Alex Smoke laat zich moeilijk classificeren; de Schotse producer vervaagt de grenzen tussen electro, techno, klassiek en hiphop. Hij wil zich ook niet laten classificeren, en al helemaal niet laten marketen: "Ik hou er niet van als een artiest aan marketing doet; ik hou het liever puur en simpel. Ik hoop dat mensen mijn muziek zelf ontdekken, dat het ze door mensen aangeraden wordt. Of je aan marketing doet hangt van je opvatting over je carrière af en van hoe je leven is. Voor mij is het geld het minst belangrijke aspect; muziek maken is wat belangrijk is. Ik hoef ook niet beroemd te zijn."THUMP: Je hebt zeven jaar in Londen gewoond, maar nu woon je weer in Glasgow. Hoe is het om weer terug te zijn?
Londen is een geweldige stad, maar het was tijd voor iets nieuws. Ik heb daarna een jaar in Berlijn gewoond, wat echt een enorm verschil is met Londen. Het is heel relaxed en er wonen veel creatieve mensen bij elkaar. Je kan er ook heel goedkoop zeven avonden per week feesten. Als je niet gedisciplineerd bent, kan je je daar gemakkelijk in verliezen. Zelf heb ik er voornamelijk hard gewerkt. Nu ben ik weer terug in Schotland. Het is hier niet perfect, maar oost west, thuis best… Ik vind het fijn om weer dicht bij mijn ouders te zijn. De elektronische muziekscene in Glasgow is op dit moment erg sterk. Er zijn veel verschillende lagen – je hebt de old bastards, het jonge team, het jonge jonge team, het embryo team en de bodem. Toen ik terugkwam kreeg ik een warm welkom van vrienden. En de scene is klein dus iedereen kent elkaar. Ondanks het feit dat ik niet iedere avond uitga ben ik wel gewoon onderdeel van de scene, net als alle anderen.Je lijkt je tussen verschillende genres te bewegen…
Ik hou er inderdaad niet van om aan één ding in het bijzonder vast te zitten, maar het is tricky, want als je een artiest leuk vindt en hem volgt, verwacht je gedeeltelijk dat hij blijft doen wat jij leuk vindt. Deels wil je dus dat ze hetzelfde blijven doen, maar je wil ze ook zichzelf horen pushen. Mensen willen je eigenlijk in een hokje kunnen plaatsen voor hun eigen gemak. Vorig jaar heb ik iets uitgebracht onder de alias 'Wraetic', wat onmogelijk te spellen en uit te spreken is – gewoon om journalisten te pesten. In plaats van mezelf makkelijk online vindbaar te maken, ben ik eigenlijk meer een soort search engine kryptonite. Ik hou er niet van als een artiest aan marketing doet; ik hou het liever puur en simpel. Ik hoop dat mensen mijn muziek zelf ontdekken, dat het ze door mensen aangeraden wordt. Of je aan marketing doet hangt van je opvatting over je carrière af en van hoe je leven is. Voor mij is het geld het minst belangrijke aspect; muziek maken is wat belangrijk is. Ik hoef ook niet beroemd te zijn. Als mensen wel het spel willen spelen, wens ik ze daar veel succes mee. Toen ik net kwam kijken was het ontzettend druk en stressvol. Mensen behandelen je op een andere, egovoedende manier. Als je altijd mensen om je heen hebt die je vertellen hoe geweldig je bent, raak je in je eigen kleine bubbel, en de artiest die in die bubbel zit denkt dat hij master of the universe is.Hoe hou je jezelf artistiek nieuwsgierig?
Het komt van binnen, het is iets wat ik graag doe. Ik vind het ook leuk om nieuwe genres te ontdekken. Het idee om alleen maar houseplaten te maken met alleen bepaalde synths en je op welke manier dan ook te beperken – what's the point? Muziek is geluid en je zou vrij moeten zijn om dat te ontdekken. Dat is wat het spannend maakt. Ik doe altijd kleine ontdekkingen. Grote dingen ontdek je misschien als je jezelf buiten je comfortzone pusht, als je begint te zingen op het podium bijvoorbeeld. Doodeng, maar als je het eenmaal gedaan heb opent het een hele hoop nieuwe mogelijkheden voor je. Een recent groot ding voor mij is dat ik met visuele artiesten ben begonnen te werken.
Het is enorm veranderd. De scene is nu enorm groot omdat er ontzettend veel mensen zijn die muziek kunnen maken. Er is nu veel meer te doen met de marketing. Er zijn nog steeds veel mensen die goede muziek maken, maar er zijn ook veel mensen die alleen maar een 'hype' zijn. Marketing speelt nu een belangrijkere rol dan ooit. Maar uiteindelijk is het een race to the bottom – als alles geweldig is, is niets geweldig. Dingen gaan in cirkels… Als alles geweldig is vertrouwen mensen het niet meer, en dan komt er iets anders voor in de plaats. Bijvoorbeeld de terugkomst van muziekwinkels. Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar het is nu allemaal wel hard op weg echt een topheavy sector te worden, waarin al het geld naar de bovenste laag gaat. Artiesten krijgen bijna niets meer, en banen in het midden verdwijnen. We gaan op een bepaald punt een revolutie krijgen, dat is onvermijdelijk.Heb je nog dromen voor de toekomst?
Er is altijd genoeg om van te dromen. Al vanaf het begin van mijn carrière wil ik met film werken. Dat is uiteindelijk mijn doel: meer compositie en meer film. Ik zou iets willen doen met orkestmuziek, op een elektronische manier. Er is nog zoveel meer te doen. Tegen de tijd dat ik 40 ben wil ik niet meer touren, en ik ben nu 35… Begrijp me niet verkeerd, gigs zijn heel leuk, maar ik zie gasten van mijn leeftijd die het vier avonden in de week doen, en ik snap echt niet hoe ze het volhouden. Het is een lege, oppervlakkige lifestyle, die uiteindelijk zijn tol gaat eisen.----Zaterdag 18 oktober staat Alex Smoke op THESE GUYS x 8BAHN ADE Special
Advertentie
Londen is een geweldige stad, maar het was tijd voor iets nieuws. Ik heb daarna een jaar in Berlijn gewoond, wat echt een enorm verschil is met Londen. Het is heel relaxed en er wonen veel creatieve mensen bij elkaar. Je kan er ook heel goedkoop zeven avonden per week feesten. Als je niet gedisciplineerd bent, kan je je daar gemakkelijk in verliezen. Zelf heb ik er voornamelijk hard gewerkt. Nu ben ik weer terug in Schotland. Het is hier niet perfect, maar oost west, thuis best… Ik vind het fijn om weer dicht bij mijn ouders te zijn. De elektronische muziekscene in Glasgow is op dit moment erg sterk. Er zijn veel verschillende lagen – je hebt de old bastards, het jonge team, het jonge jonge team, het embryo team en de bodem. Toen ik terugkwam kreeg ik een warm welkom van vrienden. En de scene is klein dus iedereen kent elkaar. Ondanks het feit dat ik niet iedere avond uitga ben ik wel gewoon onderdeel van de scene, net als alle anderen.Je lijkt je tussen verschillende genres te bewegen…
Ik hou er inderdaad niet van om aan één ding in het bijzonder vast te zitten, maar het is tricky, want als je een artiest leuk vindt en hem volgt, verwacht je gedeeltelijk dat hij blijft doen wat jij leuk vindt. Deels wil je dus dat ze hetzelfde blijven doen, maar je wil ze ook zichzelf horen pushen. Mensen willen je eigenlijk in een hokje kunnen plaatsen voor hun eigen gemak. Vorig jaar heb ik iets uitgebracht onder de alias 'Wraetic', wat onmogelijk te spellen en uit te spreken is – gewoon om journalisten te pesten. In plaats van mezelf makkelijk online vindbaar te maken, ben ik eigenlijk meer een soort search engine kryptonite. Ik hou er niet van als een artiest aan marketing doet; ik hou het liever puur en simpel. Ik hoop dat mensen mijn muziek zelf ontdekken, dat het ze door mensen aangeraden wordt. Of je aan marketing doet hangt van je opvatting over je carrière af en van hoe je leven is. Voor mij is het geld het minst belangrijke aspect; muziek maken is wat belangrijk is. Ik hoef ook niet beroemd te zijn. Als mensen wel het spel willen spelen, wens ik ze daar veel succes mee. Toen ik net kwam kijken was het ontzettend druk en stressvol. Mensen behandelen je op een andere, egovoedende manier. Als je altijd mensen om je heen hebt die je vertellen hoe geweldig je bent, raak je in je eigen kleine bubbel, en de artiest die in die bubbel zit denkt dat hij master of the universe is.
Advertentie
Het komt van binnen, het is iets wat ik graag doe. Ik vind het ook leuk om nieuwe genres te ontdekken. Het idee om alleen maar houseplaten te maken met alleen bepaalde synths en je op welke manier dan ook te beperken – what's the point? Muziek is geluid en je zou vrij moeten zijn om dat te ontdekken. Dat is wat het spannend maakt. Ik doe altijd kleine ontdekkingen. Grote dingen ontdek je misschien als je jezelf buiten je comfortzone pusht, als je begint te zingen op het podium bijvoorbeeld. Doodeng, maar als je het eenmaal gedaan heb opent het een hele hoop nieuwe mogelijkheden voor je. Een recent groot ding voor mij is dat ik met visuele artiesten ben begonnen te werken.
Hoe zie je de hedendaagse elektronische muziekscene?
Het is enorm veranderd. De scene is nu enorm groot omdat er ontzettend veel mensen zijn die muziek kunnen maken. Er is nu veel meer te doen met de marketing. Er zijn nog steeds veel mensen die goede muziek maken, maar er zijn ook veel mensen die alleen maar een 'hype' zijn. Marketing speelt nu een belangrijkere rol dan ooit. Maar uiteindelijk is het een race to the bottom – als alles geweldig is, is niets geweldig. Dingen gaan in cirkels… Als alles geweldig is vertrouwen mensen het niet meer, en dan komt er iets anders voor in de plaats. Bijvoorbeeld de terugkomst van muziekwinkels. Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar het is nu allemaal wel hard op weg echt een topheavy sector te worden, waarin al het geld naar de bovenste laag gaat. Artiesten krijgen bijna niets meer, en banen in het midden verdwijnen. We gaan op een bepaald punt een revolutie krijgen, dat is onvermijdelijk.Heb je nog dromen voor de toekomst?
Er is altijd genoeg om van te dromen. Al vanaf het begin van mijn carrière wil ik met film werken. Dat is uiteindelijk mijn doel: meer compositie en meer film. Ik zou iets willen doen met orkestmuziek, op een elektronische manier. Er is nog zoveel meer te doen. Tegen de tijd dat ik 40 ben wil ik niet meer touren, en ik ben nu 35… Begrijp me niet verkeerd, gigs zijn heel leuk, maar ik zie gasten van mijn leeftijd die het vier avonden in de week doen, en ik snap echt niet hoe ze het volhouden. Het is een lege, oppervlakkige lifestyle, die uiteindelijk zijn tol gaat eisen.----Zaterdag 18 oktober staat Alex Smoke op THESE GUYS x 8BAHN ADE Special