Deze zomer is Olivier Weiter de openingsact op het hoofdpodium van Mysteryland USA. Hij staat primetime op de allereerste editie van Tomorrowland Brasil tussen zijn helden Gui Boratto en Sasha, en 18 april vindt de derde editie plaats van zijn Weiter-allnighter. Armada Deep heeft hem onlangs gevraagd voor een remix van de clubklassieker Greece 2000, en plannen voor zijn eigen Weiterlabel zijn in de maak. Dat is nogal wat voor een gast die zeven jaar geleden nog in een Amsterdams afterkeldertje begon met platen kopen, omdat hij vond dat iemand de muziek voor zijn huisgenoten moest verzorgen. Ik bezocht hem in zijn fijne appartement in West voor een Weißbier en een goed gesprek over afterkeldertjes, mainstages en de connectie met je publiek.
Advertentie
In het echt heet hij Roel Varkevisser, maar van kinds af aan heeft hij Olivier willen heten. "Vanaf het moment dat ik de strips van Olivier B. Bommel las. Die gast was een avonturier en ik vond het een vette naam." De achternaam Weiter is een ode aan de aftercultuur (het Duitse woord voor doorgaan is 'weiter machen'). "Ik kwam op mijn zeventiende voor mijn studie naar Amsterdam. Toen ging ik een paar keer naar Club 11 en ontdekte daar de elektronische muziek. Vooral Sven Väth heeft indruk op me gemaakt: de diversiteit van de platen, het entertainment. Vanaf dat moment was ik verslaafd. We woonden met een paar vrienden in één huis en gaven bijna ieder weekend afters in de kelder. Veel artiesten kwamen bij ons nazitten, ook internationale. Sven Väth is een paar keer geweest, maar ook gasten als Ricardo Villalobos en Nathan Fake. Op een gegeven moment vond ik dat één van ons ook moest draaien. Zo begon ik vinyl te kopen. De DJ-naam die ik koos was Olivier Weiter."
De kelder kreeg in de volksmond de bijnaam Bar 27, vernoemd naar de roemruchte Berlijnse club Bar 25. "Ik was een paar keer naar Berlijn geweest en in die club ontmoette ik Red Robin, de resident-DJ. Die stond daar te draaien op drie decks met vinyl, echt vet. Om tien uur ging de club ineens sluiten. Maar ik zat er zo lekker in en ik zei: 'We gaan gewoon niet stoppen. Ik ga met mijn hoedje rond, geld inzamelen bij al die gasten.' Toen heb twintig euro aan Red Robin gegeven en zei: 'Hier, heb je geld, kun je nog drie plaatjes draaien.' Dat deed hij. Later zocht hij contact via MySpace. Hij schreef: 'Ik voel me vet kut over dat geld, ik wil het teruggeven. Woon je in Berlijn?' Ik zei: 'Nee, Amsterdam, maar ik wil je boeken.' Iedereen daar raadde het hem natuurlijk af om bij een ventje van zeventien dat je niet kent langs te gaan, maar hij deed het toch. Ik had een boot afgehuurd en het feest werd best wel episch. Hij is uiteindelijk twee weken bij me blijven crashen."
Advertentie
Een andere belangrijke ontmoeting vond enkele jaren later plaats, op een zondagochtend in Amsterdam. "Ik werd letterlijk uit mijn bed gebeld door een vriendin. 'Yo Roel, we hebben een DJ nodig, er is een after, kom hierheen.' Ik zei: 'Nee, ik lig net in bed.' Zij: 'De taxi staat al klaar. Pak je platen, ga erheen. Dit is het adres.' Nou oké, ik dus opstaan, tanden poetsen, taxi in en naar dat adres. Kom ik daar binnen: vet leuke after. Ik zie allemaal van die Thunderdome-afbeeldingen. Komt er een gast naar me toe: 'Hé man, ik ben Duncan.'" Roel was beland in het huis van Duncan en Lisca Stutterheim van ID&T, waar hij uiteindelijk de hele middag draaide. "Duncan kwam na mijn setje naar me toe en zei: 'Zullen we een keer samen een hapje eten? Ik vind het wel wat, wat je aan het doen bent. Ik wil je wat meer op onze events neerzetten.' Ik had toen al wel een paar keer op Sensation en op Mysteryland gedraaid, maar ben vanaf toen echt onderdeel van de familie geworden."Dat was ook het begin van zijn groei naar de mainstage. De eerste paar jaar liep Roel nog rond met het idee dat hij underground wilde blijven, maar daar is hij vrij snel van afgestapt. "Ik dacht altijd: ik blijf underground, want de muziek is underground, het is niet cool om op mainstage-festivals te staan, niet credible. Maar je realiseert je wel: dit is iets wat ik voor altijd wil doen en als ik in kelders blijf draaien, blijf ik ook in een studentenhuis wonen. De wereld is groot, er is meer dan keldertjes en afters. Ik besefte dat ik niet meer underground wilde zijn. Wel wil ik nog steeds dat gevoel dat ik als zeventienjarige op de dansvloer had overbrengen op het publiek waar ik nu voor speel. Het rebelse: mijn ouders weten niet dat ik op dit feest ben, ik kan hier alles doen wat ik wil. En het hedonistische: dat je met z'n allen daar bent en de avond van je leven beleeft. Niet zomaar een avondje stappen, maar de full experience."Op zijn Weiter-avonden besteedt hij veel aandacht aan die full experience. "Je staat als DJ veel op festivals, maar dat zijn voornamelijk setjes van anderhalf uur. Dan voel ik me heel erg benauwd; je moet na twee of drie platen steeds weer een richting kiezen. Je mist de connectie met het publiek. Ik dacht: waarom ga ik het niet gewoon zelf doen? Ik zet gewoon mijn naam heel bijdehand op de flyer. We pakken de Paradiso. Fuck it, ik ga daar gewoon de hele avond staan. Ik bepaal van begin tot eind wat voor muziek er wordt gedraaid, wat voor gevoel ik uitstraal. Ik ga het zelf regelen." De eerste keer dat hij dat deed, nu twee jaar geleden, was het wel spannend. "Het was echt erop of eronder. In de Paradiso staan ook promoters en mensen die feesten geven, en die lachen je uit als je maar vierhonderd kaarten verkoopt. Uiteindelijk was het helemaal uitverkocht en een supershow. Ik was zo blij dat het was gelukt. Ik dacht: dit is precies wat ik met Weiter wil. Je staat altijd in dienst van het publiek, maar het is fijn als je het wel naar je hand kan zetten. Dat lukt het beste als je de hele avond hebt."
Maar met het uitverkopen van de Paradiso ben je er nog niet, vindt Roel. Met gigs als Tomorrowland Brasil, de mainstage van Mysteryland USA en een derde Weiter in het verschiet is het voor zijn gevoel pas net begonnen. "Als ik zou zeggen: ik heb nu alles bereikt, dan kan ik morgen beter de stadsreiniging bellen en daar gaan werken. Je moet jezelf steeds opnieuw uitvinden om het interessant te houden. En er gebeurt heel veel op dit moment. Amerika is ontploft, Azië gaat ontploffen, Zuid-Amerika ook. Die mensen gaan straks ook naar mijn soort muziek luisteren." Daarom heeft hij zich het afgelopen jaar vooral in de studio verschanst. "Ik heb veel tijd geïnvesteerd in mijn producties. Ik wil mijn eigen muziekplatform starten, maar daarvoor heb je wel muziek nodig. Als ik mijn allereerste producties beluister, hoor ik dat ik er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor was. Ik vond het vooral vet om iets uit te brengen. Als ik nu dan naar mijn remix van Greece 2000 luister, heb ik dat gevoel wel."Olivier Weiter is te vinden op Facebook // Soundcloud.