Crate Expectations: Rob Hes

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Crate Expectations: Rob Hes

“Een paar jaar geleden ben ik een keer mijn oordoppen vergeten bij een feestje van M-nus, en sindsdien heb ik een lichte piep in mijn oren.”

Tot de mid-zero's beukte Rob Hes onder pseudoniem Devillien met succes op grote hardcorefeesten als Defqon.1 Festival en Q-BASE, maar met de jaren week zijn geluid steeds meer uit richting de techno en tech-house. Zijn demo's stuurde hij naar de grote labels in die scene, en niet zonder resultaat. Onder meer Dubfire, Gregor Tresher en Gabriel Ananda brachten zijn releases uit, en binnenkort verschijnt zijn eerste release op Josh Winks' Ovum Recordings. Dit zijn artiesten die de laatste paar jaar minder in Nederland geboekt worden, maar in landen als Italië en Spanje wel populair zijn; daardoor speelt Rob Hes voornamelijk in het buitenland. Deze zaterdag draait hij gelukkig gewoon op I Need Rhythm in de Lichtfabriek in Haarlem. We spraken hem over zijn periode als hardcore-dj, de piep in zijn oren, zijn muzikale plannen en zijn favoriete platen.

Advertentie

Wat draai je op een brakke zondag?
Eerlijk gezegd luister ik op zondagen zelden muziek, en zeker geen techno. Dan gun ik mijn oren even rust. Een paar jaar geleden ben ik een keer mijn oordoppen vergeten bij een feestje van M-nus, en sindsdien heb ik een lichte piep in mijn oren. Een KNO-arts vertelde me dat je gehoorbeschadiging langzaam opbouwt; op een gegeven moment zijn de beschadigingen zo vergevorderd dat je plotseling permanent oorsuizen kan krijgen. En dat terwijl ik mijn oordoppen één keer ben vergeten! Sindsdien ga ik terug naar huis als ik ze niet bij me heb. Gelukkig heb ik een milde variant, ik kan er prima mee leven. Als ik toch muziek luister is het meestal iets relaxts zoals Work Song van Hozier.

Hiervoor heb je ook muziek gemaakt onder je alias Devillien. Wat is je favoriete hardcore plaat?
Tot mijn 25e draaide ik inderdaad vooral hardcore. Op feesten als Defqon en Q-BASE, maar als muziekliefhebber ging ik zelf naar Awakenings. Toch heb ik fantastische herinneringen aan die tijd. Ik was 16 en we gingen ieder weekend met z'n allen hakken. Eens in de zoveel tijd was er een groot feest als Thunderdome, waar je weken van tevoren naar uitkeek. Mijn ouders waren streng: vanaf mijn 17e mocht ik pas naar feesten. Voor die tijd ging ik naar Hakken en Zagen voor Kids. Dat mocht nog net, want dat was overdag.

Je kreeg van DJ Promo tips over welke apparatuur je moest kopen. Wat is je favoriete apparaat en in welke track komt het geluid het beste tot zijn recht?
De tijden waren anders – nu heb je digitale middelen om samples te maken, maar in de jaren negentig draaide het vooral om hardware. Ik had een Atari 1040 ST, met 4mb geheugen erop. DJ Promo komt ook uit Hoorn en ik mailde hem ooit om te vragen wat voor hardware hij gebruikte. Hij vertelde dat hij werkte met een Ensoniq ASR10, een soort sampler. Die heb ik toen meteen aangeschaft, samen met een grote mengtafel van Behringer. Nu kun je leren produceren door tutorials te kijken op YouTube, maar toen ik begon liep je vooral te kloten en moest je vrienden hebben die ook produceerden, bij wie je het kon afkijken.

Advertentie

Wat is je favoriete Guilty Pleasure?
Ik volg al jaren De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Gerson Main -Deejay vind ik een leuk en grappig plaatje.

Welke plaat vind je geweldig maar kun je nooit draaien?

Dan kies ik een redelijk nieuwe track: Tigas' Planet E (Dense & Pika Remix). Echt een vette plaat, maar eigenlijk net iets te hard voor in mijn sets.

Welke artiest en plaat inspireerde je in de richting van tech-house?
In die periode vond ik Bloody Hands van Peter Horrevorts een van de vetste track. Secret Cinema begon toen net met zijn label GEM, en dit was volgens mij de derde release. Ik heb hem echt grijsgedraaid, al treed ik voornamelijk op als live-act. Zaterdag doe ik toevallig een dj-set, dat gebeurt maar vier of vijf keer per jaar.

Ik las dat je carrière een vlucht nam toen je tekende op het label van Dubfire. Hoe is dat zo gekomen en wat vind je zijn beste plaat?
Mijn eerste release bij een groot label was bij Gabriel Ananda op Basmati. Die tracks werden opgepikt door John Digweed, waardoor ik ook op zijn label een release mocht uitbrengen. Zo kwam ik in 2013 in contact met Oliver Huntemann op ADE. Dit was tijdens de avond SCI-TEC, waar Dubfire ook speelde. Huntemann draaide daar een plaat van mij, en Dubfire mailde me een aantal weken daarna om te vragen welke plaat dat was. Zo ging het balletje rollen.

Je nieuwe release komt via het label van Josh Wink. Welke plaat van hem of Ovum vind je vet?
Dat is Steve Parker met Innerstate, die heb ik vroeger heel vaak gedraaid. Hij kan zo weer in een setje, het is tijdloos. 15 april komt mijn eerste release uit op Ovum; ik stuurde al heel lang mijn demo's naar Josh Wink, en nu eindelijk wilde hij een volledige EP van mij releasen. Het heeft dus wel even geduurd, maar je moet gewoon volhouden. De aanhouder wint.

Rob Hes draait aanstaande zaterdag tijdens I Need Rhythm in de Lichtfabriek in Haarlem. Binnenkort verschijnt de nieuwe EP van Rob Hes op Ovum.