De beste drum & bass albums die je hebt gemist in 2013

Terwijl 2013 in alle hoeken van de dansmuziek een jaar van evolutie was, is drum & bass een genre dat in het bijzonder opvalt. De afgelopen maanden hebben we Machinedrum, Rockwell en Om Unit de juke, trap en ghetto-tech sounds buiten de 170 BPM context zien trekken. We zagen ook artiesten als Dub Phizix en Sam Binga zwaar experimenteren met ongebruikelijke ritmepatronen en vers klinkende drumsamples. Sub Focus, Chase & Status en de Hospital Records crew verfijnden de radiovriendelijke formule met langspelers die niet naast commercieel succes ook lovende kritieken oogsten. Zeggen dat het een druk jaar was voor de drum & bass zou een grove understatement zijn. Terwijl al die frisse sounds in de vijfde versnelling langs raasden in het chaotische releaseschema van de hedendaagse digitale muziek, is een hoop geweldige drum & bass in de shuffle verloren gegaan. Terwijl een hoop producers en dj's zich haasten om TR-808 drumkits aan hun studio-arsenaal toe te voegen, zijn er genoeg anderen die nog steeds vette tracks maken met niet veel meer dan een amen break. Ik wil graag een paar albums uitlichten die misschien een minder grote hype-factor hebben, maar wel muzikale kwaliteit hoog in het vaandel dragen. Want daar draait het toch uiteindelijk allemaal om? 5. Fanu - Departure (Lightless Recordings, december 2013)

De Finse beatknipper Fanu heeft eerder deze maand zijn vijfde langspeler gereleased. En anders dan sommige van zijn tijdgenoten komt hij niet met een slimme collage van geluiden die veranderen met iedere voorbijgaande rage. In plaats daarvan focust hij met laserachtige precisie op de breakbeat-volle drumfunk sounds. Fanu haalt alles van funk tot folk uit de kast voor de drums op zijn elftracker. Jams als The Unconscious zijn verzadigd met brutale snares, terwijl de opening track Drumso Fuzz een serene mix van gelaagde pads heeft. Bijna de helft van Departure halveert het tempo, waardoor Fanu nieuwe texturen kan verkennen op het vlak van de 80-100 PBM hip hop. Too Blessed to Be Stressed is een ode aan de jungle sounds van de vroege jaren negentig, zoals Dee Jay Recordings en Good Looking, terwijl Dirt vooruit spoelt naar de vroege techstep zoals No U-Turn die ten gehore bracht. Het is een solide poging, die wordt uitgevlakt door zware afhankelijkheid van samplen tegenover synthese en sublieme editing technieken.

4. A-Sides: Based Upon Bass (Eastside, januari 2013)

Met ruim twintig jaar van releases op zijn naam is A-Sides een echte drum & bass veteraan. Terwijl het grootste deel van zijn output bestaat uit twelve inches en EP's, heeft hij drie albums in drie jaar uitgebracht sinds 2010, met Based Upon Bass als zijn meest recente. Net als Fanu is A-Sides consequent in zijn productiestijl en voldoet vrij goed aan de verwachtingen in twaalf tracks van stevige maar behapbare lage frequenties en kraakheldere breaks. Based Upon Bass' toptrack is zonder meer het door Notorious B.I.G. geïnspireerde Flashback, dat zijn aloude partner MC Fatsf eatured. Andere hoogtepunten, het ragga-getinte Off the Roadside, het rustige en serieuze Dramatic Eyes, het vuig grommende (en ironische getitelde) Crystal Clean en het slotakkoord Spiritual Synergy, waarop een andere drum & bass veteraan, Jo-S, zijn zegje doet. Een andere favoriet is voor mij Sentinel, dat me doet denken aan zijn werk uit de late jaren negentig – gestript en subtiel, met hier en daar een stab uit een hip-hop track waar je niet helemaal je vinger op kan leggen. Jammer dat dit fantastisch geproduceerde album gereleased is met zo weinig promotie en distributie. 3. Rawtekk - Sprouted and Formed (Med School, juli 2013)

Als de technische, zelfverzekerde en synthetische sounds van neurofunk grootheden als Noisia en Phace je aanstaan, dan kan ik Rawtekks Sprouted and Formed LP op Hospitals zusterlabel Med School ten zeerste aanraden. Het Duitse duo laat twee volkomen verschillende muzikale persoonlijkheden zien op hun debuutalbum. De spanning tussen deze twee stijlen is het meest hoorbaar op de openingstrack A Magnanimous Kind's Will, dat begint met hypnotiserend toetsenspel dat plaats maakt voor knallende drums en spannende opwaartse geluiden naarmate de track zich ontvouwt. De hypnotiserende kant van Sprouted and Formed komt ook naar boven in de trage tracks Anywhere en Halo, die beide vrouwelijke vocalen en schaarse verkwikkende percussieve elementen bevatten. Dan hebben we nog de compromisloze en meedogenloze chaos van dansvloerkraker To Be a Space Monkey, het explosieve Monopolists and Robberies en het drastisch vervaagde Amber's Love Was Like A Marble, een track die ik alleen maar kan omschrijven als gedistort gerommel van een waanzinnig feest dat je misschien op de plee hoort tijdens het pissen. Met zijn gezonde mix van dubstep en downtempo is Sprouted and Formed met gemak het meest eclectische drum & bass album dat ik het afgelopen jaar gehoord heb.

2. Mixmaster Doc - That Now (Driven AM, april 2013)

Mixmaster Doc heeft zijn debuutalbum That Now afgelopen voorjaar uitgebracht, na een decennium van doorlopende singles en digitale downloads. Terwijl drum & bass fans die een traditionelere stijl van liquidfunk prefereren wat minder met dit project zullen hebben, zullen degenen die zoeken naar frisse geluiden zeker niet teleurgesteld zijn. Tracks als In Bloom leunen zwaar op half-tempo TR-808 patronen geïnspireerd door hip hop en trap zonder te doorsnee te klinken. That Now past eenzelfde esthetiek toe op de dubstep, terwijl Jealousy de moster bij juke haalt. De overgebleven songs bevatten meer van de rollende breakbeats die we allemaal diggen. Cancellation Dub is spaarzaam en dub-georiënteerd met een slordige sub die nog steeds dansvloeren slecht, terwijl Never Loved You een vloeibare bulderaar is die nog het meest op Mixmaster Docs typische twelve inch sound lijkt. Wat deze collectie tracks bijeen houden zijn de pads, die op elkaar gestapeld zijn in iedere passage. Dit is een album wat ik graag aan iedereen laten horen die drum & bass in Amerika dood heeft verklaard.

1. Stranjah - Visionz of a Future (Architecture, mei 2013)

Toronto's Stranjah dropte zijn debuut LP, Visionz of a Future,na vijftien jaar van twelve inches op gerespecteerde labels van beide kanten van de Atlantische Oceaan. Terwijl dit album eerder het verhaal vertelt van waar Stranjah zich momenteel bevindt dan waar hij misschien over vijf jaar is, blijft het een muzikaal verrijkte langspeler gevuld met een kleurrijk palet aan stijlen, stemmingen en tempo's. Het eerste kwartet aan tracks (Eminence, Decadence, Assassinz Redux en de titeltrack) bestaat uit relaxte en behapbare openingen voor zelfs de grootste niks-aan-de-hand luisteraar. Synthesizers zijn de baas op deze vier tracks, met de drum & bass als raamwerk. Interrogator en Sorry focussen op dubstep, met sferische moods en omlaag gepitchte drums. Vergelijkbare lugubere vibes zijn vertaald naar een drum & bass snelheid in het latere deel van het album met Medusa en Undertow. We sluiten af met Amen Fury, vijf minuten van gedistorte, chaotische breakbeats en onderbuik bassen. Reis je als luisteraar in een rechte lijn door het album, dan zie je een volledige ontsluiering en transformatie van Stranjahs persoonlijkheid, zowel als de onfeilbare gave om deze stemmingen muzikaal vorm te geven. Als diversiteit in stijl zijn koers voor de komende tijd blijft, dan heeft hij mij zeker aan boord. De runner-ups:

Manix - Living in the Past (Reinforced, oktober 2013)

Het equivalent van terugreizen naar 1992. Breakbeat legende Manix geeft ons tien klappers van opgepitchte samples en helium vocalen. We worden achtergelaten op Google, waar we tot onze shock erachter komen dat dit wel degelijk nieuwe tracks zijn en geen stofvangende tracks uit een lang vergeten platenkast. (Beatport) Justice & Metro - Oxymoron (Modern Urban Jazz, april 2013)
Na twintig jaar nog steeds aan het experimenteren. Justice & Metro navigeren langs minder bewandelde paden met deze uitgespacede compilatie. (Beatport) Thing - Depthwise Collected (Depthwise, december 2013)
Met twaalf tracks die flink leunen op de midden jaren '00 hoogtijdagen van de liquidfunk, biedt Thing de tools voor iedere dj om zijn avond fatsoenlijk op of af te bouwen, afhankelijk van de tijd die hij in de booth krijgt. (Beatport) Critical Waves - Elevation (Melting Pot, november 2013)
Opkomende producers Critical Waves geven je een uur van melodramatische landschappen, gevuld met pastel pads en fikse breakbeats. (Beatport)