zuren zijn bijtend en ons lichaam heeft mineralen nodig om dat te compenseren, en om onze organen te beschermen. Ik eet dus mineraalrijk voedsel: groente, noten, zaden, complexe koolhydraten zoals boekweit, quinoa en zoete aardappel, en ik vermijd voeding die heel veel zuren bevat, zoals vlees, zuivel, koffie, azijn, suikers. Ik drink elke ochtend twee liter groene smoothie met banaan, avocado, komkommer, spinazie, boerenkool, lijnzaad, en dagelijks anderhalve liter kokoswater. Dat is heel mineraalrijk en er zit maar vijf procent suiker in. Ik hak ze zelf open met mijn machete.

Waarom ben je begonnen met diëten?
Ik heb 26 jaar alles gegeten wat ik wilde. Drie keer per week McDonald's, dubbele steaks. Als ik nu een oude foto's van mezelf zie, denk ik, jezus, er had toch wat af gemogen, maar dat was niet de trigger. Ik had drie jaar chronische aambeien die elke dag opengingen en me deden schreeuwen van de pijn. Toen iemand me de tip gaf om 's ochtends en 's avonds een theelepel cayennepeper te eten, hielp dat direct, in tegenstelling tot verdovende zalfjes van de dokter. Als ik bepaalde dingen at – rood vlees, zuivel en suiker bijvoorbeeld – kwamen de aambeien terug. Ik ben toen helemaal opnieuw gaan uitzoeken welke voeding werkt voor mij en welke niet, want als zoiets kleins als cayennepeper zo'n invloed kan hebben op mijn lijf, wat voor invloed heeft al het andere eten dat ik in mijn mond stop dan? Ik werd vegetariër, vervolgens veganist en nu eet ik al twee jaar alkalisch. Ik heb nergens meer last van.

Krijg je weleens vervelende opmerkingen over je eetpatroon?
Nee. Over mijn veganisme wordt natuurlijk de héle tijd grappen gemaakt. En altijd uit de mond van mannen. In de mannencultuur draait alles nog steeds om heel veel vlees eten. Vlees is macho, van vlees word je sterk, en praten over gezond eten maakt je zogezegd minder mannelijk. Ik dacht dat vroeger ook, over vlees, toen ik als camera- en lichtman werkte en veel moest sjouwen. Maar nu ik veganist ben, ben ik achttien kilo afgevallen, heb ik veel meer energie en ik ben sterker. Ik schuw het ook niet om erover te praten. Daardoor heb ik al een heleboel mensen geïnspireerd om gezonder te gaan eten, en dat is alleen maar goed.

GERHARD (25), student Commerciële Economie

MUNCHIES: Ben jij een man van gezonde voeding?
Gerhard: Zeker. Ik wil graag veel spiermassa en weinig vetmassa, en daarvoor zijn drie dingen belangrijk: rust, training en voeding. Maar ik ben ook heel lui, en altijd op zoek naar manieren om zoveel mogelijk gedaan te krijgen met zo weinig mogelijk input. Door hard te gaan op gezonde voeding, hoef ik minder te sporten om fit te blijven.

Heeft ijdelheid er ook mee te maken?
Dat speelt zeker mee. Ik ben mijn hele leven best mager geweest en ik wilde altijd meer spieren, want dat straalt kracht en mannelijkheid uit. Veel jongens durven dat niet uit te spreken, omdat het buiten hun comfortzone ligt, maar uiterlijke onzekerheden spelen in de mannenwereld even erg als bij vrouwen. Erover praten is alleen niet mannelijk. Ik ben me uit ijdelheid beginnen te verdiepen in gezonde voeding – er is ook niemand die naar de sportschool gaat omdat ze zin hebben om zware dingen te tillen – maar dat is langzaamaan wel veranderd naar iets waar ik van ben gaan houden.

Is er een gezondheidsgoeroe aan wie jij voorbeeld neemt?
Ja, Martin Berkhan, de Zweedse krachtathleet die intermittend fasting op de kaart heeft gezet. Zijn blog heeft dat dieet waanzinnig populair gemaakt, en door hem ben ik het ook gaan doen. Voordat ik dat deed, leefde ik een aantal maanden op shakes van Soylent. Dat dronk ik 's ochtends en 's middags. Het was ideaal voor mijn luie persoonlijkheid, want ik kon alles gewoon in de blender flikkeren en moest alleen 's avonds wat koken.

En nu? Intermittent fasting is toch het holbewonersdieet?
Ja, het dieet van de jagers en verzamelaars, die niet ontbeten en lunchten, maar enkel 's avonds hun buit opaten met hun stam. Dat lukte, want er zit een mechanisme in ons lichaam dat ervoor zorgt dat het, als het zes uur niks te eten gekregen heeft, gaat vasten. Tijdens dat vasten heb je geen honger, en ben je meer gefocust en alert. Omdat je lijf weet dat er even geen eten komt, gaat het vet verbranden. Ik eet dus zestien tot twintig uur per dag niks, en 's avonds in een tijdspanne van vier tot acht uren alles. In het eerste dagdeel mag ik van mezelf koffie, thee, bouillon en citroenwater, totdat ik rond zes uur mag eten. Dan begin ik met een wondersmoothie van Dr. Rhonda Patrick; daar zit 99 procent van alle aanbevolen vitamines, mineralen en vezels die een mens nodig heeft op een dag in. Ik bereid de verse ingrediënten kant en klaar, zodat het in de vriezer kan om tijd te besparen. Ik drink dit samen met de eerste maaltijd van de dag. Ik ben zo twaalf kilo kwijtgeraakt in twee maanden tijd, en ik kan me veel beter concentreren dan ooit tevoren.

SABRI (25), bartender en student Commerciële Economie

MUNCHIES: Wat zit daar allemaal in je rugtas?
Sabri: Een grote pot kwark en linzen. Ik moet straks werken, en als ik honger heb word ik boos, vraag maar aan mijn collega's. Ik wil geen ongezonde dingen eten, dus tussendoor maak ik snel zo'n pot leeg. Soms ook hüttenkäse of tonijn – ik heb net via het internet 45 blikken besteld bij de groothandel – of een maaltijd die ik thuis heb gemaakt. Broccoli met vis of mager vlees bijvoorbeeld. Als ik thuis kook, maak ik altijd genoeg voor zes borden. Soms sta ik twee stronken broccoli te koken. Mijn huisgenoten kijken me dan wel een beetje gek aan, maar goed.

Wat drijft je om zo gezond te eten?
Ik fitness redelijk fanatiek. Bij meisjes draait diëten meestal om slank zijn, en het schoonheidsideaal dat wij als man voorgeschoteld krijgen, is dat we groot en sterk moeten zijn. Voeding maakt daar onderdeel van uit. Ik accepteer dat en vraag me bijvoorbeeld nooit af of ik zin heb om iets te eten. De smaak is niet erg belangrijk; het is vanzelfsprekend dat ik eet wat ik eet, al is het een shake van rauw eiwit met havermout.

Kun je een relatie hebben met iemand die heel ongezond eet?
Ik wil eigenlijk ja zeggen, maar nee. Ik heb een keertje een relatie gehad, en dat ging uit omdat onze levensstijl op voedingsgebied teveel verschilde. Ik was heel erg met gezond eten bezig en zij vond het prima om met een puntzak friet op de bank te zitten, en dan probeerde ze me lekker te maken om er ook van te nemen. Dat irriteerde me zo erg! Ik zag mijn eigen progressie en naarmate ik fitter werd, zag ik haar als minder fit. Ik vond haar niet meer aantrekkelijk. We hadden geen seks meer.

ROLAND (23), bankier

MUNCHIES: In welke mate beheerst gezonde voeding je leven?
Roland: Bij elke maaltijd. Ik eet weinig vet, veel groenten, mager vlees – geen varken want dat is te vet – en bij koolhydraten kies ik waar mogelijk voor alternatieven zoals pizzabodems met bloemkool. Ik wil echt niet over de tweeduizend calorieën per dag gaan. Heel sporadisch, misschien eens in de maand, eet ik snoep. Een dropje of zo. Gelukkig kan ik heel erg genieten van gezond eten, wat het wel gemakkelijker maakt. Ik haal er meer voldoening uit dan wanneer ik naar de snackbar ga en me daar achteraf slecht over voel.

Voel je je vaak schuldig als je bepaalde dingen eet?
Ja, een zak snoep leegeten trek ik niet, en als ik een frikandelbroodje of kaasbroodje haal – dat vind ik heel erg lekker – eet ik 's avonds alleen een bak sla. Compenseren is mijn toverwoord. Als ik bijvoorbeeld weet dat ik op vrijdag ga stappen, dan eet ik van maandag tot en met vrijdag erg gezond: twee broodjes en een bak sla. Ik ben toen ik achttien was 53 kilo afgevallen met het Cambridge-dieet. Toen nam ik dagelijks drie maaltijdvervangers in de vorm van een shake of soepje; 500 calorieën per dag. Nu wil ik op gewicht blijven.

Kun je het met mannelijke vrienden gemakkelijk over diëten hebben?
Ik heb het gevoel dat het bij mannen minder bespreekbaar is. Zeker op mijn achttiende, toen mijn vrienden bezig waren met meisjes en drinken. Ze vonden het altijd wel goed dat ik een shake nam terwijl zij pizza aten, maar meer werd er ook niet over gezegd. Met mijn huidige huisgenoten praat ik er ook niet per se over, maar ze eten wel veel gezonder door mij. Ik ben de enige die kan koken.