Marcel Vogel vertelt waarom Amsterdam meer ziel heeft dan Berlijn

Berlijn wordt door velen gezien als de hoofdstad van elektronische muziek, met name voor techno. Marcel Vogel woonde er tien jaar geleden, maar vertrok omdat hij vond dat de stad hem juist weinig had te bieden. Via Basel kwam hij in Amsterdam terecht.

Hier richtte hij zeven jaar zijn label Lumberjacks in Hell op, waar de focus in de eerste paar jaar lag op disco-edits van artiesten als Rahaan en Mendel. Nu woont de vogel weer in Berlijn, maar enkel voor de duur van zes maanden. We spraken hem over de voordelen van in Amsterdam wonen tegenover in de Duitse stad leven.

THUMP: Marcel! Waarom woon je weer in Berlijn?
Marcel: Voor mijn vrienden en om te netwerken. Het berust eigenlijk allemaal op toeval. Ik wou mijn Amsterdamse appartement uit omdat het te donker was en te ver van het centrum. Toen zag ik dat David Noema (resident-dj in Berlijnse club Wild Renate) voor een half jaar naar Mexico ging, en zo kon ik zijn kamer huren. Eigenlijk stond Berlijn niet echt op mijn planning, maar te veel vrienden die er wonen had ik al te lang niet gezien. Maar ik ben er zeker van dat ik in juni weer weg ben.

Waarom?
Ik ken heel veel mensen in Amsterdam, ik kan me er goed oriënteren. Neem bijvoorbeeld Rush Hour, Dekmantel en Red Light Radio; allemaal mensen die hun platformen willen laten groeien. Dat gevoel krijg ik niet in Berlijn, daar is iedereen veel te relaxt. Natuurlijk heb ik daar ook wel goede gesprekken en voor mijn label is er ook veel te doen, maar wanneer ik me ergens te comfortabel ga voelen, verlies ik mijn drive. Ik ben te bang om te verzinken in de Berlijnse bubbel.

Volgens mij is dat inderdaad een fenomeen daar, ja. Voor dj's is Berlijn de norm.
Het gevoel dat mensen bij Berlijn hebben is naar mijn mening overdreven. Je verdient hier veel minder geld want de gages die je als dj krijgt zijn veel lager dan bijvoorbeeld in Amsterdam. Daarnaast is de competitie moordend. En wat me ook irriteert is dat je zoveel bekende gezichten ziet rondlopen die je tien jaar geleden hier ook al zag. Dat is een van de redenen dat ik ooit vertrok, omdat ik niet kon settelen. Ik had geen perspectief zoals ik dat wel heb in Amsterdam.

Was het moeilijk in Berlijn omdat je wat muziek betreft heel anders was dan de rest?
Voor techno-producers is het hier een stuk makkelijker. Maar weinig mensen in de house en soulvolle muziek worden in Berlijn groot. Artiesten zoals Max Graef zijn een uitzondering. Maar de stad is wel op andere vlakken makkelijker om in te leven.

Hoe bedoel je?
Berlijn is goedkoop. Met 1500 euro kan je hier super leven. Maar Berlijn is slechts een vakantiestad. Er is een liedje van Mary Schmich waarin ze zingt: Live in New York City once, but leave before it makes you hard. Live in Northern California, but leave before it makes you soft. Berlijn is als noord-Californië, je moet er weg voordat het je soft maakt. Ik had dat in 2007 en ik voel dat nu ook weer opkomen.

Dus je hebt druk nodig?
Als artiest in elk geval wel. Ik heb altijd een bepaald soort druk nodig om geïnspireerd te worden. Ik word gedreven door deadlines.

Hoe vind je die druk in Amsterdam?
Amsterdam heeft door het koloniale verleden een hoop traditionele zwarte muziek denk ik. In de jaren tachtig was het een van de eerste steden waar house werd gedraaid, naast Londen. Het was ook een van de eerste plekken waar gasten uit Detroit werden geboekt, zoals Moodymann en Theo Parrish. Er zijn zoveel goede concerten hier, met goede locaties en leuk publiek. Iedereen komt hierheen, ook al is de stad best klein. Daarnaast is de scene heel inspirerend. Dj's als Hunee, Antal, Young Marco en Orpheus hebben een uitmuntende smaak en werken heel hard aan hun carrières.

En in Berlijn heeft iedereen een slechte smaak?
Hier hebben mensen een goede smaak maar daarmee kom je niet heel ver. De professionele aanpak mis ik hier. Neem Rush Hour in Amsterdam, die pioniers zijn op het gebied van platenzaken, ze hebben een eigen distributie, ze hebben labels. Daar begonnen ze al mee in de vroege jaren 2000. In Berlijn gebeurt dat ook wel, maar pas sinds een paar jaar.

Misschien komt het doordat Amsterdam kleiner en dus overzichtelijker is?
Zeker. Wanneer een bekende dj in Amsterdam speelt heeft iedereen het erover. In Berlijn is dit bijna nooit het geval.

Wat voor verschillen hebben de steden op het gebied van platen verzamelen?
Voornamelijk de kwaliteit van tweedehandswinkels. In Amsterdam zijn er vijf of zes goede zaken. In Berlijn zijn bijna geen tweedehandsplaten te vinden, of in elk geval niets dat me aanspreekt. Hedendaagse dance is heel goed vertegenwoordigd hier.

Wat voor invloed heeft dat op de scene?
Een hele grote invloed, omdat de winkels bepalen wat dj's draaien, met uitzondering van digitale muziek dan. De manier waarop Red Light Records en Rush Hour in Amsterdam hun winkels cureren is heel inspirerend en draagt ongelofelijk veel bij aan de lokale scene.

Eigenlijk is dus alles beter in Amsterdam, als ik je zo hoor.
Nee, niet de clubs. Berlijn heeft veel meer opties.

Dus je zou kunnen zeggen dat je zonder Amsterdam je label niet was begonnen?
Het idee van Lumberjacks in Hell had ik in Basel, de eerste release kwam uit toen ik daar woonde. Ik zie mezelf grappig genoeg vooral als een kind van Soundcloud, wat echt een immense invloed op mij heeft gehad. Het mooie aan Amsterdam is dat de scene zo geconcentreerd is en dat het succes van anderen je motiveert. In Berlijn moet je veel meer netwerken.

Wat mist Berlijn?
Ik mis een club die gebouwd is op resident-dj's. Of een winkel waar je een familie kan hebben en waar iedereen weet waar je op zaterdag moet zijn voor een goed feestje. Rush Hour geeft bijvoorbeeld eens in de zoveel tijd het feest Somewhere in Amsterdam. Daar komen een paar honderd mensen samen om op soul, disco en house te dansen. Dit zou Berlijn ook moeten hebben.