De dj-carrière van de Franse Molly gaat als een tierelier

De carrière van de Franse Molly (Emeline Ginestet) gaat als een tierelier. Deze zomer stond de dj, die de diepere kanten van house en techno in haar sets samenbrengt, in Japan, Canada, Dubai en overal en nergens in Europa. Tijd om doordeweeks uit te rusten is er niet, aangezien ze ook hoofd-communicatie is bij Rex Club, een van de meest toonaangevende clubs in Parijs. In Nederland was ze onder andere te zien en te horen bij Breakfast Club, Drift, New Dutch School en Awakefest. We spraken met haar over de scene in Frankrijk, het dure leven in Parijs, haar baan bij Rex, en met welke vooroordelen je te maken krijgt als knap meisje. Ook maakte Molly een exclusieve ADE-podcast voor ons.

THUMP: Ha Emeline, je bent net terug uit Japan. Hoe was het?

Molly: Voor Japan was ik in Zuid-Amerika, dus mijn tijdsgevoel is nogal verward momenteel. Japan was nog beter dan ik had verwacht. Het eten is geweldig en ik heb er een paar oude house- en technoplaten gekocht, al had ik helaas niet genoeg tijd om ook de Japanse muziek in te duiken. Iedereen is zo beleefd en respectvol. Mensen in Europa zijn agressief en gestrest. In Japan zeggen ze 'dankjewel' voor alles, ze respecteren iedereen, schreeuwen niet en nemen echt de tijd voor dingen.

Hoe combineer je jouw baan als hoofd-communicatie bij Rex Club en je carrière als dj? Kan je wel zo vaak touren?

Ik heb gelukkig een hele goede assistent. Maar het is momenteel extreem druk, aangezien ik ook bezig ben met het Rex-label dat een paar maanden geleden is gelanceerd. Toch zou ik niet zomaar stoppen bij Rex voor mijn dj-carrière. Ik houd van mijn baan. Daarnaast heeft het leven van een artiest veel ups en downs. Het is moeilijk om er echt een steady loopbaan van te maken. Maar ik hou ervan om het druk te hebben, het is alleen niet altijd makkelijk.

Parijs is een dure stad. Hoe overleef je daar als artiest?

Ik heb twee banen, maar veel artiesten wonen bijvoorbeeld nog bij hun ouders. Zeker in het begin van een artiestencarrière is het moeilijk om genoeg te verdienen om het leven in Parijs te kunnen bekostigen. In Berlijn gaat dat makkelijker.

Denk je dat veel artiesten daarom naar Berlijn verhuizen?

Misschien, maar het betekent niet automatisch dat je daar groot gaat worden. Het is geen kwestie van locatie, maar van talent.

Is tijdgebrek een reden waarom er wel remixen van je verschijnen, maar geen eigen originele tracks?

Ik heb weinig tijd en probeer in mijn vrije tijd zoveel mogelijk te produceren. Ik wil niet overhaast even iets releasen. Als ik iets uitbreng onder mijn eigen naam moet ik er volledig achter staan, ik neem dus de tijd tot ik helemaal tevreden ben. Bij remixen zijn er harde deadlines waardoor je niet eeuwig kan blijven tweaken. Bij de meeste remixen voelde het alsof ze nog niet af waren, maar de labels bleken er blij mee te zijn.

Naast de communicatie doe je ook weleens boekingen voor Rex. Wat is jouw visie voor de club?

Om eerlijk te zijn is het lastig om deze rollen tegelijkertijd op me te nemen, het is niet ideaal. We werken veel met promotors, dus het is niet zo dat ik alles boek, maar ik ben wel eindverantwoordelijk voor de line-ups. Ik programmeer voornamelijk de zaterdag en zondag met grote namen als Kerry Chandler, Lil Louis en Tale of Us. Het lastige is dat ik veel artiesten vet vind, terwijl hun profiel nog niet klaar is voor Rex. Ik probeer de zakelijke kant in mijn achterhoofd te houden – wat in Rex staat is dus niet alleen een reflectie van mijn persoonlijke smaak, als boeker gaat het er ook om dat je kijkt waar het publiek naar luistert.

Hoe is de scene in Frankrijk?

House en techno is heel groot. Mensen zijn kieskeurig in Parijs. De nieuwe generatie weet veel van muziek en houdt van underground en dingen die niemand kent. Er beginnen steeds meer festivals te komen zoals We Love Green, Weather Festival en Villette Sonique. Er zijn ook steeds meer feesten in loodsen buiten de stad, mensen zijn nu bereid te reizen voor elektronische muziek. Een paar jaar geleden was dat totaal niet zo. Parijs begint steeds meer de rest van Frankrijk te beïnvloeden. Er zijn vaker goede line-ups in andere steden te zien. Twee jaar geleden gebeurde er bijna niets.

De festivalcultuur in Frankrijk is niet zo groot als in Nederland of Engeland. Waarom is dat denk je?

In Nederland staat de gemeente heel positief tegenover elektronische muziek dus is het makkelijker om een vergunning te krijgen. In Frankrijk is de wetgeving lastiger en bij de overheid wordt elektronische muziek vaak negatief geassocieerd met ravecultuur. Dit beeld begint wel te veranderen gelukkig.

Je draait op ADE dit jaar. Is dat een belangrijk moment voor je?

Ik houd van draaien in Amsterdam, en dit is mijn derde ADE. Mensen hier zijn open-minded en je hebt hier vaak vanaf het begin de interesse van de dansvloer te pakken. Ik vind het bijzonder dat alle evenementen zoveel kwaliteit hebben. De conferentie biedt de mogelijkheid om mensen van over de hele wereld te ontmoeten. Voor Rex heb ik normaal gesproken contact heb via internet, maar het werkt natuurlijk veel beter om te netwerken in real life.

Je draaide zowel in een intieme loods voor Breakfast Club als op het grotere Awakefest. Word je steeds vaker voor grotere feesten gevraagd?

Ik houd juist van kleine undergroundfeesten. Op een groot festival heb ik het gevoel dat ik echt moet knallen en krijg je minder tijd. Bij een lange set in een kleinere club kan ik alles draaien wat ik wil. Ik denk dat ik nooit klaar zal zijn om voor een echt groot publiek te draaien, daar ben ik te verlegen voor. Zo'n groot publiek voor je neus is best intimiderend.

Laten we eerlijk zijn: je bent een aantrekkelijke dame. Werkt dat ook wel eens in je nadeel?

Ik hoop van niet. In het begin dachten mensen dat ik alleen maar een knap meisje was en niet echt kon draaien. Mensen hadden het alleen over mijn uiterlijk, ze dachten dat ik alleen daarom gigs kreeg. Dat gaf me alleen maar meer motivatie om mezelf te bewijzen. Ik wil trots zijn op mezelf om wat ik heb bereikt door mijn kwaliteiten als dj.

Vrouwen zoals The Black Madonna vinden dat feminisme nodig is in clubcultuur en dat clubs gevaarlijk zijn voor vrouwen. Ervaar jij dat ook zo?

Ik heb zelf gelukkig nooit iets naars meegemaakt, maar mannen en vrouwen zijn inderdaad niet gelijk. Dat zie je niet alleen terug in dance, maar in alles. Je kan het voelen op sociale media: op de video's van Nina Kraviz zeggen mannen dat ze met haar naar bed willen of dat ze zich aftrekken tijdens het kijken. Dat zal bij een mannelijke artiest niet snel gebeuren.

Molly draait tijdens ADE bij LET op zondag 18 oktober met onder andere Steffi, Martyn en Mike Servito. Dit weekend is ze ook in Nederland. Zaterdag 26 september draait ze zowel in Arnhem tijdens NDS Warehouse en bij Thuishaven in Amsterdam.

Volg Molly via Facebook // SoundCloud