Ilja Meefout
Maandag is onze docu over Rotterdam Terror Corps uitgekomen. Om dit te vieren publiceren we de komende dagen meer artikelen over de hardcore-scene in Nederland. En wie kunnen we beter dan DJ Promo vragen voor een editie van Crate Expectations? Sebastian Hoff is immers al ruim twintig jaar een van de grote namen binnen de hardcore. Hij draaide op zowat alle belangrijke feesten, van Thunderdome tot zijn befaamde afsluitset van Sensation Black in '04. Zijn label Third Movement mogen we misschien wel bestempelen als het belangrijkste hardcore label van na het millennium. Hoff is een man die geen concessies doet (Hij zegde ooit een belangrijke gig af omdat de organisatie vroeg of hij niet te hard wilde draaien). Ook staat hij bekend om zijn veelzijdigheid en vernieuwingsdrang. Luister maar eens naar de muziek die hij maakte onder zijn alias Rude Awakening, waarin hij zoekt naar hybride combinaties met andere genres, zoals dubstep, techno tot industrial.THUMP: Wat is je favoriete nummer dat je opzet tijdens een middagje karper vissen?
Sebastian: Nou eerlijk gezegd vis ik juist om mijn gedachten helemaal van muziek af te halen, als een soort tegenhanger van de vrij hectische muziek die ik maak en draai. Even een paar uur in de natuur opgaan om mijn hoofd helemaal leeg te maken. Daar zou misschien een mooi stuk bijpassen van Hans Zimmer of mijn favoriete klassieke compositie: The Kronos Quartet met Requiem for a dream.
Ik denk dat veel mensen bij hardcore nog steeds denken aan de klassieke gabber- sound die populair was in de jaren negentig. De muziek heeft echter een enorme ontwikkeling ondergaan sinds het jaar 2000. Natuurlijk staat de keiharde vierkwartsbeat nog steeds centraal, maar qua productie doet de gemiddelde hardcore track niet onder aan andere stijlen als techno of trance. Een goed voorbeeld van een vernieuwende track is naar mijn mening is deze productie van Mad Dog.Wat is je favoriete nummer van Rotterdam Terror Corps?
Met alle respect naar Sier die nu al vele jaren de frontman is van RTC, maar de stem van MC Raw is voor mij toch wel echt wat RTC een eigen imago gaf destijds. Zijn stem herkende je uit duizenden en was uniek. Als ik de Raveworld-schreeuw van Ricky (MC Raw) hoor, ben ik met mijn hoofd weer even terug in die periode.
Er zijn echt een heleboel artiesten die ik zou kunnen noemen, maar vaak gaat het dan om een uitzonderlijke productie die ik te gek vind. Er is echter een trio waar ik eigenlijk geen slechte track van kan ontdekken. Noisia is al jaren constant wat betreft originaliteit en kwaliteit. Hun sounds zijn altijd zo intens, je voelt die geluiden echt. Zij zijn echt de koningen van audio design.Je maakte met scheermesjes en plakband je eigen mixtapes van radio-opnames. Kan je nog twee liedjes herinneren die je op die manier hebt gemixt?
Eindjaren tachtig was Ben Liebrand heer en meester wat betreft het maken van megamixen. Ook radio programma's als De bond van Doorstarter volgde ik elke week op de voet. Liebrand knipte en plakte alles met scheermes en tape, en dat inspireerde mij om het ook eens te proberen. Het resultaat leek nergens op hoor, maar de techniek vond ik te gek. Liedjes van onder anderen Mel & Kim, Duran Duran en Taylor Dayne moesten het dan ontgelden.Welk nummer inspireerde je het meest om zelf muziek te maken?
De allereerste "12" die ik ooit kocht was Everybody In The Place van The Prodigy. Deze act vormt voor mij als inspiratiebron wel echt de rode draad door mijn muziekcarrière. Hoewel ik zelden iets in hun stijl heb gemaakt, zijn zij de basis van mijn manier van werken. Vooral het enorme creatieve gebruik van samples en de aparte synthesizer-sounds spreken me aan. Ik heb letterlijk elke vinylplaat van The Prodigy in mijn platenkast staan.Je hebt een hardcore-album uitgebracht op het hiphoplabel Top Notch. Welk nummer van een andere artiest van het label vind je het tofst?
Dan moet ik toch minimaal twee tracks noemen. Als eerste een nummer van het album Eigen Wereld van Opgezwolle. Dit is naar mijn mening het beste Nederlandstalige hiphop-album ooit gemaakt. Sticks en Rico zijn fenomenaal op deze plaat, maar ook het werk van producer Delic maakt dit album tot een meesterwerk. De andere artiest die ik moet noemen is Fresku. Deze man raakt mij zo op het emotionele vlak – en dat is toch wel wat muziek maken voor mij is. Twijfel neemt me helemaal mee en ook op zijn laatste album Nooit Meer Terug staan parels van tracks.Welke track van jezelf vind je het beste?
Dit is natuurlijk altijd een hele lastige vraag, want vaak voelt je meest recente track als de beste. Dat moet ook zo zijn, anders kun je beter stoppen met muziek maken. Phreak Ya Speaka is een van de weinige tracks van eigen hand die samples bevatten die nergens op slaan, maar na vijftien jaar rockt deze plaat nog steeds elke dansvloer. Een tijdloze track die ik wel moet erkennen als een van mijn beste.Welk liedje heb je de afgelopen maand op repeat staan?
Ik koop af en toe nog wel eens een album op cd en vorige maand heb ik het nieuwe album van Fresku aangeschaft. De combinatie van de orgelmelodie en keiharde hiphopbeat zijn echt meesterlijk gedaan. Een donkere, sluimerende track van producer Teemong, waarin Fresku zichzelf van alles de schuld geeft. De toon van zijn stem in combinatie met de dreigende beats zorgen ervoor dat Gooi Jezelf Weg al weken op repeat staat
Het ding met guilty pleasures is dat het voor de een echt een vreselijk slechte track kan zijn, terwijl een ander hem geweldig vindt. Laat ik maar geen risico nemen. Begin jaren negentig was ik zwaar fan van Mc Hammer en Vanilla Ice. Ik ben zelfs naar hun concert in Ahoy geweest destijds. Van deze track kan ik nog steeds elk woord meerappen!
Advertentie
Sebastian: Nou eerlijk gezegd vis ik juist om mijn gedachten helemaal van muziek af te halen, als een soort tegenhanger van de vrij hectische muziek die ik maak en draai. Even een paar uur in de natuur opgaan om mijn hoofd helemaal leeg te maken. Daar zou misschien een mooi stuk bijpassen van Hans Zimmer of mijn favoriete klassieke compositie: The Kronos Quartet met Requiem for a dream.
Naar welke track zou iedere betweter moeten luisteren die zegt dat in hardcore weinig ruimte tot vernieuwing zit?
Ik denk dat veel mensen bij hardcore nog steeds denken aan de klassieke gabber- sound die populair was in de jaren negentig. De muziek heeft echter een enorme ontwikkeling ondergaan sinds het jaar 2000. Natuurlijk staat de keiharde vierkwartsbeat nog steeds centraal, maar qua productie doet de gemiddelde hardcore track niet onder aan andere stijlen als techno of trance. Een goed voorbeeld van een vernieuwende track is naar mijn mening is deze productie van Mad Dog.Wat is je favoriete nummer van Rotterdam Terror Corps?
Met alle respect naar Sier die nu al vele jaren de frontman is van RTC, maar de stem van MC Raw is voor mij toch wel echt wat RTC een eigen imago gaf destijds. Zijn stem herkende je uit duizenden en was uniek. Als ik de Raveworld-schreeuw van Ricky (MC Raw) hoor, ben ik met mijn hoofd weer even terug in die periode.
Advertentie
Wat is momenteel je favoriete producer binnen de elektronische muziek, maar buiten de harddance om?
Er zijn echt een heleboel artiesten die ik zou kunnen noemen, maar vaak gaat het dan om een uitzonderlijke productie die ik te gek vind. Er is echter een trio waar ik eigenlijk geen slechte track van kan ontdekken. Noisia is al jaren constant wat betreft originaliteit en kwaliteit. Hun sounds zijn altijd zo intens, je voelt die geluiden echt. Zij zijn echt de koningen van audio design.Je maakte met scheermesjes en plakband je eigen mixtapes van radio-opnames. Kan je nog twee liedjes herinneren die je op die manier hebt gemixt?
Eindjaren tachtig was Ben Liebrand heer en meester wat betreft het maken van megamixen. Ook radio programma's als De bond van Doorstarter volgde ik elke week op de voet. Liebrand knipte en plakte alles met scheermes en tape, en dat inspireerde mij om het ook eens te proberen. Het resultaat leek nergens op hoor, maar de techniek vond ik te gek. Liedjes van onder anderen Mel & Kim, Duran Duran en Taylor Dayne moesten het dan ontgelden.Welk nummer inspireerde je het meest om zelf muziek te maken?
De allereerste "12" die ik ooit kocht was Everybody In The Place van The Prodigy. Deze act vormt voor mij als inspiratiebron wel echt de rode draad door mijn muziekcarrière. Hoewel ik zelden iets in hun stijl heb gemaakt, zijn zij de basis van mijn manier van werken. Vooral het enorme creatieve gebruik van samples en de aparte synthesizer-sounds spreken me aan. Ik heb letterlijk elke vinylplaat van The Prodigy in mijn platenkast staan.
Advertentie
Dan moet ik toch minimaal twee tracks noemen. Als eerste een nummer van het album Eigen Wereld van Opgezwolle. Dit is naar mijn mening het beste Nederlandstalige hiphop-album ooit gemaakt. Sticks en Rico zijn fenomenaal op deze plaat, maar ook het werk van producer Delic maakt dit album tot een meesterwerk. De andere artiest die ik moet noemen is Fresku. Deze man raakt mij zo op het emotionele vlak – en dat is toch wel wat muziek maken voor mij is. Twijfel neemt me helemaal mee en ook op zijn laatste album Nooit Meer Terug staan parels van tracks.Welke track van jezelf vind je het beste?
Dit is natuurlijk altijd een hele lastige vraag, want vaak voelt je meest recente track als de beste. Dat moet ook zo zijn, anders kun je beter stoppen met muziek maken. Phreak Ya Speaka is een van de weinige tracks van eigen hand die samples bevatten die nergens op slaan, maar na vijftien jaar rockt deze plaat nog steeds elke dansvloer. Een tijdloze track die ik wel moet erkennen als een van mijn beste.Welk liedje heb je de afgelopen maand op repeat staan?
Ik koop af en toe nog wel eens een album op cd en vorige maand heb ik het nieuwe album van Fresku aangeschaft. De combinatie van de orgelmelodie en keiharde hiphopbeat zijn echt meesterlijk gedaan. Een donkere, sluimerende track van producer Teemong, waarin Fresku zichzelf van alles de schuld geeft. De toon van zijn stem in combinatie met de dreigende beats zorgen ervoor dat Gooi Jezelf Weg al weken op repeat staat
Wat is je ergste guilty pleasure?
Het ding met guilty pleasures is dat het voor de een echt een vreselijk slechte track kan zijn, terwijl een ander hem geweldig vindt. Laat ik maar geen risico nemen. Begin jaren negentig was ik zwaar fan van Mc Hammer en Vanilla Ice. Ik ben zelfs naar hun concert in Ahoy geweest destijds. Van deze track kan ik nog steeds elk woord meerappen!