Frits Wentink: "Het liefst zit ik de hele dag in de studio"

Frits Wentink (26) is een jonge producer die net naar Berlijn is verhuisd. Hij vormt samen met Presk het duo Will&Ink, stond op Voltt met een wel heel aanwezige coupe soleil en hij schijnt bezig te zijn met een hiphop/R&B-album. Genoeg redenen om met hem te spreken over zijn artiestennamen, het solderen van zijn eigen midi-controllers, zijn muziek en zijn nieuwe do. Ik ontmoet Frits, die eigenlijk gewoon Steve Mensink heet, in het Volkshotel.

THUMP: Wat heb je met je haar gedaan? Weddenschap verloren?
Frits/Steve: Haha, nee, dit leek me gewoon wel leuk. Ik ben natuurlijk net verhuisd naar Berlijn dus leek het me goed om me een beetje aan te passen aan de scene daar.

Hier kom je de Berghain inderdaad wel mee binnen.  Wat ik me afvroeg: je echte naam is Steve Mensink en je artiestennaam Frits Wentink. Het is niet dat je voor een meer internationale naam bent gegaan, dus wat is hier de achterliggende gedachte van?
Nee, het klinkt zeker niet internationaler, maar ik hou er gewoon van om met verschillende namen te werken. Ik heb totaal geen ambitie om iets te gaan doen onder mijn eigen naam en onder verschillende namen werken vind ik gewoon heel cool. Ik heb – naast Frits – nog meer namen waar ik mee werk: Will&Ink, maar ook Frederick Eisink, Felix Lenferink, allemaal een beetje in dezelfde trant. Dit komt omdat de familie van mijn vaders kant uit Twente komt en daar hebben ze veel namentradities die via erfnamen worden doorgegeven, en natuurlijk via je familienaam. Mijn opa heette Eisink, Eisink Mensink, dus vandaar Frederik Eisink en mijn oma heette Lenferink Wentink, dus daar stamt Felix dan weer van af, en Frits Wentink is daar ook vanaf geleid. Ik vind die namen gewoon heel tof, dus die neem ik graag aan.

Hoe lang ben je al bezig met produceren en draaien?
Produceren al vanaf de basisschool, dus dat is nu al zeker een jaar of vijftien. Draaien doe ik ook vanaf die tijd, maar pas sinds drie jaar voor een zaal. Daarvoor deed ik alleen livesets.

Ik hoorde iets over het zelf maken van modulaire synths?
Nou, dat valt wel mee. Het wordt altijd een beetje uit verband getrokken. Ik heb wel heel veel apparaten gemaakt maar dat zijn voornamelijk midi-controllers. Midi-controllers die dan net iets meer kunnen dan normale controllers. Die bouw ik wel helemaal met de hand, dus daar komt veel werk bij kijken. Frezen, houtbewerking en dan alles aan elkaar solderen. Maar het zijn geen modulaire synths, het is geen analoge hardware. Het is echt digitaal spul wat erin zit.

Wat kan jouw midi-controller dan meer dan een normale controller?
Het gaat vooral om de interface, die kan ik natuurlijk helemaal zelf bepalen. Ik kan de knoppen op een handigere plek plaatsen en betere knoppen gebruiken. Zwaardere potmeters. Daarnaast programmeer ik de firmware helemaal zelf, hierin kan ik dan allemaal handige links schrijven, zodat bepaalde knoppen met elkaar verbonden zijn.

Neem je altijd je eigen controller mee naar gigs?
Ja, dat deed ik wel heel veel toen ik bijna alleen maar livesets deed. Met Will&Ink doen we ook altijd livesets en daar heb ik er speciaal eentje voor gebouwd, dus die gaat sowieso altijd mee.

Is dit dan ook een soort side-business van je, verkoop je je eigen controllers ook aan andere artiesten?
Nee, eigenlijk maak ik ze alleen voor eigen gebruik, maar ik heb er wel twee verkocht. Eentje aan Gerry Read, van Fourth Wave. Het ding is, ik soldeer ze zelf en er gaat nog wel eens wat mis, haha! Die dingen zijn net niet betrouwbaar genoeg om elk weekend mee te worden genomen naar allemaal gigs. Als er dan iets misgaat, komen ze toch weer bij me en het laatste wat ik wil is voor helpdesk te moeten spelen. Ik weet dat ze weleens stuk gaan maar ik kan ze dan zelf weer aan elkaar solderen; dit kan ik natuurlijk niets steeds voor anderen doen.

Was er vanuit artiesten wel veel vraag naar?
Ja zeker! Heel veel. Maar het punt is dat het veel tijd kost om er eentje te maken, en bovendien wil ik het exclusief houden. Ik wil zo'n controller alleen maken voor mensen waar ik zelf wat mee heb en die ook echt snappen hoeveel werk erin zit. Het kost me meer dan dat ik ervoor terugkrijg.  De materiaalkosten komen neer op vijfhonderd euro, los van de uren die ik erin stop.

Produceren of draaien?
Toch wel echt produceren, ik zit het liefst de hele dag in de studio. Maar gelukkig is het goed te combineren. Als je het namelijk een beetje wilt plannen, carrièretechnisch gezien, dan moet je platen maken om te kunnen draaien. Dus ook daarbij komt platen maken op de eerste plek.

Dus jij zou jonge artiesten die verder willen komen in deze scene willen aanraden om eerder de studio in te gaan, dan hier en daar te draaien?
Ja, zeker. Het lijkt me heel moeilijk om alleen als dj te kunnen doorbreken. Er zijn er wel een paar, maar dan moet je ernaast een eigen label hebben of iets dergelijks. Als je goede platen maakt word je gewoon geboekt en dan kun je je kunsten laten zien.  Dus voor iedereen die dj is: ga eerst maar eens een paar platen maken.

Je hebt al een aantal gerenommeerde producties achter je naam staan, op welke ben je zelf het meest trots?
Lastig. Ik ben eigenlijk de hele tijd van stijl aan het switchen en mijn interesse verandert ook steeds. Dus meestal vind ik mijn oudere werk, als ik het dan terugluister, een stuk minder cool. Dus ik zou zeggen mijn laatste nieuwe plaat, Family Dinner, op Heist, het label van Detroit Swindle. Daarnaast heb ik net een album afgerond dat wordt uitgebracht op Wolf Music, en daar ben ik echt ontzettend blij mee en trots op. Het worden twee platen met in totaal veertien tracks, en maar vier daarvan zijn housetracks. Ik luister de afgelopen tijd bijna alleen nog maar hiphop, en dan vooral lo-fi. De andere tracks op het album zijn meer hiphop/r&b-beats, veel met vocals van Loes Jongelink. Ik werkte al eerder met haar samen en we hadden een tijd terug al besproken om een keer samen een album te doen.

Ga je samen met haar optreden?
Nee, voorlopig wil ik nog even dj-sets blijven doen, maar als er weer een liveshow aankomt, dan gaat zij daar zeker deel vanuit maken.

Welke artiesten houd je altijd in de gaten en draai je graag?
Ik heb er best veel: Kris Wadsworth, van hem vind ik alles eigenlijk heel tof. Genius of Time, maar ook Max Graef, die heeft hele originele producties. Ik zoek altijd een beetje twee uitersten in een set: een paar moeilijkere platen, aangezien ik zelf van wat moeilijkere muziek hou, maar dat is meestal niet zo 'dansvloergeschikt'. Dus combineer ik dat met wat makkelijkere doorloopplaten.

Welke apparatuur gebruik je eigenlijk om te produceren? Analoog of meer digitaal?
Ik arrangeer sowieso alles in Ableton en daarnaast maak ik vooral veel gebruik van plug-ins. De laatste tijd ben ik ook heel veel aan het samplen. Ik neem dingen op en speel zelf piano, dat soort dingen neem ik op met de Juno die in mijn studio staat, en dat bewerk ik dan weer op de computer. Het draait allemaal wel om Ableton.

Waar zit je studio?
Die zit onder het Volkshotel, naast Doka eigenlijk. Wij hebben een beetje een producersgang, met Detroit Swindle, Tom Trago, JuJu & Jordash en Hunee, die in de studio van San Proper zit.

Wat is jouw link met Detroit Swindle?
Zij draaiden mijn platen vaak en zo zijn we eigenlijk vrienden geworden. Ze zitten naast mij met hun studio, en zo is de vraag ontstaan of ik niet een plaat op hun label wilde uitbrengen.

Ga je dan ook een keer samen met hen de studio in? Doe je dat überhaupt graag, met anderen de studio in, of liever alleen?
Sowieso liever alleen, haha! We hebben het er wel eens over gehad, we zitten alleen allemaal met een druk release- en draaischema. Dus dat is nog niet zo makkelijk. Maar ik vind wat zij doen wel heel tof.

Ik ook. De muziek die ze maken, vooral de producties van Lars, zijn net als een hele simpele uitvinding: achteraf denk je misschien 'Ja, lekker makkelijk', maar toch, je moet er maar op komen.
Haha, ja, zo kun je het bekijken. Dat is denk ik wel waarin ik het verst van ze afsta. Het is niet een heel uitdagende sound die ze hebben, maar het slaat wel heel goed aan.

Vertel eens over je verhuizing naar Berlijn.
Ik heb om te kunnen werken een goede studio nodig en ik kan niet alleen maar produceren met een koptelefoon op. Dus ik was al op zoek naar iets anders. Toen kreeg ik via het meisje wat mij geboekt had voor de Watergate een gratis studio aangeboden, in een studiocomplex waar ook Ben Klock en anderen zitten. Ze regelde ook nog een appartement voor me, dus de keuze was ineens heel makkelijk. Ik hoefde niet per se weg uit Amsterdam, maar ik moest mijn kamer uit. Ik ben een jongen die nogal graag alleen is en om een nieuwe kamer te vinden zou ik naar van die kijk- en hospiteeravonden moeten met allemaal hele drukke studenten, en sowieso een huis delen met anderen. Dat stel ik liever nog even uit.

Kende je al veel mensen in Berlijn?
Nee dat viel wel mee, maar ik leer nu heel snel veel toffe mensen kennen. Ik woon namelijk ook in huis met iemand die een label runt en die heeft altijd veel mensen over de vloer. En het klinkt heel cliché, maar de scene daar is gewoon een stuk relaxter.

Is dat echt zo? Is het in Berlijn qua vriendjespolitiek niet juist nog erger?
Aan de ene kant wel, je hebt namelijk heel veel exclusiviteitsdingen met clubs. Dat als je in de ene club staat, je dan niet in een andere mag draaien. Het is daar wel moeilijker om veel gigs in goede clubs te krijgen.

Gaat het jou wel lukken?
Ik heb niet de ambitie om daar veel te draaien eigenlijk. Het nachtleven is natuurlijk wel heel speciaal, maar ik heb de helft van mijn boekingen in Amsterdam en de andere helft in de rest van Europa; ik vind het zo wel prima. Ik ben alleen doordeweeks in Berlijn en in het weekend hier, in Amsterdam, of ergens anders aan het draaien.

Hoe is je Duits?
Slecht, haha! Het meisje waar ik bij inwoon heeft een kindje van vijf, heel leuk, maar die spreekt natuurlijk alleen Duits, dus daar kan ik wel moeilijk mee communiceren. Misschien moet ik het meer oefenen, maar iedereen spreekt ook Engels, dus ik red mezelf wel. Alleen naar de film gaan is een probleem. Hier in Amsterdam ging ik vaak naar de bioscoop, dat wilde ik daar ook doen, maar alles is nagesynchroniseerd.

Als je één avond in Berlijn mag kiezen, waar en wat zou dat dan zijn?
De Berghain, dat is toch een level apart. Daar zou ik met Will&Ink – wat meer duistere, harde techno is – wel een paar uur stennis willen schoppen.

Op zaterdag 20 september draait Frits Wentink op The Great Escape, de clubavond van Detroit Swindle.

--
Volg Frits Wentink op Facebook en Soundcloud

--
Volg THUMP op Facebook en Twitter