Advertentie
Advertentie
Advertentie
We begonnen te ademen door onze neus in hetzelfde ritme als Franz, en bogen door onze knieën bij elke uitademing. Elke uitademing was langer dan de inademing. We deden onze ogen dicht; we ademden sneller en sneller. Het was erg ongemakkelijk, en het enige dat ik wilde doen was stoppen en gewoon ademen. Mijn benen werden wiebelig en mijn vingers voelden verdoofd. Franz kwam naar me toe, alsof hij het aanvoelde, en zei dat ik op m'n knieën moest gaan zitten. Een paar minuten later legde hij me zachtjes op mijn rug. Alles werd heel stil en behalve Franz, was ik me niet bewust van de andere mensen in de kamer. Ik was me er überhaupt niet meer bewust van dat ik in de kamer was.Franz begon een mantra – "you are made of love" – te zingen, maar hij zong het in jodelstijl.Met mijn ogen dicht begon ik fractals en dierlijke vormen te zien. Er was een vos en iets dat eruitzag als een olifant en, omdat dit tenslotte India was, een koe.Een tijdje later zei Franz dat we onze ogen mochten openen. Ik zag dat de rest ook op hun rug op de grond lag. Franz vroeg ons hoe lang we dachten dat de meditatie had geduurd. Het voelde als een half uur, maar Franz zei dat er negentig minuten waren verstreken."Ik zat wel in een trance, maar het was niet zo sterk dat het niet zou stoppen als ik m'n ogen open zou doen."
Advertentie