FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

​Partyflock is stervende, maar ploetert nog dapper voort

Ik sprak de oprichter van de website die gerust 20 miljoen views trok in een enkele dag.
oprichter van partyflock
Timo Pisart

Ken je Partyflock nog? Ja, natuurlijk ken je Partyflock nog. Tien jaar geleden was het zo'n beetje de enige plek waar je kon zien waar de tofste feestjes waren. Ver voor de tijd van Facebook-evenementen kon je jezelf bij Partyflock al op 'aanwezig' zetten, en meteen zien welke mooie jongens of meisjes er nog meer gingen. Als je in een stoutmoedige bui was, kon je ze zelfs een berichtje sturen om een afspraakje te maken op het feestje. Ja, nu ik erover nadenk: hoeveel baby's zouden er wel niet te danken zijn aan Partyflock?

Advertentie

En hoe legendarisch waren de vele fotogalerijen op de website? Jochies met pupillen op feeststand die enthousiast de lens in koekeloerden, net iets te oude vrouwen die zweterig en met een strakgetrokken grijns zijn vastgelegd en hele hossende hordes, gek gemaakt door happy hardcore, goa of gewoon top 40-hits. Partyflock zette de standaard voor een beetje ongemakkelijke partypics, en wist daarmee tegelijkertijd perfect de tijdgeest van de jaren nul te vatten.

In een zweem van nostalgie waar ik als eind-twintiger steeds vaker door word geplaagd, dacht ik deze week opeens terug aan Partyflock. Zou het nog bestaan? Zouden er via de website nog steeds kids op zoek zijn naar de feestjes in regio Harderwijk of Horst? En zouden er nog steeds nieuwe foto's verschijnen? Wat bleek: jazeker bestaat Partyflock nog. Deze maand viert de site zelfs zijn vijftiende verjaardag.

Ik besloot op zoek te gaan naar de schepper van de website, een Twentse jongen genaamd Thomas van Gulick. Op de contactpagina van de site zag ik tientallen mailadressen, van adverteren tot cameraverzoeken en van columns tot virtuele tours, maar nergens een manier om contact op te nemen met Thomas.

Maar misschien heeft hij wel een profiel op Partyflock? En verdomd, zo vind ik hem: t0mm1e, liefhebber van onder andere disco, early hardstyle, polka en techhouse, 2095043 pagina's bekeken en lid sinds 10 november 2001. Ik stuur hem een berichtje dat ik hem graag eens zou spreken over vijftien jaar Partyflock.

Advertentie

"Partyflock levert nogal wat stress op de laatste paar jaar," antwoordt hij. "Ik ben momenteel zelfs de enige betaalde kracht. Echt een kantoor is er nooit geweest, maar wel een grote aparte ruimte waar ik dagelijks bezig ben. Er is zelfs een panoramaruimte boven in de toren waar ik toegang toe heb, maar helaas zonder zwembad, jacuzzi of dj-booth. Alle bewoners hebben daar toegang toe, hoor, dus zo speciaal ben ik niet."

Afspreken wil hij wel, en zo zit ik een paar dagen later tegenover hem in die hoge toren in Enschede, tussen het speelgoed van zijn kinderen en twee prachtige pluizige katten. Thomas is goudeerlijk – zozeer zelfs dat ik hem af en toe tegen zichzelf in bescherming wil nemen – en heeft flinke gespierde armen zo breed als boomstammen. Vanuit deze stad begon hij vijftien jaar geleden Partyflock, vertelt hij, als student Informatica aan de Universiteit Twente. "Ik zat in een huis met twintig jongetjes, die allemaal achter de computer zaten te nerden, en ik dacht: is dit nou alles? Ik was in die tijd heel erg contactgestoord, nog net niet autistisch maar zoals ik nu met jou praat, dat kon ik toen echt nog niet. Ik was onzeker, zoals je ook wel aan mijn lichaam kunt zien. Zelfs in de sportschool praatte ik met niemand. Uitgaan was voor mij een soort sociale ontwikkeling. Met de nodige geestverruimende hulpmiddelen ging dat heel makkelijk, anders was me dat niet gelukt, hoor. Toen ben ik losgeslagen en naar al die feestjes gegaan, twee feestjes in het weekend en dan ook nog door gaan afteren. Dat heb ik wel een aantal jaar volgehouden, ja."

Advertentie

Tekst gaat verder onder de foto

partyflock-is-stervende-maar-ploetert-nog-dapper-voort-body-image-1480086161

(Alle foto's door Timo Pisart)

Maar goed, het was moeilijk om te vinden waar de beste feesten waren, en het was al helemaal onmogelijk om te zien waar je vrienden heen gingen. Daarom knutselde Thomas Partyflock in elkaar, een website met precies die functie, die via de servers van de universiteit in de lucht werden gehouden. "Ik had zo'n stapel met servers op mijn studentenkamertje liggen. Het leken net platte pizzadozen, en ik sliep daar dan naast. Later ben ik zelf verhuisd en heb ik die kamer aangehouden als serverruimte." Het is het klassieke verhaal van techbedrijven zoals er zoveel in garages en studentenkamers zijn begonnen, zegt hij zelf, van Google tot Thuisbezorgd.

Al gauw groeide de website uit tot een krankzinnig succes, en haalde Partyflock miljoenen pageviews per maand. En dat op de servers van de universiteit. Ze waren er oké mee, omdat ze zichzelf graag profileerden als 'ondernemende universiteit'. "Ik had geluk, natuurlijk, en het was een unieke dienst. We hadden ook scholieren die gezellig kwamen kletsen en albums vol foto's uploadden. Het was een tijd vol hoogtepunten en dieptepunten, hoor. Ik ging nog veel uit, veel drugsgebruik, relaties die niet goed gingen. Het was een dubbele periode voor me, heel apart. Ik voelde me ook nooit écht ergens thuis, heb veel hardcore en hardstyle gezien, wat technofeestjes en later bezocht ik ook wat meer erotische feestjes. Maar ik sta nog steeds niet graag in grote menigten en vind het lastig om met veel mensen tegelijk te praten. Dan sta ik liever met een persoon te praten, of twee, als je ze goed kent."

Advertentie

En toch heeft hij duizenden, wat zeg ik, miljoenen mensen met elkaar in contact gebracht. Op het hoogtepunt – ergens in 2011 of 2012 – had Partyflock circa 1,5 miljoen unieke bezoekers per maand en zelfs 20 miljoen pageviews per dag, vertelt Thomas. Laat dat aantal even op je inwerken: 20 miljoen pageviews per dag, een krankzinnig aantal. Je moet je wel de Nederlandse feestkoning hebben gevoeld, vraag ik hem. "Nee, helemaal niet, ik was juist heel erg onzeker over mezelf." Maar, zeg ik, Partyflock was voor ontzettend veel mensen van mijn leeftijd een belangrijk onderdeel van hun leven, ze wisten hun identiteit mede dankzij zijn werk te vormen, en daarom vormt de website een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van de dance in Nederland. "Nou ja," zucht Thomas, "ik heb die hoogtepunten niet eens zo actief meegemaakt, denk ik. Er was een feest in het GelreDome, maar dat viel voor mij in een moeilijke periode waar ik aan de antidepressiva zat. Daar waren 20.000 à 25.000 man, en dat voor een site? Dat is natuurlijk krankzinnig. Ik moet dat weleens tegen mezelf zeggen, hoor, dat Partyflock ooit best belangrijk was, hoewel het nu niet meer zo belangwekkend is."

Tekst gaat verder onder de foto

Dat klopt. Hoewel de website nog altijd bestaat, is hij verdrongen door de populariteit van Facebook. Partyflock is altijd klein geweest, vertelt Thomas, op het hoogtepunt werkten er nog steeds maar twee mensen fulltime: zijn zus en zijn zwager. "Mijn zwager moest al eerder het veld ruimen na hier tijden te hebben gewerkt, en mijn zus is sinds twee maanden ook weg omdat de inkomsten tegen bleven vallen. Alleen mijn partner helpt af en toe nog mee."

Nu moet hij dus alles zelf doen, van de facturatie tot de technische kant en ook de inhoud. "Ik probeer me te concentreren op de agenda en de koppeling met artiesten, zodat je snel kunt zien wie waar draait, en dat netjes en geordend. Dat mist nog bij Facebook, maar wordt steeds beter. Zodra dat verandert binnen een jaar of drie, heb je bijna geen bestaansrecht meer. Zij hebben 1100 developers in dienst, daar kan ik nooit tegenop knokken. Vroeger kon je met alleen een technisch concept al een heel eind komen, tegenwoordig kun je het haast niet in je eentje doen. Ja, vloggers lukt het nu nog wel, maar goede kans dat ze over een paar jaar ook allemaal een team achter zich hebben en je het anders niet klaarspeelt."

Ik word een beetje verdrietig van de verhalen van Thomas, zeg ik. Hij glimlacht. "Voor mij is het ook wel lastig, ik ben nu vooral aan het overleven. En daarna? Misschien dat ik wat anders moet gaan zoeken als informaticus, maar het zou zonde zijn als ik alles weg moest gooien. Ik denk dat het ook niet hoeft, dan maak ik een 'leesversie'. En wat moet ik dadelijk gaan doen? Iets nieuws verzinnen is moeilijk, voor een baas gaan werken wordt apart omdat ik dat nog nooit heb gedaan. Misschien is dat ook wel weer rustgevend, ik werk nu vaak tot tien uur 's avonds. In het weekend probeer ik genoeg met de kinderen te doen, maar zeker op zondag ben ik ook vaak wel drie à vier uur feestjes aan het verwerken. Nu de inkomsten onder druk staan, hakt dat wel op mijn gesteldheid in. Het mag weleens een keer wat rustiger, er is altijd een spanning die moeilijk is om los te laten."

"Weet je wat het is? Je kunt het leven wel proberen te sturen, maar uiteindelijk stuurt het jou altijd. Ik had nooit verwacht dat ik dit vijftien jaar zou kunnen doen, maar het is wel heel jammer dat het ooit gaat eindigen."