David Vunk is al twintig jaar een luis in de pels van de Nederlandse dancescene
Alle foto's door Fleur Groenen

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

David Vunk is al twintig jaar een luis in de pels van de Nederlandse dancescene

We spraken hem over Feyenoord, wc’s in dj-booths en Spaanse promoters omleggen.

David Vunk trekt zijn eigen plan. Dat deed hij in de jaren negentig, toen hij als enige bepaalde gabberplaten draaide, en dat doet hij nu nog steeds, als dj en als labelbaas van Moustache Records. De Rotterdammer speelt regelmatig in de Panama Racing Club, draait plaatjes bij Red Light Radio en ook is hij een graag geziene gast in BAR.

Op zaterdag 27 mei staat Vunk voor het eerst op Lente Kabinet, volgens hem een van de tofste festivals van Nederland. Een betere aanleiding voor een van de eerste interviews met Vunk is er simpelweg niet. We spraken hem over Feyenoord, wc's in dj-booths en Spaanse promoters omleggen.

Advertentie

THUMP: Gefeliciteerd met Feyenoord! Hoe heb je het kampioenschap gevierd?
David Vunk: Uitgebreid. Ik heb sinds 1988 een seizoenkaart, dus ik had het al eerder meegemaakt, maar dit was wel bijzonder. En apart, na de nederlaag tegen Excelsior. Maandag ben ik natuurlijk niet in de fontein op Hofplein gesprongen, maar ik heb er vijf meter naast gestaan. Haagse Sjonnie-stijl.

Kun je met al je optredens in het weekend wel vaak genoeg je seizoenkaart gebruiken?
Gigs gaan voor, dus als ik moet draaien ga ik gewoon niet naar Feyenoord. Moet ik een zonnebril op trouwens? Of is dat te ghetto?

Volgens mij gaat het wel goed zo. Hoe ben je eigenlijk begonnen met draaien?
Met gabberplaten die ik bij de Mid-Town had gekocht. Daarmee ben ik op een gegeven moment met een platenspeler bandjes gaan maken, want ik was de enige die die platen had. Tijdens het uitgaan ontmoette ik toen een gast die vroeg of ik bij hem thuis wilde draaien. Hij had Technics, drumcomputers en twee kasten met platen – een met Italo en een met techno. Van die Italo moest ik toen niets hebben, maar de techno vond ik vet.

Later ben je wel Italo gaan draaien en heb je zelfs remixplaten van de legendarische verzamelaar Flemming Dalum uitgebracht.
Eind jaren negentig ging ik steeds harder draaien, maar op een gegeven moment zag ik I-F spelen in café De Hemel in Rotterdam. Hij heeft me erg beïnvloed. In deze tijd opende Clone haar tweede winkel, bovenin skateshop Urban Unit. Ze verkochten daar paddo's, spuitbussen en Nike Air Max. Daar kwam ik in contact met electro en via Loud E, Taco en Mark Du Mosch ook met disco. In 1996, dus nog voor Space Invaders , heb ik I-F geboekt. Na mijn set kwam hij naar me toe en zei hij: "Wat een kutset." Dat klopte, want ik was zoekende naar de juiste sound. Zelf draaide hij fantastisch, dus toen ging er wel een blik open.

Advertentie

Is dat blik ooit dichtgegaan?
Het is de laatste tijd redelijk aan het dichtgaan, ja. Zeker op het gebied van Italo. Heel soms vind ik nog iets tofs dat ik niet ken, maar het merendeel wat nu nog boven water komt is gewoon Italiaanse volksmuziek. Dat gaat mij een tikkie te ver.

Ben je in die tijd ook buiten Nederland gaan draaien?
Nee, mijn eerste buitenlandse gig was pas in 2004, in Dublin. Samen met Loud E stond ik op The Horse Meat Disco, een van de langstlopende gayavonden van Engeland. Die promoter was vreemd trouwens: helemaal lazarus toen we aankwamen, tijdens het diner kotste hij zijn eten onder en toen wij speelden lag hij te slapen! Verder toffe gast overigens.

Je maakt wel wat mee tijdens je optredens. Wat is het gekste dat je ooit is overkomen?
Nou, er was ooit een promoter in Spanje, in Murcia. Hij was drie dagen lang helemaal relaxed tegen ons: huisje van zijn vader, zwembad, sinaasappelbomen, lekkere ham. Jetti, de eigenaar van BAR, was er ook bij. Op de terugreis naar het vliegveld kregen we een lekke band, ergens in de Sierra Nevada, en toen draaide hij compleet om. Op een gegeven moment zei hij tegen mij: "Je werkt mij tegen, hè?" En ik: "Dat denk ik niet, we gaan even rustig dit bandje verwisselen." Hij begon helemaal te trippen. Dus toen zei ik: "Luister, de wegenwacht is gebeld, als je niet normaal doet neem ik je mee de woestijn in en maak ik je af. Dan laat ik je gewoon liggen." De wegenwacht heeft ons naar het eerstvolgende treinstation gebracht. Het grappige was dat ik daar een meisje had ontmoet, dus een week later was ik terug. Belde ik die gast of hij me op kon komen halen, kwam hij ook gewoon. Rustig. Ik heb trouwens ook met Tiësto gedraaid. Back to back voor lege zalen.

Advertentie

Haha, oké. Iets anders: in 2007 heb je Moustache Records opgezet. Hoe kwam dat tot stand?
Ik was op platenjacht geweest door Europa en had allemaal muziek op cd's gezet om in de auto te luisteren. Toen ik op de laatste parkeerplaats in België mijn hasj aan het oproken was, hoorde ik ineens een ontzettend vette track in de radioshow van Gabbo. Ik kwam er achter dat dit nummer niet op vinyl was uitgebracht. Dus zo had ik één kant van de plaat en toen heeft mijn mattie Mark Du Mosch de andere kant geproduceerd. Dat was de eerste release, nummer twee.

Nummer twee?
Ja, MST 001 ga ik zelf maken. Die bestaat nog niet.

Wat is je favoriete plaat op het label?
Mijn laatste plaat vind ik tof, op OMNIDISC. Heel dik. Oh, bedoelde je op Moustache? Ja, die Gesloten Cirkel is de tophit.

Zijn er dingen die je inspireren als artiest en labelbaas?
Ik kijk graag tv: actualiteit en gevangenisseries. Als ik wakker word kijk ik eerst het linkse journaal, dan het rechtse en daarna Locked Up of Maximum Security. Iedereen krijgt daar gezellig vijftig jaar. Verder word ik geïnspireerd door David Spaans, DJ Tim, I-F, Flemming Dalum, Alden Tyrell, Mark Du Mosch, Danny Wolfers en mijn familie.

En wat luisterde je toen je opgroeide?
De eerste platen die ik kreeg waren Thriller van Michael Jackson en 4us van Doe Maar. De eerste die ik zelf kocht was Bon Jovi's New Jersey. Ook luisterde ik veel Dire Straits, want die platen had mijn vader. Hij was rockpianist en heeft onder meer met Percy Sledge en Tina Turner gespeeld. Hij zat bij de muzikale avant-garde van de jaren zeventig. Ik kan wel wat laten horen?

Advertentie

Ja, tof! Heb je weleens iets van je pa gedraaid?
Eentje. (Zet een plaat op) Rustig toch?

Ja, mooi. Over draaien gesproken: het lijkt erop dat Den Haag en Rotterdam langzaam aansluiting vinden bij Amsterdam.
Jazeker. Je hebt PIP en Panama Racing Club, daar ben ik enfant terrible aan huis.

En in Rotterdam?
Daar is altijd wel wat te doen toch? Je hebt natuurlijk minder toeristen dan in Amsterdam, maar BAR is echt mijn thuisbasis. Ik kende Jetti al voordat ze met BAR begon. In Nederland draai ik daar heel graag.

En in het buitenland?
Terminal in Lyon heeft een toilet in de dj-booth. Fijn, want ik moet altijd poepen voor ik moet draaien.

Om af te sluiten: tref je al voorbereidingen voor Lente Kabinet?
Het is wel Kabinet, dus ik ben ermee bezig, meer dan met andere dingen. Het is toch wel een van de dikste festivals van Nederland, samen met Dekmantel Selectors. Ik ben blij dat ik dit jaar op die laatste sta, ik ben toch een selector.

Dat zeggen wel meer dj's tegenwoordig.
Zeggen ze.