De biografie van Patty Brard is één grote, charmante drukfout

De biografie van Patty Brard verscheen in 2003 en ik weet niet hoe Patty er zelf op terugkijkt, maar ik kan me voorstellen dat ze zich dood schaamt. Laat ik het zo zeggen, er kwam geen enkel greintje schaamte, smaak of kundigheid aan het maken van dit boek te pas. Dat is af te lezen aan de inhoud maar ook aan het uiterlijk. En dat is verdomme wonderschoon.

Het mooie aan dit boek is de ogenschijnlijke overbodigheid ervan. Iedereen weet alles al van haar. Van de bulderlach, de poepseksgeruchten (Ron Brandsteder, we zien je), van haar divavetes met andere bekende Nederlandse vrouwen en van haar rits aan (al dan niet geflopte) televisieprogramma's. Natuurlijk zijn er echt duizenden boeken wel grappig en miljoenen boeken zijn overbodig (laat me niet over de nieuwe generatie Nederlandse schrijvers van mijn leeftijd beginnen, je weet dat ik jou bedoel) maar de biografie van Patty is speciaal omdat haar leven helemaal niet zo interessant is.

Het zijn dit soort parels die je tevreden doen bladeren door een boek dat informatie bevat die je ook door de jaren heen in afleveringen van Shownieuws, RTL Boulevard of De 25 domste seksschandalen met BN'ers had kunnen opvangen. Zo lijkt het bijna alsof het niet nodig is om dit boek te kopen, bijna negen jaar nadat het uit is gekomen. Toch wil even op de noodzaak hameren. Het is namelijk de ultieme eyecatcher voor op je koffietafel, een doeltreffend ontspanningsmiddel voor op het toilet en een hilarische ijsbreker voor op kantoor (ik haat mezelf intens na het typen van deze 'tip'). Want er is niemand die meer van Patty Brard afweet dan jij na het lezen van dit boek. Iedereen weet tenslotte dat Patty Brard en Ron Brandsteder ooit een setje waren, maar in 'De Naakte Waarheid' kom je erachter hoe het precies aan en weer uit is gegaan en of het iets met de vermeende voorkeur voor mensenpoep van Ron te maken had. Hetzelfde geldt voor Patty's bevalling: lang niet iedereen weet dat het voor een 'slagveld met 24 hechtingen' heeft gezorgd. En wie had kunnen vermoeden dat Jan Des Bouvrie onder de indruk was van Patty's smaak? En dan de term 'hoeren en snoeren', enig idee wat daarmee wordt bedoeld? Het zijn de dingen die je leert wanneer je dergelijke literatuur in je opneemt. En voor die schamele drie euro bij De Slegte hoef je het niet te laten. Laat me nu alsjeblieft niks typen over ‘de dure decembermaand’ en ‘leuke kadotips’ maar trek hier nou gewoon zelf wat conclusies uit.

@Carmoede