My First Club: Steven en Khalil van Triphouse Rotterdam

Als we twee gasten kennen die een diepe passie voor elektronische muziek- en clubcultuur door hun lichaam hebben gieren, zijn dat Steven Pieters en Khalil Ryahi wel. Al ruim vijftien jaar zijn ze twee belangrijke steunpilaren voor de Rotterdamse scene. Met Triphouse Rotterdam hebben ze een feestorganisatie, label én platenwinkel; een ontmoetingsplek waar ze activiteiten initiëren als Ableton- en dj-cursussen. Pieters en Ryahi zijn niet mensen die ophouden als het minder gaat met de scene. In de jaren dat het Rotterdamse nachtleven op zijn gat lag waren zij één van de spaarzame lichtpuntjes. Gelukkig is het in Rotterdam inmiddels weer goed toeven op de dansvloeren, maar om ze dit weekend te horen moet je naar Nijmegen afreizen, voor het festival Herfstdrift. Hun set staat gepland tussen 19:00 en 21:00 en ze worden gesandwicht door dj-duo's Hunee en Antal, en de Britse Midland en Ben UFO. We vroegen Pieters en Ryahi naar het verhaal achter die eerste jaren die zo bepalend waren.

THUMP: Wat was jullie eerste echte uitgaanservaring?

Khalil: Naast wat schoolfeesten sneakte ik op mijn veertiende voor het eerst club Hollywood in. Zo rond mijn zestiende zag ik onderweg naar school altijd dezelfde Now&Wow poster hangen. Omdat ik dacht dat ik daar toch nooit binnen zou komen, ging ik maar naar Nighttown en Hollywood. Maar toen ik het toch probeerde, en ook nog eens binnenkwam, ging er een wereld voor mij open. Het was precies de muziek die ik tof vond. Ik weet zelfs nog dat het nummer 900 Degrees van Ian Pooley opstond toen ik binnenkwam. De sfeer was echt magisch. Vanaf dat moment was ik er elk weekend.

Steven: Voor mij was het La Baraque in Zevenhuizen, een prototype jaren negentig bar-dancing. Ik werkte destijds dichtbij in een restaurant en ging daar met alle obers doorzakken van onze fooi. Vlak voor de sluiting hadden ze een happy hour, met bier voor één gulden. Als je daarna naar buiten strompelde, stond je in een slagveld van dronken en kotsende tieners die met elkaar op de vuist gingen.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?

Steven: Het was 2001 en ik had net bij de Now&Wow flyers uitgedeeld voor RAGE, een beruchte club waar ik destijds regelmatig op afterparties draaide. Op de weg terug fietste ik langs twee feestneuzen die in het gras lagen te spacen. Ik vroeg of ze zin hadden om mee te gaan. Één daarvan was Khalil. RAGE was het verzamelpunt voor alle doorgehaalde ravers, hoeren uit de buurt, onderwereldfiguren, dj's en andere vleermuizen. Terwijl de rest van Nederland braaf aan de ontbijttafel zat, gebeurden daar iedere zondagochtend dingen die in een grimey arthouse film thuishoren.

Waar hingen jullie rond?

Khalil: Now&Wow en daarna naar de RAGE was een vast recept. Al waren we ook vaak te vinden in Nighttown, Off_corso en onze stamkroeg EDD – dat was voor we dj-café Bootleg ontdekten. Het Rotterdamse nachtleven had een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons beiden. We werden heel inventief om er zoveel mogelijk van mee te kunnen maken. Ook ging ik op stap met veel oudere mensen die het wel grappig vonden om zo'n bijdehand ventje er bij te hebben.

Steven: Als ik blut was, maar toch naar de avond ON in Off_corso wilde, stond ik een half uur voor de opening met een videorecorder en tulpkabel voor de deur. Dan zei ik dat ik de dj-sets kwam opnemen. Vervolgens klom ik in de booth om die recorder aan te sluiten en stond ik de rest van de avond uit de koelkast backstage te drinken. Na een paar keer kwam de organisator vragen wie ik eigenlijk was. Toen ik het verhaal uit de doeken deed vond hij het eigenlijk wel relaxed dat ik een verzameling opnames had van zijn avonden, en stond ik daarna gewoon op de gastenlijst.

En waar begon het Triphouse Rotterdam collectief?

Steven Bepaalde figuren kwamen we zó vaak tegen dat er een heel hechte vriendengroep ontstond. Dat is de basis van wat later het Triphouse Rotterdam collectief werd. Een aantal mensen uit die clique hadden een antikraakboerderij aan de rand van de stad, waar we na het stappen vaak met z'n allen lagen uit te pruttelen. Na het stappen wandelden we even langs de smartshop om een paar bakken paddo's te halen. Dan bouwden we de dj-booth in de tuin op en draaiden een derde helft. Dat was vaste prik. Als we er daarna nog steeds geen genoeg van hadden, gingen we naar De Après Skihut, de enige tent in de stad waar het nog los ging op maandagavond. Weekenden die vier dagen duurden waren schering en inslag. Het klinkt nihilistisch, en misschien was het dat ook wel een beetje, maar we waren toen echt een stel sponzen die het feestgedruis opslurpten alsof de wereld zou vergaan. De muziek en ervaringen uit die tijd, dat is een bron van inspiratie waar we nu nog steeds uit putten.

Vanavond is het Black Friday in de winkel van Triphouse Rotterdam. Wil je gewoon op de bank blijven hangen en andere edities van My First Club lezen met Melon, David Vunk en Brent Roozendaal, click hier.