We spraken Midas Hutch over remixes die beter zijn dan het origineel

Styling door Scotch & Soda.

Je kent Franklin Groen waarschijnlijk vooral als dj en hiphop-producer FS Green, maar hij maakt sinds een tijdje ook op jaren tachtig geïnspireerde funk onder de naam Midas Hutch. Toen wij hem spraken over deze opvallende uitbreiding van zijn repertoire, kwam naar boven dat hij een voorliefde heeft voor remixes. Dit werd nog duidelijker toen hij onlangs een remixpack van zijn debuut The High uitbracht. Omdat de Amsterdamse producer veel afweet van liedjes naar nieuwe hoogtes tillen, vroegen wij hem naar zijn vijf favoriete remixes die hij beter vindt dan het origineel.

Het originele nummer.

Noisey: Waarom vind je dit zo'n goede remix?
Midas Hutch: Het mooie hieraan is dat dit net zo goed het originele nummer kon zijn. Dat vind ik heel knap. De beat is mooi om de vocals heen gearrangeerd, het voelt organisch, het klopt gewoon. Het klinkt niet geforceerd.

Is het heel anders dan het origineel?
Het is niet met elkaar te vergelijken. Het origineel is ongeveer het saaiste dat je muzikaal kunt maken. Het maakt het des te knapper dat hij er dit van heeft weten te brouwen. Ik vraag me ook oprecht af hoe hij hierop gestuit is, maar ook hoe hij dit nummer erin hoorde. Hij vond die vocal vet, gek genoeg. Of hij had een weddenschap verloren, haha.

Het originele nummer.

Wat vind je hier hard aan?
Ik houd van die funky disco-vibes en het heeft bijna een soort drop, waardoor het ook heel fijn is om te draaien.

Waarom is dit beter dan het origineel?
Nou kijk, ik durf eigenlijk niet te stellen dat het per se een beter liedje is, maar het is voor mij als dj beter. Het past beter bij wat ik draai qua vibes.

Deze remix is populairder dan het origineel. Wat zou jij ervan vinden als dat jou zou overkomen? Zou je jaloers zijn?
Nee, totaal niet. Ik zou het juist heel sick vinden. Sterker nog: op de remixpack van mijn EP The High staat een remix van Jengi Beats, en sinds ik die heb draai ik alleen die versie. Het is altijd mooi als iets waar je aan hebt bijgedragen het goed doet. Ik schrijf vaak mee aan de teksten, dus zelfs al gebruiken ze alleen mijn acapella's, het blijft een compliment.

Het originele nummer.

Oké, het origineel herkent iedereen meteen. Vind je de versie van Fingazzz zowaar beter dan die van Luther Vandross?
Het mag eigenlijk niet, maar stiekem is het wel zo, haha. Het origineel is een classic, het is een van de beste Luther Vandross-nummers ooit. We zijn ermee opgegroeid en kennen het allemaal heel goed, we kunnen het meezingen. En juist daarom is de versie van Fingazzz zo verrassend.

Die talkbox is eigenlijk helemaal geen leuk instrument om een heel liedje lang te horen. Het is een heftig geluid. Maar omdat de track van Vandross zo goed is en je dit mee kunt zingen, wordt het opeens weer tof. Dat vind ik hier heel intrigerend aan.

Het originele nummer.

Ah, een klassieker.
Ik vond het origineel zo geweldig dat ik het echt stuk heb gedraaid, maar toen kwam Skream opeens met dit. Hij hoorde het geneurie dat in het origineel alleen aan het begin zit, en vond dat het een prominentere rol moest krijgen. Dat levert iets geweldigs.

Helemaal mee eens.
Het is ook een beetje de ingeving die ik had toen ik In My Room van Yellow Claw hoorde. Ik hoorde een geluid dat maar heel even in het liedje komt en daar heb ik een heel nieuw plaatje mee geschetst.

Het originele nummer.

Wat kun je over deze remix zeggen?
Dit is de beste remix ooit! Hij was zo goed dat Sony, van wie het origineel is, het besloot van SoundCloud af te halen.

Maar dat gebeurt wel vaker toch?
Nu wel inderdaad. Maar toen dit zich afspeelde niet. Dit is een van de eerste cases.

Maar je zegt dat dit de beste remix ooit is. Dat moet je even uitleggen.
We gaan het even opzetten. Hoor je het begin? Waar gaat het liedje heen? Het is onmogelijk te raden. En dan wordt het een soort mellow slowjam. Het heeft precies niks met de intro te maken. Het komt er gewoon op neer dat Lido zo'n bizar goede muzikant is dat hij hele gecompliceerde muziek kan maken en het toch kan laten kloppen.

(Midas laat het liedje nog verder uitspelen)

Het is zo machtig. Het is echt niet meer grappig. Ik vind het ook heel intrigerend hoe deze remix totaal niet toegankelijk is. Het is raar, niet dansbaar, maar je kunt niks anders doen dan dit luisteren en het sick vinden. Geweldig!

Beluister 'The High Remixes' hieronder.