Foto via 22tracks.com
De dj-carrière van Mr. Mendel gaat momenteel erg lekker. En niet alleen in Nederland waar hij een tweede thuis heeft gevonden in de clubs Studio 80 en Canvas. De helft van de tijd draait hij in het buitenland; van Zuid-Amerika tot het Oostblok, en niet te vergeten de belangrijke Europese bestemmingen in het nachtleven zoals Berlijn, Londen en Parijs.Hij begon ooit met het draaien van hiphop in café De Duivel en werkte overdag in platenzaak Waxwell Records in De Negen Straatjes; de Amsterdamse winkel die iedere hiphop, soul en jazz fanaat bezoekt om obscuur tweedehands vinyl te vinden. Ondanks dat hij zijn dj-stijl inmiddels wat meer verlegt heeft naar de disco-scene, hoor je in zijn sets altijd zijn eclectische, donkere, warmbloedige muzieksmaak terug. Dit weekend krijg je de kans om hem in actie te zien tijdens het vijfjarig jubileumfeest van Lumberjacks In Hell, het label van Marcel Vogel. Naast Vogel en Mendel draaien die avond ook Maurice Fulton, Rahaan en Dikkens in Studio 80.THUMP: Wat is het eerste nummer waar je echt van hield?
Mr Mendel: Bij ons thuis werd vroeger eigenlijk vooral klassieke muziek en jazz geluisterd. Als klein kind vond ik dat natuurlijk niet zo boeiend en wilde liever iets anders horen. Een van de weinige pop-cd's die mijn ouders hadden was de cd van Tracy Chapman, en die kon ik wel waarderen. Ik wist nooit of Tracy nou een man of een vrouw was, maar dat maakte me ook niet zo veel uit.Je begon met draaien in Duivel in Amsterdam. Weet je nog welke track je vaak draaide daar?Dat was The Pharcyde met Oh Shit. Toen ik begon als dj had ik niet veel platen in mijn bezit. Ik draaide daarom altijd meerdere nummers van dezelfde plaat. Dat waren voornamelijk hiphopklassiekers als Wu-Tang, Black Moon en Gang Starr. Een van mijn favoriete platen toentertijd, en eigenlijk nog steeds, was het album Bizarre Ride II The Pharcyde.
Dit is een mierzoet boogie-nummer dat onlangs is verschenen op het mooie compilatie-album Under The Influence Vol.4 samengesteld door Nick The Record. Alles klopt gewoon aan dit liedje. De instrumenten en vocalen dragen allemaal bij aan een onontkoombare sfeertje. Als je dit op het juiste moment van de avond draait, smelt de hele dansvloer. Ik in ieder geval wel.
Dat is net zoiets als iemand vragen tussen zijn kinderen te kiezen, onmogelijk. Maar, een van de platen die me het laatste jaar steeds weer raakt is Back Door van Mystic Pleasure. Deze track is in de jaren zeventig gemaakt, maar is net als zoveel prachtige muziek, nooit uitgekomen. Gelukkig stuitte Tom Noble erop en heeft hij het vorig jaar alsnog uitgegeven. Ik denk dat je je niet kan voorstellen hoeveel mooi materiaal er nog ligt te verstoffen in de archieven.
De afgelopen maanden heb ik deze plaat bijna altijd met me meegenomen als ik moest draaien. Ik denk dat dit nummer bij uitstek geschikt is in een zaal als de Studio 80. Zeker als je moet opwarmer voor Maurice Fulton.Je bent de afgelopen tijd redelijk vaak geboekt in Brazilië. Heb je een speciaal nummer dat je aan dit land doet denken?
In eerste instantie klinkt dit als een dansvloernummer, maar als je goed luistert gaat de tekst gaat over de kleur van haar ogen, d'r haar en haar huid. Voor mij is dat heel tekenend voor Brazilië. Het is een prachtig land in veel opzichten: de natuur, de zon, de cultuur en natuurlijk de muziek, maar als je iets verder kijkt is het ook een land van grote ongelijkheden en veel racisme.Van welke plaat zou je willen dat je hem makkelijker kon opzetten in een club?
Dat zijn er eigenlijk heel veel. Ik houd van intense en dramatische muziek, maar de mensen op de dansvloer vaak wat minder. Als ik merk dat het publiek er voor open staat probeer ik dat soort platen ertussendoor te draaien. Dat kan hele intense, bijzondere momenten opleveren – of een lege dansvloer…
Ik hou heel erg van het soort liedje dat je als dj kan selecteren als laatste plaat van de avond. Dat maakt de keuze ook vaak extra moeilijk. Het kan van alles zijn, maar dat hangt natuurlijk af van de vibe van de avond. Soms pak je een nummer dat heel episch is, of juist onwijs droevig, hard, of sexy…
Advertentie
Mr Mendel: Bij ons thuis werd vroeger eigenlijk vooral klassieke muziek en jazz geluisterd. Als klein kind vond ik dat natuurlijk niet zo boeiend en wilde liever iets anders horen. Een van de weinige pop-cd's die mijn ouders hadden was de cd van Tracy Chapman, en die kon ik wel waarderen. Ik wist nooit of Tracy nou een man of een vrouw was, maar dat maakte me ook niet zo veel uit.Je begon met draaien in Duivel in Amsterdam. Weet je nog welke track je vaak draaide daar?Dat was The Pharcyde met Oh Shit. Toen ik begon als dj had ik niet veel platen in mijn bezit. Ik draaide daarom altijd meerdere nummers van dezelfde plaat. Dat waren voornamelijk hiphopklassiekers als Wu-Tang, Black Moon en Gang Starr. Een van mijn favoriete platen toentertijd, en eigenlijk nog steeds, was het album Bizarre Ride II The Pharcyde.
Welke plaat heb je op repeat staan de afgelopen maand?
Dit is een mierzoet boogie-nummer dat onlangs is verschenen op het mooie compilatie-album Under The Influence Vol.4 samengesteld door Nick The Record. Alles klopt gewoon aan dit liedje. De instrumenten en vocalen dragen allemaal bij aan een onontkoombare sfeertje. Als je dit op het juiste moment van de avond draait, smelt de hele dansvloer. Ik in ieder geval wel.
Welke plaat uit je eigen collectie is je favoriet?
Dat is net zoiets als iemand vragen tussen zijn kinderen te kiezen, onmogelijk. Maar, een van de platen die me het laatste jaar steeds weer raakt is Back Door van Mystic Pleasure. Deze track is in de jaren zeventig gemaakt, maar is net als zoveel prachtige muziek, nooit uitgekomen. Gelukkig stuitte Tom Noble erop en heeft hij het vorig jaar alsnog uitgegeven. Ik denk dat je je niet kan voorstellen hoeveel mooi materiaal er nog ligt te verstoffen in de archieven.
Advertentie
Welke track ga je zeker draaien aanstaande zaterdag bij Cheetah?
De afgelopen maanden heb ik deze plaat bijna altijd met me meegenomen als ik moest draaien. Ik denk dat dit nummer bij uitstek geschikt is in een zaal als de Studio 80. Zeker als je moet opwarmer voor Maurice Fulton.Je bent de afgelopen tijd redelijk vaak geboekt in Brazilië. Heb je een speciaal nummer dat je aan dit land doet denken?
In eerste instantie klinkt dit als een dansvloernummer, maar als je goed luistert gaat de tekst gaat over de kleur van haar ogen, d'r haar en haar huid. Voor mij is dat heel tekenend voor Brazilië. Het is een prachtig land in veel opzichten: de natuur, de zon, de cultuur en natuurlijk de muziek, maar als je iets verder kijkt is het ook een land van grote ongelijkheden en veel racisme.Van welke plaat zou je willen dat je hem makkelijker kon opzetten in een club?
Dat zijn er eigenlijk heel veel. Ik houd van intense en dramatische muziek, maar de mensen op de dansvloer vaak wat minder. Als ik merk dat het publiek er voor open staat probeer ik dat soort platen ertussendoor te draaien. Dat kan hele intense, bijzondere momenten opleveren – of een lege dansvloer…
Welke plaat draai je het liefst vlak voordat de lichten aangaan?
Ik hou heel erg van het soort liedje dat je als dj kan selecteren als laatste plaat van de avond. Dat maakt de keuze ook vaak extra moeilijk. Het kan van alles zijn, maar dat hangt natuurlijk af van de vibe van de avond. Soms pak je een nummer dat heel episch is, of juist onwijs droevig, hard, of sexy…