We spraken met de programmeur van PITCH Festival over zijn werk

Alle foto's in het artikel door Raymond van Mill Al zes jaar is PITCH Festival een van de belangrijkste zomerfestivals als het aankomt op vooruitstrevende nieuwe muziek. Dit jaar vindt het festival van Mojo plaats op vrijdag 1 en zaterdag 2 juli, en we zijn erg trots dat THUMP een stage heeft in het Transformatorhuis. We spraken met Maurice Spijker, die aan de wieg van het festival stond, en samen met Hidde Pluymert en David van Schuylenburch verantwoordelijk is voor de programmering van het festival.

Dit jaar zijn de headliners onder andere Santigold en Skepta. Een andere opvallende artiest is de Taiwanese rapper Aristophanes, en van eigen bodem staat Jameszoo er. Toen het festival in 2011 begon, was het een van de weinige festivals met een nadruk op elektronische muziek, gefocust op live-optredens, niet op dj's. Inmiddels is het muziek- en festivallandschap flink verandert, en heeft PITCH meer concurrentie gekregen. Hoe zorgen ze voor een spannende line-up die het publiek verrast?

THUMP: Hey Maurice. Jullie zijn met z'n drieën verantwoordelijk voor de muzikale koers. Drie meningen en drie smaken; ik kan me voorstellen dat de programmering niet zonder slag of stoot tot stand komt.
Maurice: Er speelt van alles mee bij het samenstellen van het programma. We hebben alle drie onze eigen smaak en insteek, dus als er voorstellen worden gedaan, willen we er allemaal wel wat over kwijt. Bij nieuwe en opkomende artiesten, iets waar we op mikken bij PITCH, berust onze mening zich in sommige gevallen op een aantal tracks, een dj-set of een mixtape. We pikken nieuwe artiesten meestal op via de platenwereld of mensen om ons heen. We gaan vervolgens uit van ons onderbuikgevoel en onze ervaring. We kijken of er al een plaat uit is en bij welk label of welk agentschap de artiest is aangesloten. Meer is er soms gewoon niet. Dat levert nog weleens verhitte discussies op.

De laatste jaren lijken artiesten als paddenstoelen uit de grond te schieten. Hoe hebben jullie dat zien veranderen in de jaren dat jullie PITCH organiseren?
We hebben een enorme groei gezien en dat zit hem vooral in het feit dat muziek makkelijker naar buiten kan worden gebracht. Een artiest zet wat nummers online, en kan zo onder de aandacht komen. Niet alleen het aantal artiesten is toegenomen, de hele muziekindustrie is aan alle kanten ontploft, want al die artiesten willen vertegenwoordigd worden. Zo is het aantal agenten in pakweg zes tot acht jaar misschien wel vertienvoudigd. Het management of de platenmaatschappij weet vaak precies hoe ze hun artiesten moeten pushen. We hebben er een enorme kluif aan om dingen te vinden die niet alleen goed en nieuw zijn, maar ook nog eens onontdekt.

Hiermee is het misschien ook wat vluchtiger geworden. Maakt het voor jullie uit als iets om een kortstondige rage lijkt te gaan?
Het draait er bij ons om wat er op een bepaald moment speelt. Het is belangrijker dat een artiest een bepaalde spanning heeft, en het maakt niet uit of dat kort- of langdurig zal zijn. Vorig jaar waren we bijvoorbeeld bezig met artiesten van PC Music. Nu is het alweer de vraag of dit niet in een te ver stadium is beland. We moeten dus alweer vooruit kijken.

Een mooi voorbeeld van zo'n ontwikkeling is dubstep, een genre dat op dit moment niet bij PITCH past. Maar in de hoogtijdagen had het precies de juiste spanning, sound en energie. Het hele plaatje klopte op dat moment gewoon, al was het geen lang leven beschoren. Hetzelfde geldt bij bepaalde muzikanten, producers of bandjes die nu populair zijn. Je voelt en hoort gewoon dat het op dat moment leeft, al is het moeilijk om daar de vinger op te leggen.

Grote artiesten hebben drukke reisschema's waardoor ze misschien alleen op specifieke tijdstippen kunnen optreden. Daarnaast heb je te maken met looproutes, acts die tegenover elkaar staan en opbouwtijd. In hoeverre speelt de invulling van het blokkenschema een rol als je een de programmering neerzet?
Bij de grote acts houden we daar zeker rekening mee. Vaak willen ze namelijk per se op de mainstage staan of headliner zijn. Dat staat dus vaak al snel vast. Op kleiner niveau zijn we iets flexibeler, zeker wat bandjes betreft kunnen we soms nog wat schuiven. Daarnaast houden we ook rekening met een bepaalde flow in het programma per plek, niet alles valt namelijk achter elkaar te programmeren. Als je dan gaat schuiven, heeft dat weer consequenties voor de algehele flow. Het maken van een blokkenschema is echt een kunst op zich. Je probeert alles zo goed mogelijk te verdelen en te voorkomen dat artiesten die hetzelfde publiek trekken tegelijk spelen. Maar je wilt ook niet dat de ene tent uitpuilt en er in de andere tent niemand staat.

Hoe hebben jullie de festivalmarkt zien veranderen? Toen jullie in 2011 begonnen was er minder concurrentie. Is het moeilijker geworden om een programmering rond te krijgen?
Veel moeilijker. Festivals als Dekmantel, Strange Sounds From Beyond en Down the Rabbit Hole richten zich ook op opkomende acts. Daar schurken we soms tegenaan en dat maakt artiesten duurder en moeilijker om te krijgen. Maar wat het tegenwoordig helemaal lastig maakt, is het reisschema van de artiest zelf. Ze willen een bepaald aantal belangrijke festivals doen. Het gaat ze dan niet zozeer om festival X of Y, maar wat het beste past qua datum, tijd en route. Het grote aanbod van festivals maakt het steeds lastiger om op de route van een artiest te zitten.

Welke optredens kijk je dit jaar naar uit?
De nieuwe show van Santigold is iets waar je echt bij moet zijn. Het optreden van David August, met een heel ensemble, is ook bijzonder. Ikzelf sta vooraan bij Colin Benders, die in de modulaire synthesizerhoek echte muziek weet te maken in plaats van te experimenteren. Maar ook gasten als Stormzy, Skepta, Ta-Ku en Aristophanes moet je zien. Die laatste is geweldig om te zien optreden – of je het goede muziek vindt of niet. En de show van Dave Harrington – die hiervoor Darkside deed met Nicolas Jaar ­– zal ook heel spannend worden.

Check ook festivals.vice.com voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.