Crate Expectations: Frits Wentink

In deze editie van Crate Expectations hebben we een artiest die lastig aan te spreken is. Niet omdat-ie sterallures heeft, hoor. Het is best mogelijk dat zelfs z'n vrienden zich weleens vergissen. Want was het nou Steve Mensink, Felix Lenferink, Frits Wentink, Will (van Ink) of Frederik Eisink?

Frits Wentink is het alias waar Mensink de laatste jaren het meest zijn profiel mee heeft opgebouwd. Eerder dit jaar bracht hij onder deze naam zijn debuutalbum Rarely Pure, Never Simple uit op Wolf Music. Het is lastig om hem vast te pinnen op een specifieke sound, wat best kan komen omdat hij veel van zijn hardware zelf maakt.

Komend weekend treedt hij op in De Nieuwe Nor in Heerlen, op het feestje ALTRNTE. Om alvast in de stemming te komen, en om te vieren dat er een nieuwe ep van hem aankomt (op zijn eigen label Bobby Donny), vroegen we hem om eens wat te vertellen over liedjes die hij inspirerend en leuk vindt

THUMP: Hey Frits, Felix, Frederik of Steve, je groeide op in Nijmegen, de stad van poppodium Doornroosje. Wat is voor jou de ultieme Planet Rose-klapper?

Steve: In die tijd werd er nog heel hard gedraaid, vooral looptechno van rond de 140 bpm. Dj Hansz was toen resident in Doornroosje. Hij bracht me op het spoor van techno uit Napels. Als ik die platen hoor, doet dat me nog steeds veel. Ze staan symbool voor de eerste jaren dat ik dancefeesten bezocht.

Je houdt ook veel van jazz, er zitten veel invloeden daarvan in je muziek. Welke jazzplaat luister je op een rustige zondag?

Dat is Tezeta van Mulatu Astatke. Lekker wegdromen, punt.

Eerder dit jaar kwam je debuutalbum uit, terwijl dance toch vooral draait om singles. Welke langspeler heeft je geïnspireerd voor het maken van een album? En welk liedje zou je daarvan selecteren? Er was niet echt een dance-album dat me inspireerde. De albums die ik echt grijs heb gedraaid zijn van Madlib, vooral The Unseen en Madvillainy. Neem deze door Madlib geproduceerde Quasimoto-track Bus Ride.

Met mijn album wilde ik meer laten horen dan enkel houseliedjes. Maar het moest ook geen wirwar worden met allerlei stijlen. Ik wilde een goede balans tussen consistentie en variatie. Er zitten vaak een boel haken en ogen aan keuzes. Door te spelen met intro's en outro's kun je vaak makkelijker een verhaal vertellen, maar op die manier worden de liedjes wel lastiger om te mixen.

Vorige week heb ik een nieuwe plaat afgemaakt, een soort mini-album. Ik heb nauwelijks concessies gedaan om het in het hokje dance-album te laten passen. Sterker nog, er staat geen enkele dancetrack op. Het is een collage van vijfentwintig tracks, telefoongesprekken en heel scala aan rariteiten. De plaat is trouwens ook alleen te koop bij de winkel MARY GO WILD in Amsterdam.

Wat is je beste track tot nu toe?

Welk liedje heb je de afgelopen maand op repeat?

Pregnant

van Awanto 3. Dat liedje kwam in 2012 uit op Rush Hour en ik draai hem al heel lang. Het is een track die nooit verveeld. Het is een hele repetitieve track, waarbij de vocal en de akkoorden langzaam in- en uitfaden.

Je hebt de laatste tijd zowel in Barcelona als in Berlijn gewoond. Wat zijn de twee belangrijkste muzikale ontdekkingen die je daar deed? In Berlijn woonde ik bij dj Cinthie in huis, via haar ben ik op veel plekken terechtgekomen. Zelf runt ze een platenlabel dat Beste Modus heet, dus ik kies voor een plaat van haar label.

In Barcelona was het heel anders. Daar onttrok ik me eigenlijk aan alles wat met de muziekscene te maken had. In het weekend draaide ik ergens in Europa, en doordeweeks werkte ik in afzondering aan nieuwe muziek. Ik luisterde veel naar Radio Juicy. Via dat platform kwam ik in aanraking met veel toffe producers. Deze Pta bootleg van D'Angelo's Brown Sugar bijvoorbeeld. De productie doet me denken aan de sound van L.I.E.S., maar dan fris, en niet met zo'n donkere, stoffige vibe.

Is er een liedje dat je leuk vindt, maar waar je je een beetje voor schaamt?

No Letting Go

van Wayne Wonder. Ik vind het echt een geweldige plaat, maar wel eentje die ver over de rand gaat. Ik draai deze graag op een after, als de sfeer dood is. Of gewoon omdat het een hele toffe plaat is.

Wie is je favoriete opkomende producer uit Nederland?

Je treedt dit weekend op in De Nieuwe Nor. Welk liedje kijk je naar uit om te draaien?

Biz

van Ross From Friends. Echt een pareltje. Het is een vreemde plaat, maar met een hele fijne vibe. Hij werkt goed als breekpunt in mijn sets.

Volg Frits Wentink via Facebook // SoundCloud