Doorhost Jackson Romijn over bedreigd worden, Marokkaanse gays en haar feestende dochters

In de zomer van 2013 stapten m'n vrienden en ik in de metro naar Amsterdam Open Air. Tussen alle zwartgeklede jongens en meisjes werd mijn aandacht getrokken door drie types. Aan hun kleurrijke outfits te zien moesten ze wel regelrecht uit de Reguliersdwarsstraat komen. Een van hen zat tot haar nek onder de tatoeages, droeg een kortgeschoren blond kapsel met een strakke hanenkam bovenop en trok de gemiddelde leeftijd van de Boef-truidragende festivalmeute een stuk omhoog. Maanden later zag ik haar 's nachts druk in de weer aan de deur van Club NYX met een gastenlijst stevig in haar hand, waar ze af en toe resoluut een naam op doorstreepte.

Ze bleek Jackson Romijn te heten, en ik ben niet de enige bij wie ze is bijgebleven. Laatst wilde ze de Albert Heijn binnenlopen en werd ze vlug door een man ingehaald. Hij ging in de deuropening van de winkel staan, draaide zich om en hield de Amsterdamse tegen: "Sta jij wel op de lijst?" Daar kon Romijn, die nu acht maanden aan de deur bij Jimmy Woo staat, wel om lachen.

Ze wordt er af en toe wel een beetje moe van om herkend te worden, bijvoorbeeld door vrienden van haar dochters, "Maar dat moet ik aan de kant zetten. Ik ben een opvallend type en ook de jongste niet meer."

Noisey: Zijn dat dingen die je helpen bij je werk?
Jackson: Jazeker. Het geeft een heel ander effect dan een meisje van twintig aan de deur. Ik kan best onaardig doen als het moet, al vind ik dat niet leuk. Een van de mooiste complimentjes die ik ooit kreeg, is dat ik mensen kan wegsturen die vervolgens met een lach zeggen: "Ik begrijp het, dank je."

Je hebt bijna vijf jaar bij NYX aan de deur gestaan.
Jackson: Klopt. Ik heb bijzondere verhalen gehoord en emotionele momenten meegemaakt. Er kwamen bijvoorbeeld veel mensen die nog niet uit de kast waren, of Marokkaanse jongens die écht niet op de foto konden. Ik vind dit zo vreselijk en verbijsterend. Zo'n jongen was dan bang dat-ie misschien gezien werd door een neef. Dan dacht ik: joh, als je neef hier ook is, hebben jullie misschien wel iets gemeen.

Wat vind je zo leuk aan het werk?
Jackson: Het allerleukst vind ik het als mensen me bedanken als ze weggaan. Ik heb helemaal niks voor ze gedaan, dus dan is zo'n "dankjewel dat je me binnenliet" zo fijn! Er staan mensen uit heel de wereld in de rij, bijvoorbeeld uit de Amerikaanse staat Ohio. Dan roepen we voor de gein 'Buttfuck Ohio'. Ik blijf graag staan tot iedereen weg is en dan zie ik diezelfde mensen weggaan en roep ik ze na: "Goodbye, buttfuck!"

Waarom ben je weggegaan bij de NYX?
Jackson: NYX opende in 2012 als gay en open minded club, maar voor mijn gevoel werd dit met de jaren steeds minder. Ik stond op een gegeven moment op de zaterdag aan de deur te zeggen: "Jongens, dit is een gay club" en dan werd ik uitgescholden. Dat trok ik niet meer.

Hoe was die omschakeling naar de Jimmy Woo?
Jackson: Heel moeilijk. Het blinde vertrouwen dat ik had opgebouwd bij NYX was daar nog niet. Alles was zo anders daar in het begin, ik kende niemand. Soms kwam er een clubje vrienden langs en die gaven me een knuffel, dan red je het wel weer, maar het bleef lastig. Ik ben heel snel onzeker, als er verderop een groepje mensen staat te fluisteren, denk ik dat ze het over mij hebben. Ik ben wel een paar weekenden huilend naar huis gegaan.

Hoe gaat het nu?
Jackson: Ik heb het er vreselijk naar mijn zin! Er hangt een lekkere sfeer, en ik weet niet eens waarom. Elke keer als ik in de Jimmy kom, heb ik zin om te rellen. De gasten vind ik ook heel leuk, en zij mij. Ze vinden het fijn om elke keer die rotsmoel van me te zien.

Wat vinden je dochters ervan dat je zo actief ben in het nachtleven?
Jackson: Ze zijn 24 en 26 jaar en zitten er middenin. Ik denk dat ze het eigenlijk heel leuk vinden. De oudste vond het weleens lastig. Dat ze naar me toekwam met een vriendje in Bitterzoet en zei: "Mam, mag ik je voorstellen aan…", en dan zei dat vriendje "Ha, Jackson!" en realiseerde mijn dochter zich dat we elkaar al kenden.

Doen ze ook hun best om niet laveloos te zijn?
Jackson: De oudste drinkt niet, die blowt geloof ik alleen. Mijn jongste dochter, Texas, is heel leuk en netjes als ze dronken is. Dan zegt ze: "Mam, ik ben een beetje dronken." Ah, daar zal je d'r hebben. Texas, ze vroegen net wat jullie ervan vinden dat ik zo in het nachtleven zit.
Texas: Ik vind het zonde van je ritme.
Jackson: Ja, dat is het enige.

Ontloop je je moeder weleens als je haar ziet 's nachts?
Texas: Ja, als ik ladderzat naar huis ga, vermijd ik de Jimmy, daar heb ik dan helemaal geen zin in.
Jackson: Ze vergeet alleen één ding, namelijk dat haar vrienden vaak wel even langskomen. Als Texas er dan niet is, weet ik hoe laat het is. Gelukkig kan ze best goed tegen alcohol.
Texas: Niemand kan goed tegen alcohol, je moet gewoon weten wanneer je moet stoppen.
Jackson: Ja, dat weet ze goed en daar ben ik heel blij mee. Je had ook in de goot kunnen liggen. Nou, dan schop ik je echt de hoek in.

Hoe is het eigenlijk om mensen die niet goed tegen alcohol kunnen aan de deur te krijgen?
Jackson: Als iemand heel erg van het padje af is, me begint te beledigen of gewoon niet bij de club past, dan komt-ie er niet in. Ik weigerde laatst een bezopen vrouw ergens ver in de dertig en dat viel ontzettend verkeerd bij haar. Ze vertelde me dat ik binnenkort op de voorpagina van de krant zou staan, bij een nieuwsbericht over mijn dood. "Da's mooi kut," zei ik. "Dan kan ik het niet eens zelf lezen."

Ga je zo laconiek om met bedreigingen?
Jackson: Ik neem het niet serieus. Toen ik nog bij NYX aan de deur stond, liet ik een jongen niet binnen op de after. Hij noemde zichzelf de Prins van Zuidoost. "Nou", zeg ik, "ik ben de koningin van De Pijp." Hij ging naar huis, maar kwam een half uurtje later terug met een wapen. Dat was geen goed teken. Toevallig was er al politie en ze wilden dat ik aangifte deed. Zit je dan, 's morgens om negen uur na een nacht werken, aangifte te doen. Dat was wel serieus, maar gelukkig blijft het meestal bij dreigen. Er woont hier ook een jongen in de buurt die ik weleens heb geweigerd bij zowel de NYX als bij Jimmy Woo. Hij achtervolgt mij een beetje en ik kwam hem laatst tegen bij de nachtwinkel. Hij vroeg: "Wat heb je tegen mij?" en bedreigde me een beetje. Later kom ik dan weer z'n vrienden tegen en dan zeg ik tegen ze: "Wil je even tegen hem zeggen dat-ie z'n smoel moet houden?" Dat doen ze dan. Ja, dat is toch wel een beetje het respect wat je voor elkaar hebt hier, hè?
Texas: De buurtgek.
Jackson: Ja, dat is hij wel een beetje.
Texas: Nee, ik heb het over jou.
Jackson: Ja, dat kan ook.