De VICE Gids voor het microdoseren van paddo's

Elon Musk doet het, Gwyneth Paltrow doet het, Joe Rogan doet het – zelfs havermelkelitemoeders doen het voor ze hun kind naar school brengen. Het is geen geheim dat microdosen in de afgelopen jaren ineens enorm populair is geworden. Sinds Rolling Stone het microdosen van lsd in 2015 “de hippe nieuwe zakenreis” noemde, lijkt het van een niche hobby voor Burning Man-gangers te zijn veranderd in een soort mainstream “lifestyle hack”. 

Veel van de publieke aandacht heeft zich gefocust op lsd microdosen; mensen zoals Amanda Feilding – die ook wel bekend staat als de “First Lady van lsd” – hebben gezegd dat “microdosen alles gewoon een beetje laat fonkelen”. Maar nu zeggen steeds meer mensen dat paddo’s microdosen ook een, nou ja, wondermiddel is. In een Guardian-artikel uit 2019 kwam een aantal Britse vrouwen aan het woord die experimenteerden met paddo’s microdosen, en die beschreven het als “een nieuw geheim wapen dat hun productiviteit op werk een boost geeft, hun prestaties als ouders verbetert en hun relaties versterkt”. Anderen claimen dat het symptomen van klinische depressie helpt verlichten. Maar als je dit ook allemaal iets te mooi vindt klinken om waar te zijn, dan heb je misschien wel gelijk. 

Rotem Petranker, directeur van het Canadese Centrum voor Psychedelische Wetenschap, is mede-oprichter van het Psychedelic Studies Research Program bij de University of Toronto. Hij maakt duidelijk dat, als het aankomt op paddo’s microdosen, schijnbaar simpele vragen behoorlijk vage antwoorden kunnen hebben, aangezien er vanuit een wetenschappelijk standpunt “meer onbekend is dan bekend”. Dan heb je ook nog de niet onbelangrijke kwestie van de illegaliteit van paddenstoelen met psilocybine in het VK en veel Amerikaanse staten. In Nederland zijn paddo’s ook verboden, hoewel hun even potente neefjes, truffels, evenals paddo-kweeksets, wel legaal gekocht kunnen worden. 

Desondanks is er maar al te duidelijk een “shroom boom” gaande. De wereldwijde marktgrootte voor psychedelische drugs wordt verwacht om in 2027 10,75 miljard dollar (10,08 miljard euro) waard te zijn – meer dan het dubbele van de waarde van 4,75 miljard dollar (4,54 miljard euro ) die het in 2020 had. 

Nu de psychedelische renaissance op volle toeren draait heeft VICE een aantal experts opgetrommeld om de onduidelijkheid te doorkruisen en duidelijk te maken wat we wel weten over paddo’s microdosen. Het is tijd om je kennis over paddo’s bij te spijkeren, want hier gaan we: 

“We weten nog niet precies wat een microdosis is,” zegt Petranker ronduit. Er is één algemeen geaccepteerde definitie, die echter ook vooral neerkomt op gezond verstand: “Als je psychedelische substanties zoals psilocybine of psd-microdoset, dan neem je een fractie van een gebruikelijke portie,” zegt Dr. Peter Grinspoon, docent geneeskunde aan Harvard Medical School, “een dosis die veel lager is dan wat je zou nemen als je door deze substanties zou willen hallucineren of ‘trippen’.”

Dit heet ook wel een “sub-perceptuele dosis”. Het probleem zit hem in het uitvogelen van wat die fractie precies is. “Het psilobynegehalte in paddenstoelen kan behoorlijk variëren,” legt Petranker uit, “dus het is vrijwel onmogelijk om ze nauwkeurig te doseren.”

Grinspoon suggereert dat een sub-perceptuele dosis meestal wordt aangenomen om “ongeveer een vijfde tot een twintigste van een traditionele dosis te zijn,” terwijl Petranker aan VICE vertelt dat “de gangbare definitie zo’n 10 procent van een recreatieve dosis is”. Petranker verwijst ook naar een recent en invloedrijk onderzoek, mede geschreven door Richard Stevenson en Vince Polito, dat een van de eerste systematische observationele onderzoeken was van gezonde individuen die aan microdosen doen. Na de ervaringen van microdosers zes weken lang te hebben gevolgd bleek er een breed assortiment aan gemelde doses te zijn. “Tussen de 0,8 en 5 milligram psilocybine,” merkt Petranker op, “wat neerkomt op zo’n 80 tot 500 milligram aan droge paddenstoelen.”

“Een normale microdose om mee te beginnen is 50 tot 100 milligram aan paddenstoelen,” vertelt microdosingcoach Katie Simons aan VICE, maar het belangrijkste is niet de exacte hoeveelheid, maar hoe je je voelt. “Een echte microdose heeft geen klassieke psychedelische effecten.”

Misschien merk je er zelfs amper iets van. Je wil een boost, geen kick, zegt Simons, dus “normale, alledaagse taken zouden niet moeten worden belemmerd door een microdose". Dus eigenlijk, als je de Prins Harry gaat uithangen en begint te denken dat je wc-pot tegen je praat, dan heb je te veel genomen. 

“Microdosen is een fascinerend fenomeen,” vertelt Vince Polito, mede-auteur van het onderzoek, aan VICE, “voornamelijk omdat mensen er zo verschillend op reageren”. Hij benadrukt dat er “vrij duidelijk bewijs is dat mensen die zomaar wat microdosen er telkens voordelen uit lijken te halen.”

Jakobien van der Weijden, programmacoördinator bij en medeoprichter van het Microdosing Institute, suggereert dat mensen beginnen met paddo’s microdosen omdat ze er juist “positieve verhalen” over hebben gehoord. 

“Mensen die met verschillende substanties hebben gemicrodosed merken vaak op dat ze met paddo’s hun innerlijke landschap kunnen ontdekken, met name op het gebied van doelstelling, emoties en relaties,” zegt ze. “Op dagen dat ze microdosen voelen ze zich misschien speelser, relaxter, of zijn ze liever tegen zichzelf dan op andere dagen.”

Maar Polito merkt ook op dat “de resultaten niet zo opmerkelijk waren” wanneer microdosen in een gecontroleerde omgeving is getest. Dit heeft er volgens hem toe geleid dat sommige mensen hebben gesuggereerd dat microdosen misschien vooral gebaseerd is op verwachtingen of placebo-effecten. 

Grinspoon onderschrijft dit. “De data is gemengd met een paar onderzoeken – en zeer uitgebreide anekdotische meldingen – die voordelen laten zien wat betreft stemming, energie, stress en creativiteit.”

Maar gezien andere onderzoeken geen voordelen aantonen, suggereert hij dat “het momenteel niet bekend is of microdosen echt werkt of dat er een placebo- of ‘verwachtingseffect’ is.”

“Als je denkt dat iets je blijer en relaxter gaat maken, dan zul je je waarschijnlijk ook blijer en relaxter voelen,” zegt Grinspoon, “zelfs als het om iets non-pyschoactiefs gaat, zoals een suikerpil.”

Vergeleken met andere drugs die in de VS als Schedule One en in het VK als Class B geclassificeerd zijn, of in Nederland op Lijst 1 van de Opiumwet staan, “worden psychedelica over het algemeen als veilig beschouwd,” suggereert Grinspoon. “En aangezien het bij microdosen gaat om een fractie van een ‘gewone’ dosis zijn er heel weinig bijwerkingen.”

Volgens hem komen de grootste gevaren van “de illegaliteit van deze substanties, waardoor je moeilijk kunt weten of je een veilige voorraad hebt.”

Een psychose of een slechte trip kun je met zo’n lage dosis moeilijk krijgen, maar Grinspoon voegt eraan toe dat het wel mogelijk is om een allergische reactie te krijgen. “Of je maakt een foutje bij het doseren, en dan ben je per ongeluk urenlang aan het trippen,” voegt hij eraan toe. (Gelukkig kan VICE je ook vertellen hoe je dan weer nuchter kunt worden).

Maar toch is er weer gemengd en voornamelijk anekdotisch bewijs. Hoewel extreme of levensgevaarlijke reacties onwaarschijnlijk zijn, duidt Petranker aan dat “gebruikelijke bijwerkingen bijvoorbeeld fysiek ongemak en versterkte psychische symptomen kunnen zijn”. Met andere woorden, compleet het tegenovergestelde van waar mensen die overwegen te microdosen naar op zoek zijn – niet zozeer “fonkelend”, meer “acute angstaanval”.

“Er is geen beproefde methode om je dosering te bepalen, want we weten nog niet wat de optimale frequentie is,” waarschuwt Petranker. “We weten niet hoe we moeten voorspellen hoe psychedelica voor elk individu werkt.” Lichaamsgewicht is bijvoorbeeld geen goede indicator van hoe psilocybine je zou kunnen aantasten, of hoeveel je zou moeten nemen. “Proefondervindelijk is momenteel de beste manier die de wetenschap heeft,” zegt Petranker.

Hij adviseert echter om niet vaker dan om de dag te microdosen, “omdat er enig bewijs is dat de relevante serotoninereceptoren omlaag reguleren na blootstelling aan psilocybine, en weer even nodig hebben om weer gevoel te krijgen”. Het komt er eigenlijk op neer dat je tolerant kunt worden voor de stimulatie, waardoor de effecten zwakker worden. 

“Je kunt je ideale dosis niet zomaar berekenen,” zegt Van der Weijden van het Microdosing Institute. “Iedereen heeft een verschillende gevoeligheid voor psychedelica, en het kan ook worden beïnvloed door veel factoren zoals darmgezondheid, slaap, voedingskeuzes en stressniveaus.” 

Ze zegt dat het Microdosing Institute een "kalibratieproces" aanbeveelt, waarmee “de microdoser zijn eigen ‘sweet spot’ of ideale dosis kan vinden.”

“Begin met de laagst mogelijke hoeveelheid,” zegt Van der Heijden, “kijk goed naar wat je doet en hou eventuele uitdagingen en voordelen bij die zich tijdens deze periode voordoen. Verhoog de dosis dan een klein beetje op elke dag dat je microdoset, totdat je naar jouw mening bij een dosis bent beland die voor jou ondersteunend en voedend voelt.”

Een goede indicatie “is dat je niet ‘high’ bent, maar dat je het gevoel hebt dat je een hele goede dag hebt,” zegt ze. 

Ondanks alle hype over productiviteit uit Silicon Valley moet je niet op de dag van een belangrijke meeting aan je microdosing-reis beginnen. “Je dosis bepalen zou moeten gebeuren wanneer je thuis bent, zonder enige verplichtingen, zodat je kunt aanvoelen hoe je geest en lichaam zich voelen,” adviseert Simons. “Mijn voorkeur gaat uit naar het elke derde dag-protocol, omdat je dan een dosisdag, een integratiedag en een rustdag kunt hebben.”

Welk programma je ook kiest, het doel is om je zelfverzekerd te voelen en een persoonlijke relatie op te bouwen met de substantie die je microdoset, om de voordelen op de lange termijn te maximaliseren.

Hoewel mensen vaak over microdosen praten alsof het een wondermiddel is zegt Van der Heijden dat het belangrijk is om je te beseffen dat het de kernoorzaken van geestelijke gezondheidsproblemen niet één twee drie oplost. “Het werkt met je mee als je die problemen besluit te onderzoeken en aan te pakken,” legt ze uit.

Haar suggestie voor de beste manier om je mentale gezondheid en welzijn te verbeteren is om “opzettelijk te microdosen” – oftewel de praktijk van microdosen omzetten in een kans voor zelfontwikkeling of zelftransformatie.

“Je maakt jezelf kneedbaarder,” zegt Van der Weijden, “waardoor je makkelijker ongezonde patronen, oude geloofsovertuigingen en geconditioneerd gedrag kunt identificeren.” Een veranderingsproces heeft echter ook een richting en een duidelijke visie nodig. “Op dit punt moet je een doel stellen bij de microdose-cyclus,” voegt ze eraan toe. “Ondersteuning zoeken bij een gids, coach of therapeut en een gelijkgezinde gemeenschap kan ontzettend behulpzaam zijn in deze periode.”

Nog iets om aan te denken is hoe je microdoses door je dag heen moet timen. “Doses duren over het algemeen vier tot zes uur, en kunnen het best genomen worden op een moment in de dag wanneer je tot op zekere hoogte emoties en creativiteit naar boven kunt laten komen,” legt Simons uit. Voor sommige mensen is dat vroeg in de ochtend, maar voor anderen is dat moment pas als ze klaar zijn met hun werk voor die dag.

Grinspoon geeft ook wat eenvoudige voorbereidingstips: “Lees erover, onderwijs jezelf, en doe alle andere aanpassingen om je stemming te verbeteren zoals goede voeding, sporten en voldoende slaap.”

Je hoeft geen paddenstoelenexpert te zijn om te weten dat dit natuurlijk een probleem is. Zoals Petranker zegt zijn psilocybine-paddenstoelen op veel plekken verboden. “Ik kan niet aanbevelen dat mensen illegale substanties gebruiken,” benadrukt hij, maar “er openen steeds meer apotheken die het verkopen” in de VS.

Grinspoon zegt dat een veilige bron vinden het allerbelangrijkste is. “Paddo’s zijn ‘uit de kast aan het komen’,” zoals hij het zegt, “en je kunt ze veilig online kopen, als je een beetje onderzoek doet.” Maar hou je hoofd erbij, en geef je paddo-pegels niet aan de eerste de beste verkoper. “Er zijn veel oplichters op het internet,” zegt Grinspoon, “dus als het kan is mond-tot-mond-reclame een goed idee.”

Het komt erop neer dat – ondanks het feit dat veel mensen voor de decriminalisering van paddo’s zijn – psilocybine nog steeds een verboden middel is in veel landen, waaronder Nederland, het VK en de VS, “dus het is momenteel illegaal om ze te verkrijgen – behalve misschien in de staten of plekken waar het gedecriminaliseerd is,” voegt hij eraan toe. 

In ons kikkerlandje kun je natuurlijk wel gewoon truffels (die dezelfde werkzame stoffen bevatten als paddo’s) of paddo-kweeksetjes kopen, wat eigenlijk neerkomt op paddo’s kopen, maar dan met wat meer extra tijd en inspanning voor het kweekproces. Paddo’s waren vroeger wel legaal in Nederland, maar na een aantal incidenten in 2007 – waarbij aanvankelijk werd gerapporteerd dat hier paddo’s bij betrokken waren, maar dat bleek niet bij elk incident het geval te zijn – zijn ze in december 2008 gecriminaliseerd. ‘Maar als paddo’s en truffels dezelfde werkzame stoffen hebben, waarom is de een dan niet legaal en de ander wel?’ hoor ik je al vragen. Blijkbaar komt dit omdat in de opiumwet expliciet de paddenstoelen (oftewel de bovengrondse delen van de schimmels) als verboden worden genoemd; de truffels, oftewel de ondergrondse delen van de schimmels, zijn dus nog wel legaal. Sommige smartshops verkopen zelfs microdose-kits om het wat makkelijker voor je te maken, maar het is natuurlijk nog steeds verstandig om zelf dingen uit te zoeken voor je aan dergelijke (micro-)avonturen begint. 

Als je echter voor de real deal wil gaan of gewoon een drugsgerelateerd excuus zoekt om met geld te smijten, dan kun je natuurlijk, zoals Grinspoon voorstelt, “naar een land gaan waar ze wel legaal zijn.” Persoonlijke consumptie van paddo’s is bijvoorbeeld gedecriminaliseerd in Oostenrijk, en als je daar in het bezit van persoonlijke hoeveelheden wordt betrapt krijg je gratis therapie in plaats van een strafrechtelijke vervolging (ik moet zeggen dat dat niet verkeerd klinkt). 

Er zijn ook plekken waar religie als een rechtvacuüm functioneert. In Brazilië – waar het gebruik van bepaalde psychedelica legaal is en wettelijk wordt beschermd omdat ze ook gebruikt worden bij religieuze ceremonies – zijn er eigenlijk geen directe wetten tegen het gebruik, de verkoop of zelfs distributie van psilocybine-paddenstoelen, en er is al jaren niemand veroordeeld.

In sommige delen van de VS is “religieus” gebruik van psychedelica juridisch verdedigbaar onder de Religious Freedom Act. “In delen van het land zijn er paddo-kerken opgericht die een lidmaatschap aanbieden als een vorm van potentiële legale bescherming,” zegt Simons. “Ik heb gehoord dat ze vrij openlijk worden verkocht in resorts in Jamaica,” voegt Grinspoon toe.

De Jamaicaanse overheid moedigt toeristen zelfs aan om daar “hun volgende trip” te maken. Er duiken door het hele land cultivators op industriële schaal op, en paddojagers komen er in grote getale naartoe voor luxe psilocybineresorts die zo’n 6000 dollar (5670 euro) per persoon kosten. Dus als je diepe zakken hebt, kun je je als een Gooper gaan gedragen (ja, Gwyneth Paltrow heeft haar werknemers naar een paddo-resort in Jamaica gestuurd. Probeer dat anders voor te stellen voor je volgende bedrijfsuitje.) 

Uiteindelijk zijn er wat microdosen betreft nog steeds meer vragen dan antwoorden. En hoewel velen blij zijn dat paddo’s meer mainstream worden, maken anderen zich zorgen over de kloof tussen de populaire opinie en op bewijs gebaseerde wetenschappelijke kennis.

In een artikel dat in 2022 in het International Journal of Drug Policy werd gepubliceerd schreef Petranker: “de zorg zit hem in het feit dat psychedelica, net zoals veel andere zelfhulp-dingen, een door winsten gedreven industrie zullen worden, ten koste van verantwoordelijk onderzoek, op bewijs gebaseerde praktijken en wetenschappelijke integriteit.” Simpel gezegd, er is gewoon nog niet zoveel stevig wetenschappelijk bewijs. 

“Tot dusver hebben de meeste labstudies gekeken naar de effecten van een zeer klein aantal doses,” legt Polito uit. “We hebben niet veel bewijs over wat er gebeurt wanneer mensen over langere periodes microdosen. Er is ook geen onderzoek dat naar de klinische voordelen van microdosen heeft gekeken.” Dit komt omdat alle labstudies tot nu toe gezonde vrijwilligers hebben gebruikt, dus vanuit een medisch standpunt is het moeilijk om te bepalen hoe nuttig microdosen nou echt is.

Polito gaat dit echter wel onderzoeken. Zijn onderzoeksteam bij Macquarie University, Sydney, probeert momenteel “deze vragen te beantwoorden door een lange interventie te houden met mensen die last hebben van depressie’. Maar volgens hem hebben we meer van zulke klinische tests nodig, die de effecten van microdosen wekenlang bijhouden, om te begrijpen wat er achter de effecten zit die door microdosers worden gerapporteerd. Tot die tijd nemen de meeste mensen die er zelf mee experimenteren kleine doses van het onbekende. 

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.