Het beeld van strippers buiten het cliché van de stripclub
Alle foto's door Mila van der Linden

FYI.

This story is over 5 years old.

stripclub

Het beeld van strippers buiten het cliché van de stripclub

Fotograaf Mila van der Linden raakte bevriend met strippers uit Los Angeles, en mocht deze fotograferen en een film over ze maken.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op i-D Nederland

De Nederlandse Mila van der Linden studeert aan het Central Saint Martins in Londen, maar kent de weg in de straten van Los Angeles. Daar bouwde ze een band op met de strippers van stripclub Cheetahs, en ze mocht een serie over deze vrouwen maken. We praten met haar over deze bijzondere periode uit haar leven.

Wat spreekt jou aan in Los Angeles?
In de zomer van 2015, toen ik mijn eerste jaar aan Saint Martin's University had afgerond, vertrok ik naar Los Angeles. Ik was eerder op vakantie naar LA geweest, maar dit was de eerste keer als volwassene. Veel mensen denken dat die stad nep is, en hoewel dat op een bepaalde manier misschien wel waar is, werd ik verleid door de rauwe emotie en energie die ik in Europa nooit heb kunnen vinden. Er hangt een zweem van avontuur in de lucht, die ik altijd mis als ik weer thuis ben.

Advertentie

Hoe kwam je op het idee een stripclub te bezoeken?
De eerste keer dat ik naar Cheetahs ging, de stripclub waar alle dames uit de video voor werken of hebben gewerkt, werd ik meegenomen door mijn vriendin Christie. Een kunstenares, die vier jaar geleden vanuit Amsterdam naar LA was verhuisd. Af en toe ging ze naar de club om er te tekenen. Er komen veel verschillende soorten gasten in de club, wat ook voor de goede sfeer zorgt. Je hebt natuurlijk de meer typische gasten, mannen en vrijgezellenfeestjes, maar je ziet ook veel koppels, vrouwen, groepen vriendinnen, kunstenaars en zelfs bekendheden. In Cheetahs worden de vrouwen door iedereen met bewondering bekeken.

Had je een vermoeden over wat je daar aan zou treffen?
Ik wist niet helemaal wat ik moest verwachten. Ik was eerder al eens in een stripclub geweest, in Londen, en daar werd ik niet echt vrolijk van. Deze keer was het anders. Toen ik binnenkwam verbaasde ik me meteen over de goede sfeer. De eerste vrouw die op het podium stapte was Malice, een bijzondere en sterke verschijning. Ik was sprakeloos. Ze kwam op in een lange zwarte kimono en voerde een technische paaldansact uit. Alles klopte, van haar schoenen tot haar hanenkam. Ze had duidelijk alles onder controle, en genoot met volle teugen. Dollars vlogen door de lucht. De tweede die opkwam was Aeon, of 'spidersnakewoman', zoals ze zichzelf noemde. Nog nooit had ik iemand gezien die zo lenig was. Een echt slangenmens. Ik wist meteen dat ik deze vrouwen beter wilde leren kennen.

Advertentie

Hoe lukte je dat?
Een paar dagen later, toen we weer langsgingen bij Cheetahs, zagen we Malice buiten staan. Het voelde bijna alsof ik een bekendheid ging benaderen, wat ook wel een beetje zo was. We raakten in gesprek en vanaf dat moment was ik er steeds vaker te vinden, leerde ik iedereen kennen en hadden we ook buiten de stripclub contact. Toen ik in 2016 weer in LA was, voelde ik dat het tijd was om ze te fotograferen. Omdat ik veel meer in ze zag dan het cliché dat aan strippers kleeft, fotografeerde ik ze niet in de stripclub, maar thuis of in de natuur.

Kun je iets vertellen over deze shoots?
De eerste shoots die ik deed waren bij Aeon en Malice thuis. Het was heel interessant om ze in die omgeving te zien, te fotograferen en te zien hoe ze leven. Ik heb vervolgens de meesten weten vast te leggen in de omgeving van hun keuze. Zo kwam het idee voor Venus Rising tot stand. Ik was geïnspireerd door Botticelli's De geboorte van Venus en wilde daar een moderne variant op maken.

Wat vonden ze van het resultaat?
Ze waren heel positief over het resultaat. Ik denk dat het verfrissend voor ze was om eens op een andere manier te worden neergezet.

Wat heb je geleerd van deze vrouwen?
Ik heb geleerd dat ik zelf de controle heb over mijn seksualiteit en niet bang hoef te zijn om dat naar buiten te brengen. Als vrouwen in een Westerse samenleving mogen we blij zijn met de vrijheid die we hebben. Die is in veel gevallen nog erg beperkt. Dat zegt Aeon ook in de video. Ze vertelt waarom het belangrijk is om de grenzen van de vrijheid van vrouwelijke seksualiteit te blijven verleggen. Sasha vertelde me hoe bizar het is dat je als vrouw sexy mag zijn, maar alleen op de momenten dat de maatschappij daar om vraagt. Shay vertelde me hoe mensen vaak bang zijn voor een vrouw met zelfvertrouwen. Veel mensen doen alsof we allemaal gelijk zijn, maar als het er op aankomt is dat niet het geval. Je kunt die dingen niet generaliseren. Er zijn veel mensen die het wel begrijpen, maar het is nog steeds zo dat je als man met veel seksuele partners de bom bent, terwijl je als vrouw meteen als slet wordt neergezet. Ik denk dat vrouwelijke seksualiteit verward wordt met een schreeuw om aandacht. Het is voor sommige mensen moeilijk te begrijpen dat je als vrouw niet altijd sexy wil zijn om een reactie uit te lokken. Ze hebben mij geleerd dat je ook puur voor jezelf sexy mag zijn.

Advertentie

Zou je zelf ooit overwegen, als de omstandigheden ernaar waren, een stripper te worden?
Ik zou het zeker overwegen als ik in LA zou wonen, maar wel alleen bij stripclubs als Cheetahs en Jumbo's Clown Room. Daar gaat het echt om de performance. Maar ik wil het niet romantiseren. Het is ook keihard werken, zowel fysiek als mentaal.

Kun je iets vertellen over de film die je gemaakt hebt?
Ik heb de film gemaakt in samenwerking met grafisch ontwerpster Stefania Lucchesi. Ze kwam naar LA om me te helpen met filmen en heeft, gebaseerd op onze ervaringen, voor achtergronden en tekst gezorgd. Ik vond het belangrijk om geen danspaal te laten zien, omdat het gaat om de boodschap. We hebben Aeon, Malice, Sasha, Shay, Roxy en Egypt op 8mm en digitaal gefilmd, tegen de achtergrond van zowel de natuur als een studio. Op die manier ontstond een mooie balans tussen realiteit en fantasie. De audio bestaat uit de interviews die we hebben gedaan. Mijn favoriete fragment is het gedicht van Egypt, A Poem Called Magic. Dat gedicht maakte ze speciaal voor dit project. De muziek werd geproduceerd door Prince Lucien. Hoewel het me af en toe behoorlijk veel stress heeft opgeleverd, is dit mijn favoriete project tot nu toe. Ik sta compleet achter de boodschap van de video. Deze vrouwen hebben me meegenomen op een geweldige ontdekkingsreis.