FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Diynamic-kopstukken David August en Stimming interviewen elkaar

Een openhartig onderonsje tussen twee collega's en buddies.
Behalve kopstukken van het Duitse houselabel Dyinamic zijn David August en Stimming ook vrienden van elkaar. Voor THUMP spraken de twee elkaar over de kracht van dansvloertracks, muziek maken op tour en boos weglopen bij een optreden.

David August: Stel je voor, je mag maar één plaat draaien van jezelf. Welke zou dat zijn en waarom?

Stimming: Ik zou denk ik gaan voor Getting Out Of Something - de track is zeven jaar oud en het was mijn eerste release op Diynamic als 'Stimming'. Ik ben nog steeds verbaasd over hoe fris die klinkt. De track bestaat uit drie elementen die elkaar complementeren maar niet echt samenkomen tót aan het einde van de track. Ik zou wel een versie van dertig minuten kunnen maken van deze track. Wat zou die van jou zijn dan?

Advertentie

David August: Ik had nog niet eens over het tijdsprobleem nagedacht! Maar ik denk dat ik liever gewoon een track speel die veel voor mij betekent. Op het moment is dat een track van mijn album, Forgive me if I bleed. Een nummer dat totaal niet geschikt is voor clubs, maar wel heel divers is van zichzelf. En het is waarschijnlijk de meest emotionele track die ik ooit heb gemaakt.

David August & Stimming - Sexy biest

Stimming: Hoe belangrijk is functionaliteit voor jou (in ons genre: dansbaarheid), in tegenstelling tot de kunst van de muziek zelf? Of beter gezegd: als je een fantastische muzikale plaat hebt die je emotioneel diep raakt maar niet past in het 120bpm four to the floor schema, zou je die dan nog steeds uitwerken en releasen?

David: Ik vind dit een heel belangrijk onderwerp. Het probleem is dat we onderdeel wilden worden van deze scene omdat we onder de indruk waren van het effect dat dit soort muziek op mensen heeft. Ook qua dansbaarheid. De plekken waar we werken zijn de plekken waar mensen lol moeten hebben: feesten, losgaan. Dat is het grote verschil tussen een club of een festival en een zitconcert. Je kan er niets aan doen, je moet bewegen. En dat heb je altijd in je achterhoofd: de mensen zijn hierheen gekomen, hebben vijftien euro of meer betaald en nu willen ze een feestje vieren. Ze willen niet wat gepingel uit de speakers. Maar op een gegeven moment merkte ik dat het mijn creativiteit niet ten goede kwam om het iedereen op de dansvloer naar de zin te willen maken. Daarom begrens ik mijzelf niet meer in die richting. Ik probeer een compromis te vinden.

Advertentie

Het probleem is: je hebt naam gemaakt voor jezelf met één ding, maar soms wil je iets anders laten horen. Ik denk dat andere muziek - als het echt heel anders is - het verdient om gehoord te worden door de juiste luisteraar. Dus je kan overwegen om andere muziek onder een alternatief alias te maken. Maar als het een eenmalig ding is, zou ik het misschien wel onder mijn eigen naam doen. Het hangt er vanaf.

En nu ben ik benieuwd naar jouw antwoord.



Stimming: Ik moet zeggen dat het me nog steeds blijft verbazen hoe die ogenschijnlijk saaie 'bassdrum op de 4'-patronen werken - want het is niet zo simpel als het klinkt. Ik doe dit nu al acht jaar, heb deze structuur volledig uitgeplozen en ik heb nog steeds niet het punt bereikt waarop het me verveelt. Het is fantastisch dat zo veel mensen het vet vinden en dat wij ervan kunnen leven! In andere disciplines is dat veel moeilijker, zo niet onmogelijk.

Als wij alleen maar four-to-the-floor draaien, is dat ook een vorm van mensen tegemoet komen. Tegelijkertijd geeft deze formule ons vrijheden, want we kunnen alles doen - als het maar dansbaar is.

Terug naar de originele vraag: als freelancer ben ik gebonden aan efficiëntie, als ik succesvol wil worden tenminste. Natuurlijk niet tegen elke prijs – wat voor mij neerkomt op de kwaliteit van de muziek. Maar hou in gedachten dat ik aan mijn tweede album Liquorice mijn vingers heb gebrand. Ik gleed te veel af naar onbekend terrein, waardoor het niet voor iedereen een luisterbaar album werd. Dat is de reden waarom ik mijn kostbare tijd in de studio niet meer gebruik voor dingen die ik niet kan spelen in mijn live sets, want daar verdien ik mijn geld hoofdzakelijk mee. Ik heb een aantal ideeën dat ik voor het einde van dit jaar nog wil realiseren. Wat er mee gebeurt, valt nog te bezien.

David: Jouw beurt om de volgende vraag te stellen.

Stimming: Wat was je tofste gig? Nee wacht, nog beter, laten we het omdraaien: wat is het allerergste wat je ooit is overkomen terwijl je op tour was? Wees alsjeblieft zo eerlijk mogelijk. Ik wil details, geen namen.

Advertentie

David: Het meest verschrikkelijke en meest bizarre was in Italië. Ik was geboekt voor een open air-gig, maar werd verplaatst naar een indoor venue want het zou gaan regenen. Grappig genoeg had ik vanaf het begin al een gek gevoel, wat terecht bleek te zijn. Deze andere locatie was geen club maar de allerergste cokehead-toeristendisco die je je maar kunt voorstellen. Champagne, halfnaakte chicks die aan het dansen zijn, alles wat je maar kunt bedenken en meer. Maar dat was nog niet het ergste. De tent stond tjokvol en ik wist meteen dat al deze mensen niet voor mijn muziek waren gekomen. Het was gewoon een stelletje toeristen dat de avond van hun leven wilde beleven. De officiële speeltijd was 45 minuten, maar toen de go-go dancers begonnen te freestylen in de microfoons, ben ik gewoon gekapt en weggegaan. Daarom heb ik maar 30 minuten gespeeld. En het mooiste van dit alles: ze hebben nog steeds mijn fee niet betaald.

David: Is er iets waarvan je spijt hebt in je muzikale carrière?

Stimming: Wat is dit? Soul striptease of zo? Nou ja, ik begon ermee natuurlijk.

Waar ik het meeste spijt van heb is dat ik mijn Moog Voyager nog niet verkocht heb. Dat ding staat al veel te lang in een hoekje stof te vangen. Echt zonde. En dat ik vaak veel te veel middelmatige apparatuur heb gekocht zoals compressors en preamps.

Stimming: Jij maakte altijd muziek als je onderweg was, hielp dat je op de een of andere manier? Het grappige is dat ik het nu voor de eerste keer ook doe: ik zit nu in Brazilië, met mijn live apparatuur (Ableton, OP-1, MicroBute, mijn kleine Sony-recorder) en een fantastisch uitzicht op São Paolo vanaf de 23ste verdieping, en dat is best wel inspirerend. Oké, ik dwaal af, terug naar mijn vraag: heb je ooit wel eens iets afgemaakt terwijl je aan het touren was, of is het meer brainstormen en het verzamelen van ideeën?

David: Om eerlijk te zijn heb ik de afgelopen tijd niet echt meer geproduceerd terwijl ik onderweg was, want ik heb een aparte notebook voor mijn live gigs. De andere neem ik alleen mee als ik langer op tour ga. Ik heb nog nooit werk afgemaakt terwijl ik onderweg was, ik vind het te riskant om het alleen te horen op mijn koptelefoon. Maar ik moet zeggen dat ik echt hele toffe ideeën heb verzameld onderweg.

David: Met wie, dood of levend, zou je graag een hapje willen eten?

Stimming: Om eerlijk te zijn zou ik heel graag met mijn vriendin uit eten willen. Ik ben al twaalf dagen op tour en heb er nog vijf te gaan. Ik mis haar heel erg.