Crate Expectations – Oceanic

Deze vrijdag draait Job Oberman alias Oceanic voor de eerste keer in De School, naast headliners Christian S en Sano. Oceanic is een van de artiesten die we de komende jaren vast en zeker vaker in de dj-booth van de club in Amsterdam-West zullen zien staan. Deze editie van Crate Expectations bewijst maar weer eens dat je bij de Rotterdammer niet hoeft aan te kloppen voor dertien in een dozijn repertoire. De eigen producties van voormalig lid van dj-collectief Malawi kunnen we eigenlijk niet beter omschrijven dan zijn eigen alterego: oceanisch. Op het eerste gehoor klinkt het misschien als een rustig kabbelende zee, maar daaronder zijn krachtige stromingen aan het werk waar bijna niet tegenop te zwemmen valt. Hij bracht sinds 2013 onder meer platen uit op het Nous'Klaer-label van zijn broer en medehuisgenoot Sjoerd. Dit label was vorig jaar verantwoordelijk voor misschien wel het meest geprezen elektronische muziekalbum van 2015, Kindred Phenomena van Mattheis. We vroegen aan Job of hij bij elke vraag een track wilde noemen, en dat is niet gelukt: "Sorry, ik noem steeds wel drie of vier nummers, hoe kan je deze vragen nou met maar eentje beantwoorden?"

THUMP: Je woont samen in een huis in Rotterdam met je broers Sjoerd (labelbaas Nous'klaer) en Chris (Jack Of Sound). Sjoerd staat voor erudiete house, Chris voor populaire hardstyle. Welke elektronische track kan je opzetten zonder dat een van de twee hem voortijdig afzet?

Job: Een nummer afzetten van iemand anders is in ons huis, ook wel de 'Obermansion', uit den boze. Als een van ons iets opzet waar de anderen van opkijken, maken we eerder flauwe grappen dan dat we het afzetten. Tijdens het eten komt het er vaak op neer dat we Frank Sinatra of een 1-eurobak-jazzplaat van Erroll Garner opzetten. Binnen de elektronische muziek luisteren we alle drie graag naar de nieuwe EP van Paul Twin.

Je draait dit weekend in De School, de club waar Luc Mast programmeur is. Welke plaat neem je mee om hem de dansvloer op te trekken als hij te lang staat te ouwehoeren?

Het geluk is dat Luc iemand is die sowieso niet veel staat te ouwehoeren en voornamelijk midden op de dansvloer staat. Als ik echt zijn aandacht wil trekken moet ik hem verrassen met een nummer dat hij niet verwacht. Om dit niet nu al te verklappen vertel ik hier liever een van de verzoeknummers die hij onlangs stuurde. Nou ja, verzoeknummers: na de Malawi-jaren weet Luc precies wat ik op een avond als aankomende vrijdag ga doen. Hij vraagt eigenlijk alleen maar platen aan die ik toch al wilde draaien, zoals Enganami, helemaal Cómeme.

Je bent zelf ook nauw betrokken bij Nous'Klaer. Wat is je favoriete track van het label?

Eigenlijk is mijn favoriete plaat op Nous'klaer de aankomende EP van een nieuwe artiest, Cosime. Hij is echter, behalve in een paar sets van bijvoorbeeld Obermann, nog nergens te horen, dus kies ik voor PR6 van het album Kindred Phenomena van Mattheis. In een interview met The Ransom Note zei Mattheis onlangs dat de paar seconden vanaf 7.38 zijn favoriet zijn. Voor mij zijn dat juist de eerste tien seconden. Die kun je voor mij eindeloos blijven loopen.

Wat draai je graag op een brakke zondag?

Meestal ga ik op een brakke zondag – zoals eigenlijk in elk vrij uur dat ik heb – alsnog muziek maken. Als ik echt geen energie heb luister ik vaak hele droge minimale percussiestukken zoals Wolf Müllers live-opname in Het Muziekgebouw. De gedachte dat iets wat je hoort het komende halfuur hetzelfde blijft is ontzettend geruststellend. Zo luister ik ook regelmatig naar Fizheuer Zieheuer, daar word ik helemaal rustig van. De laatste tijd luister ik vaak naar het nieuwe album van Broeder Dieleman, Uut de Bron, dat is ongelofelijk mooie minimale folk. Wie aanstaande vrijdag vroeg naar De School komt, kan dit ook in de club horen.

Afgelopen jaar maakte je de soundtrack van een kunstproject van KlubKat, voor een samenwerking tussen EYE en Lente Kabinet Festival. Wat is jouw favoriete filmsoundtrack?

Er zijn zo veel goeie soundtracks gemaakt, maar een van de leukste is de soundtrack van Chopping Mall, een B-horror-film uit 1986. Bij de credits zie je een beetje hoe crazy deze film is, met als hoogtepunt de freeze-frame ontploffing op 0:44. Met dank aan dj extraordinaire Robert Bergman:

Welke track heeft de meest akelige geluiden, waar jij toch een zeer bevredigend gevoel van krijgt?

Ik moest dit zelf van een plaat rippen, want het staat niet op YouTube. Het gaat om RozdzialI I van de Poolse band Ossian. In principe hoor je in het begin alleen maar pijnlijke schreeuwen, wat ik ergens heel fijn vindt om naar te luisteren. Gaandeweg verandert het ook nog eens in echt iets heel moois.

Van welke track kan je niet wachten om 'm dit weekend te draaien?

Het devies van aankomende vrijdag, en de rest van het jaar:

Take off your clothes / Put down your gun

No time for problems / It's time for fun

Vrijdag draait Oceanic in De School. De voorverkoop is uitverkocht, maar er zijn kaarten aan de deur. Volgende week vrijdag 22 januari draait hij in BAR naast Gilb'r, de week erop staat hij in Club PiP tijdens Deep Sea Discotheque.