Legowelt heeft een plaat gemaakt met psychedelische zeemansliederen

De Haagse koning van de alter ego's, Legowelt, heeft weer eens een nieuw project: Zandvoort & Uilenbal. Deze week bracht hij, samen met zijn stagiair Jimi Hellinga, het prachtige album Geruis uit Somberdorp uit. Eens een keertje geen spacetechno, psychedelische electro of ghetto funk, maar stemmige composities die tegen ambient aanschurken. Van nummers als Prince of Venosa en Op Koers word ik spontaan een beetje melancholisch. Sterker nog: het begint het flink te regenen in mijn hoofd. Het is muziek waarmee je spontaan genezen bent van het zomergevoel, en waar de zonnestralen in verdwijnen als in een zwart gat.

Het album is gemaakt met een Mixtur Trautonium – een vroeg twintigste-eeuws instrument – en een nog veel ouder harmonium. Het staat verder vol met omgevingsgeluiden en kerkelijke zang en wordt vergezeld door groezelige beelden van Scheveningen, uit het Stadsarchief. Als je net zo'n nerd bent als ik, kun je nu de hele dag filmpjes gaan opzoeken van mensen die het Trautonium bespelen. Leuke bezigheid, daar niet van, maar om je die tijd te besparen, belde ik Danny Wolfers AKA Legowelt AKA Uilenbal ook even op om het over Geruis uit Somberland te hebben.

THUMP: Ha Danny, het lijkt me bijzonder moeilijk spelen, zo'n Trautonium.
Danny Wolfers: Ja, het is een snaar die je kunt bespelen en indrukken. Daarmee kun je verder kijken dan de twaalf tonen die er op een keyboard zitten, maar je kunt ook alle frequenties ertussen bespelen, of met een glissando van de ene naar de andere noot gaan.

Het is nogal een contrast, zo'n rudimentair elektronisch instrument en een statig harmonium. Was je daar bewust naar op zoek?
Nee, we hebben er niet echt over nagedacht. Het is gemaakt in opdracht van de Concertzender, die wilden een stuk van veertig minuten hebben, en verder was het helemaal vrij. Het harmonium voelt klassiek, maar het klinkt ook als een oud zeilschip: als je erop speelt, begint het echt te kraken en piepen. Het is voor mijn gevoel een typisch Schevenings instrument voor zeelui, die er nogal religieuze liederen op speelden.

Ik mag dit zeker geen moderne versie van religieuze zeemansliederen noemen?
Nee joh, dit is veel meer free-floating en psychedelisch.

Hoe kom je eigenlijk aan dat harmonium uit de Victoriaanse tijd?
Dat heb ik vorig jaar gevonden in de lokale kringloopwinkel. Hij kostte negentig euro en was in perfecte staat. In een vrachtwagentje hebben ze hem afgeleverd. Het is heel raar: vaak zetten mensen de mooiste spullen gratis af te halen op Marktplaats. Het is bovendien een sierlijk meubel, met kastjes, spiegeltjes en tierelantijntjes erin. Ik zag dat precies hetzelfde model in Amerika bij een winkel is verkocht voor zesduizend dollar.

Tekst gaat verder onder de foto.

Hij heeft er toch wel een voldoende voor gekregen, hè?
Oh jeetje, dat weet ik eigenlijk niet. Ik zal het eens navragen.

Ik vind het een prachtige plaat. Heeft het druilerige weer in Scheveningen wat met de muziek gedaan?
Zeker! Je hoort af en toe een zeemeeuw in de verte. Ergens weerklinkt zelfs hoe de regen tegen het raam tikt.

Waarom breng je zo'n sombere plaat juist in zo'n zonnige week uit?
Nou, het is nu komkommertijd in de muziekwereld. Er wordt niets anders uitgebracht, dus nu sneeuwt het niet onder en belt de pers tenminste.

Ik ben blij dat ik gebeld heb, want het is een prachtig werkje. Koop het album via de Bandcamp van Legowelt.