Het debuutalbum van Deadboy is geïnspireerd door Rihanna en youtube-algoritmes

Toen Deadboy (Allen Wootton) afgelopen jaar besloot van Londen naar Montreal te verhuizen, kon hij niet al zijn platen meenemen naar zijn nieuwe huis. De reggaeplaten pasten nog net in zijn koffer, maar het grootste deel van zijn collectie moest achterblijven bij zijn ouders of verkocht worden. Je kan je voorstellen wat voor een verscheurende leegte dat kan achterlaten in je hart.

"Er komt een punt in je leven dat je zoveel platen hebt dat het een beetje nutteloos wordt. Als je op zoek bent naar een bepaald liedje, moet je eerst door enorme stapels ploeteren om het te vinden," vertelt hij. In zijn nieuwe habitat begon de producer met een frisse start. Hij zette een studiootje op dat enkel bestond uit "een paar synths en een microfoon op een keukentafel." Daaruit ontstond het album Earth Body, een prachtig debuut waar bijna geen drums op te vinden zijn en waar Wootton voor het eerst op zingt. Van de opvliegende 2step en UK garage die hij voorheen produceerde is weinig meer te horen. Hij beschrijft zijn album zelf als "een schilderij van een strandje op een grijze dag, geverfd in pastelkleuren." Op de tracks kun je goed horen hoeveel hij van new age en popmuziek houdt.

We gingen bij Wootton op visite, waar hij ons tussen erg veel planten in zijn appartement vertelde door welke muziek Earth Body is geïnspireerd.

"Deze twee albums zijn verantwoordelijk voor hoe mijn vocalen klinken. Iedereen z'n ouders had deze plaat van Sade in de jaren negentig. Haar stem is zo cool en koud, en die van Scott zit weer vol drama. Ik wil niet zeggen dat ik hetzelfde klink, maar het zijn de twee voorbeelden van hoe pop mijn muziek heeft beïnvloed. Het heeft raakvlakken met Pet Sounds, de manier waarop tien lagen van vocals een harmonie vormen. Dat moest ik ook hebben op Earth Body."

"Deze track heeft het nummer Tide enorm beïnvloed. De manier waarop Rihanna herhaling gebruikt – zoals op Work, Rude Boy en Umbrella – is simpel, maar niet veel mensen doen het haar na. Het werkt zo ontzettend goed, vooral wanneer je varieert in noten en harmonieën. Zodra je het refrein in Work hoort, blijf je het meezingen. Ik ben groot fan van haar minimalistische dancehall-tracks. Ik probeer dat ook te maken, maar dan zonder drums."

"Dit is een fantastisch album. Mark Isham is een trompetspeler uit de jazz, maar dit album komt uit een tijd waarin hij veel met een keyboard speelde. Tegenwoordig maakt hij soundtracks voor films, volgens mij heeft hij zelfs aan Blade gewerkt. Hij is zo'n gast die alles doet. Het album Vapor Drawings heeft met al z'n FM-synthesizergeluiden en -belletjes zeer veel invloed gehad op het geluid dat ik creëer. Het zweeft heerlijk rond en speelt met allerlei ritmes. De albumcover ziet er precies uit zoals het album klinkt."

"CFCF komt uit Montreal. Voordat ik naar Canada verhuisde, maakte hij een mix voor mijn radioshow. Ik had hem toen in Londen ontmoet. De albums van hem hebben veel weg van Wally Badarou, waar ik heel goed op kan viben."

"Steeds meer mensen hebben waardering voor dit soort new age, omdat ze er terechtkomen door de algoritmes van YouTube. Je vindt er ongelofelijk veel van dit spul, waardoor er een soort micro-revival ontstaat voor het genre. Dit album van Midori Takada kreeg onlangs een re-issue, maar het zat al jaren tussen mijn recommendations op YouTube. Andere mensen die ik ken kwamen er op dezelfde manier op terecht. Midori Takada doet inmiddels ook weer liveshows. Je moet maar net weten hoe je de algoritmes beïnvloed, denk ik."

"Dit is een van mijn favoriete platen, het klinkt zoals de titel doet vermoeden. In de platenhoes vind je een boekje met daarin aantekeningen voor elk liedje. De eerste zegt: "You're a lily, your roots are stretching down and you're reaching the sun." De volgende luidt: "You're entering the temple." Het legt uit wat je moet visualiseren tijdens het luisteren, wat ik een heel vet idee vind. Ik heb nog nooit op die manier liedjes geschreven, hoewel ik wel altijd een bepaalde sfeer in mijn hoofd heb.

Ik probeer altijd muziek te maken met een bepaalde omgeving in mijn hoofd, wat verklaart waarom ik zo gek ben op new age en ambient. Met Earth Body wilde ik ook een bepaalde ruimte creëren."

"Dit is een chique Britse dame die met David Sylvian heeft gewerkt voor haar eerste album. Het is hele vreemde popmuziek, en Earth Body klinkt af en toe hetzelfde doordat dezelfde synths uit de jaren tachtig zijn gebruikt. Deze muziek verdient veel meer aandacht."

"Dancehall-albums zijn vaak gewoon een paar liedjes die willekeurig bij elkaar gegooid zijn, maar Mavado is een van mijn favoriete zangers in het genre. Zijn stem is ongelofelijk rauw, maar tegelijk ook zijdezacht en vol met soul. De ritmes op dit album zijn ook nog eens uitstekend en de tracks worden onderbroken door onweer en gospelkoren. Het is moeilijk om een balans te vinden tussen rauw en soulvol ­­– ik heb dat geprobeerd met mijn oude houseliedjes, zoals U Cheated, en de laatste tijd steek ik daar weer wat meer tijd in."

Dit is een Franse percussieplaat en het bevat alleen maar conga's en tamtams. Ik blijf dit album maar samplen en gebruik de drums voor vrijwel alles, ook al hoor je op Earth Body pas een kickdrum vanaf het zesde liedje.

Earth Body is nu uit op Local Action Records.