De (rommel)hoop van Belgische hiphop: dit was november 2020

In de reeks De (rommel)hoop van Belgische hiphop houden we je elke maand op de hoogte van de muziekgerelateerde nieuwigheden die ons landje komen verrijken. Singles, debuutalbums en noviteiten, alles en allemaal heet van de naald.

Goed dus ehh, gelukkig kunnen we december alsnog inzetten met een flinke fysieke shopping spree op de Meir of de Nieuwstraat, terwijl we verder tijdens de feestdagen moederziel alleen in ons kot moeten blijven. Lichtpuntje; de gelijknamige VTM-show is gelukkig niet meer.

Terwijl de levende nachtmerrie die 2020 is ondertussen stilaan naar zijn climax toewerkt, vinden onze tere zieltjes in België meer dan ooit soelaas bij hartverwarmende trap, contemporaine boombap, vredige drill en snedige soul… Of zoiets he, wat weten wij ook. We blijven zoeken en houden de vinger aan de pols van de Belgische rapgame.

YeWy, Colson, Identity en Semi komen als eerste naar buiten met een track voor het nieuwe ACAB - collectief. Een herkauwde knipoog naar onze blauwe vrienden, maar zelf vult dit elf koppen tellende gezelschap de moniker in als Artist Collective Across Belgium. Wat je op No Fucks krijgt, is een recht-voor-de-raap beat en teksten die variëren van entertainend en vernuftig tot ietwat voorspelbaar. Er staat volgens ACAB nog veel klaar, fans weten waar ze moeten kijken. 

Maastrichttt. $KEER & BOO$ behoeft geen introductie meer. De man is klaar met deze valse wereld en heeft een mooie obscure drillbeat van Yung Umbro en lekker s-s-slepende vocalen in zijn arsenaal steken om die boodschap luid en duidelijk mee te verkondigen. We horen je, meer van dit aub.

Wat is er nog niet gezegd over Marie-Pierra Kakoma ofte Lousita Cash? Je moet jezelf al in een internetloze lockdownbunker hebben verschanst (toegegeven, niet ondenkbaar) om het nieuws te missen.  Maar begin deze maand was er eerst deze tweede aflevering van haar minidocu Lous Plurielle, waarin we de adembenemend mooie Congolees-Belgische jongedame zien verhalen over de oprechte connectie die ze voelt met de Japanse cultuur. Kijk zeker ook even de vorige en volgende episodes.

De vijfde single van het jaar alweer voor de jonge iCto - kort voor I could take over - uit Betekom. De beat weet je verkleumde botten op te warmen, haar door autotune gehaalde stem werkt de rest af. LOL.LY is geen career maker, maar wel een gedegen DIY release van een jonge artiest die vlotte stappen blijft zetten na haar nominatie als finaliste van de Nieuwe Lichting vorig jaar.

Nathan Boaz, voor sommigen ongetwijfeld beter bekend als wtFOCK-ster Jens, draaft voor het eerst ons bedeesde muzieklandschap binnen met deze mooi vormgegeven videoclip voor Waters. De jongeman weet zich natuurlijk al een tijdje te gedragen voor de camera - waardoor de acteerprestaties in de clip alle aandacht wegtrekken van het nummer zelf, dat op die manier ietwat op een sisser uitdraait. Een subtiele injectie schwung en oprechtheid, meer heeft Waters niet nodig.

Tiewai was een tijdje terug heel actief bij de Antwerpse Eigen Makelij, en na een hiatus van enkele jaren stond hij daar plots weer terug met zijn Winterslag Miljonair; boombap en laidback beats, maar ook meer directe tracks. Nu is daar zijn nieuwe single Mentale Grootverdieners. Denk creatieve rijm, fuzzy instrumental, en warme dagen - maar het mag misschien ook wel iets meer zijn. Ogen open voor zijn langspeler Stickies & Samples, begin december.

Vaak liggen de verwachtingen bij zo’n allstar lineup hoog, en weten de artiesten in kwestie niet de kwaliteit te serveren die het had kunnen zijn. Voor de duidelijkheid; dat is hier niet het geval. Guy ramt de deuren van deze memorabele beat na een lange ketting van adlibs enthousiast open met zijn rauwe Franse bars, even later springen peetvader Winne, slick rick Yung Nnelgie en wandelend enigma Sor hem met hoge regelmaat bij, snelle parool en melodieuze hooks in de pot gooiende. Niet Voor De Views staat wel gewoon als een huis, en vraagt om meer van dit soort gekkigheid. So so lobi is nog steeds de movement.

Maxxo Vision op een relaxte beat, ‘t is wat anders dan we gewoon zijn van deze relatief nieuwe naam. De autotune staat vrijwel volledig naar beneden, en ook lyricaal mogen we voor het eerst een kijkje nemen in Maxxo’s hoofd. De Amerikaanse tongval zit goed, de flow is sterk - de hooks mogen hier en daar nog wat meer blijven hangen en dan zit dit straks helemaal goed.

JAY MNG heeft geen tijd meer voor het repugnante, niet eens verscholen racisme en de onophoudelijke stereotypering die hier - sorry, overal - door de gegoede middenklasse en alles ‘daarboven’ wel eens gehanteerd durven worden. De video is 50% confronterende introductie en 50% muzikale doodslag. Wat hem helemaal naar een eigen niveau tilt is zijn eigenzinnige karakter en stijl. King shit.

Zwarte Zwee is de tweede single van Genks collectief Goeie Jongens, de nieuwste aanwinst voor de Belgische rapgame.. Samen staan we sterk weten ze ook daar, en deze tweede single blijkt dat alleen maar te bevestigen. De beat klinkt lekker mysterieus, Ricca, Djalu, Chaz en Tiewai brengen hun verzen op een geheel eigen manier, met een gedegen consistentie. Waar is die LP, jongens?

Overijssels/Poolse Ness vervoegt hier de magistraal stoïcijnse Chibi Ichigo op haar nieuwe single Sussend, en maar goed ook. De twee klikken heel erg op deze track onder begeleiding van een auditieve treurwilg van producer Anders, en de keuze om een moeilijk thema aan te snijden siert de woordkunstenaars alleen maar meer. Wie deze donkere dagen eenzaam moet doorbrengen: zet deze plaat af en toe op en bel verdomme eens naar je moeder. 

O S K I heeft iets van de boy next door, en net dat maakt hem als rapper zo apart in een anders uitermate excentrieke wereld. Een kwart miljoen Spotify streams op zijn debuutsingle Nutella spreken verder wel voor zich, Op I Can’t Say No komt de jonge artiest met een gelijkaardige formule, vooral geënt op catchiness. Het feit dat hij zelf ook de beats producet, maakt het hele verhaal best ontwapenend.

Kleine Crack is terug en hij wil bloed. De VHS gang schiet tracks als munitie, en wie zou het erg vinden? De stijl is nog steeds die grauwe 90’s Zuidelijke Verenigde Staten vibe - met dank aan feilloze productie van Slagter, hoezo heeft Three Six je nog niet geannexeerd jongen? - maar de vaardigheden worden aangescherpt en de lat komt steeds hoger te liggen, met als kers op de taart zomaar een feature van grote meneer Zwange Guy op Doodslijn. Antwerpen aan de Mississippi, het Tennessee van België.

Iedereen staat wel ‘s graag half begaaid met z’n lief in een open lift te golfen, maar soms mag het ook gewoon wel even serieus zijn - of dat is toch hoe Alioth het ziet op deze klassevolle Sober. Hofleverancier Chuki zet de ruggengraat van deze track recht met alweer een voltreffer van een instrumental, Alioth levert de coup de grace met zijn beminnelijke The Weekndiaanse stem.

Uit het leven gegrepen onderwerpen aanspreken in je muziek is niet voor iedereen, maar als het werkt, dan werkt het ook echt. Livin’ up stelt moeilijke en confronterende vragen, maar doelt op een positief toekomstbeeld. De band weet dan ook een bloedmooi resultaat neer te zetten en de stijlvolle stationaire beelden en wideshots zetten het nummer alleen maar kracht bij. Heel benieuwd naar wat deze bende nog in petto heeft.

Na het hoofdkantoor van youtube-kanaal Colors vol-le-dig in as achter te laten, hebben we hier de volgende banger van Brusselaar avant-la-letre, Frenetik. De beat bijt zich als een verloren kogel in je hersenpan en blijft daar ijzig stil zitten. Of hij zich op John David Washington in Christopher Nolan’s Tenet heeft gebaseerd voor deze clip kan ik niet met zekerheid zeggen, maar het zou wel ‘s kunnen. Frenetik heeft al veel vaker ontiegelijk harde clips weten zetten, maar deze beelden spreken voor zich en zo’n referentie naar één van de grootheden uit de filmwereld verdien je niet zomaar. Visueel ijzersterk, verbaal niet te overtreffen. Frenetik is te groot voor België.

Voor een vrijdag de dertiende was het nochtans best aan. Goeie Jongens stond eerder al ‘s in deze lijst, nu zijn ze hier - eindelijk? - met een volledige plaat.  De waslijst aan features lijkt op het eerste zicht enorm, maar als je weet dat het collectief uit zomaar eventjes dertien man bestaat, weet je al snel waarom - meer nog, het zou de releasedate kunnen helpen verklaren. Vliegtuigmodus verdient meerdere luisterbeurten en blinkt vooral uit in het tonen van de veelzijdigheid van deze Limburgers. Dat de heren dit maar snel live mogen komen waarmaken.

Moji & Sboy zijn twee jonge kerels uit Luik met een indrukwekkende samenwerking met Ozhora Miyagi op hun palmares, Op Pas comme elles zetten ze hun elan verder met Sonder achter de knoppen, en @blueisntyourcolor in beeld. De track brengt je genoeg in vervoering om alle chaos en miserie even volledig te vergeten en laat dat nu net zijn wat we wel kunnen gebruiken nu. Deze mag gerust de meerdere miljoenen plays aantikken zoals het hen bij Ma Go en Regarde Moi al lukte.

Jones en Tim I.D. slaan de handen in elkaar voor een zachtaardig nummer onder begeleiding van PVGbeats en een clip door South Motion. Het resultaat oogt en klinkt professioneel maar het afleveren van de rijm voelt hier en daar een beetje te braaf aan - wat bij zo’n melodieuze beat ook niet makkelijk te vermijden is. We geven ze het voordeel van de twijfel, misschien moet Ambetant gewoon nog wat groeien.

Mavu kon natuurlijk ook deze maand niet uit deze lijst ontbreken - omdat deze jonge gast nu eenmaal sneller lijkt te werken dan onze voltallige federale regering. Op een standaard woensdag danst hij op tafels tijdens een businessmeeting, gooit zijn flappen in de droogkast, eet rauwe wodkavlokken of ramen met kreeft, ontwijkt paparazzi - en weet ondertussen een heerlijk vlotte flow over een catchy en van zware bass voorziene beat te draperen. Hoe was jullie dag? 

Als we Lil Skid daar zo zorgeloos van een glas wijn zien nippen op het balkon van een niet te versmaden stuk landgoed, is alles weer heel even okay. READY is voor wat we van de jongeheer gewoon zijn een vrolijk nummer geworden, maar laat je dat vooral niet tegenhouden; de Uzi-achtige beat van Chuki en de glazige rijm van Skid gaan samen als uit de deur van een BMW hangen en hiphopvideo’s.

Liefde is een onmogelijk moeilijk gegeven, en dat heeft Felicia aan de lijve mogen ondervinden. Die ervaringen op een tastbare en geloofwaardige manier verwoorden is de uitdaging, en eentje die ze met beide handen heeft gegrepen. Haar boo is niet meer, maar Circles staat ondertussen wel voor altijd in steen gebeiteld. 

Voor wie elke dag geïntoxiceerd doorbrengen om van iets dat je zelf niet altijd even goed begrijpt te vluchten herkenbaar klinkt, zijn 4dventure en Taunz hier om je met een Engels-Franse collab enige rust te bieden. Drowning voelt heel laid back aan, haast in een waas opgenomen, en dat helpt hun zaak alleen maar vooruit. Waar 4dventure kiest om zijn demonen in de spiegel aan te kijken of met een zoveelste pint in de zetel te bevechten, trekt Taunz liever de natuur in - we kennen het denk ik allemaal.

Vorig jaar nog in de boeien in Rotterdam omdat hij wapens op de set van z’n videoclip had, vandaag In een Setup - de gelijknamige ep die nog dit jaar het licht gaat zien. Als leider in het Push Music kippenhok moet je jezelf af en toe bewijzen, dat doet deze kerel gelukkig zonder enig probleem. Zijn flow op deze Intro is zuiver als de Peruviaanse sneeuw die ze in de video verwerken, de drill beat zet een vuile grimas op je gezicht, de hooks blijven meteen plakken en kijk, na een kleine drie minuten klik je gewoon braaf weer op play.

Met een visual die duidelijk maakt hoeveel Opti Rob heeft aan censuur, en een beat van Anders die de hele boel uptempo in brand steekt, hoeft de rapper uit de Zuiderkempen enkel nog maar zijn ruwe lijnen uit te gooien om van Phony een memorabel nummer te maken. Hij doet duidelijk alleen waar hij zelf zin in heeft, en dat siert ‘m.

Northsidebase maakt deel uit van MOM, een collectief dat sinds enkele jaren steevast in het Antwerpse nachtleven verankerd zit. De man zit met deze Carefree nog maar aan zijn vierde single, maar dat neemt niet weg dat hij ervaren, gedreven en gefocust overkomt. NSB werkt ondergronds namelijk al meer dan een decennium aan zijn muziek. Wie de afkick van pakweg Days Before Rodeo of ouder werk van Scott niet goed kan verdragen houdt deze maar beter goed in de gaten.

Lous and the Yakuza en Zwangere Guy winnen Redbull Elektropedia Awards, veiling LIVE2020 brengt 26.000 euro op. Doorheen de lockdown gaan de RBA’s toch nog even snel door, al is het de verdunde versie - thanks, Covid-19. Het mag gezegd zijn, Lous & Guy gaan met het grootste deel van de awards lopen en waarom ook niet?

Na zijn eerste stappen bij collectief De Rand is MF Rouge solo aan de slag gegaan, Ricky is daar een mooi product van. De jonge MC heeft een eigen stemgeluid dat volwaardig over deze ontspannen beat uit eigen keuken gesponnen zit, en de som van die elementen smaakt best zoet. ‘We worden slimmer, waren dommer’, lessen die wel eens durven snijden maar daardoor des te waardevoller zijn.

“…It’s about what you would’ve left behind - the trail of destruction”, kopt de intro van deze speelse track mooi binnen. Met Title op de beat en Nasty Nag aan de micro kan er weinig verkeerd gaan en de Antwerpenaren bewijzen dan ook meteen waarom. Tel daar deze van capriolen overlopende video bij op, waarin Nag nonchalant de vierde muur doorbreekt nadat hij zijn Roedel (sic) meeneemt op een avond vertier zoals we er in 2020 welgeteld vijf hebben kunnen meemaken, en je weet hoe laat het is. TIJD OM DIE MF’ING ZALEN TERUG TE OPENEN.

Zwangere dropte eind vorige maand nog snel even een van de beste langspelers die in de Vlaamstalige hiphop al zijn verschenen, hier is meteen een video voor de track met Koning Freddie met een beat van de onvervalste Chuki Beats. Donkere ondergrondse bunkers of tunnels, TL-buizen, verlaten huizen en twee boze mannen die verbaal de trekker overhalen op alles wat hen niet boeit.

Twee dagen later is daar de gelijknamige ep van Nag & Title. Het hele ding is oppeppend en fris en ‘komt binnen als een ramkraak’, dixit de rapveteraan. We zouden het gelukkig niet beter kunnen verwoorden. De chemie tussen beatmaker en woordenaar zit opmerkelijk goed, en ook de enige feature van Yong Yello voelt perfect op z’n plaats. Nog een portie alstublieft, dankuwel.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.