FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Hardcore in Bogota is het nieuwe geluid van de Colombiaanse underground

Van gevangenisgigs tot underground raves, gabber brengt Colombiaanse kids bij elkaar.

Op een woensdagavond in Bogota staan honderden Colombiaanse jongeren in de rij om binnen te komen bij de club Las Vegas Nevada, een voormalige stripclub die is omgetoverd tot morsig teatro in het Chapinero-district (een van de meer welvarende stadsdelen van Bogota). Het is een speciale avond, een groep dj's uit de VS is overgevlogen en de jongeren van Bogota presenteren vol trots hun t-shirts en tattoos om hun loyaliteit aan de dj's te tonen. In Amerika wordt niet raar opgekeken van dit soort taferelen tijdens bijvoorbeeld een EDM-event, maar het verschil is dat deze jongeren niet gekomen zijn om Deadmau5 of Steve Aoki te zien, maar voor verschillende soorten beuk-je-gezicht-tegen-een-speaker- en sla-jezelf-een-bloedneus-dj's.

Advertentie

Gabber hardcore kenmerkt zich door een wild fluctuerend tempo tussen de 150 en 300 BPM, veel distortion, en heeft een duistere vibe. De stroming verloor zijn populariteit tijdens de great rave depression begin 2000. Maar ondanks die depressie is hardcore nooit overleden. Gesteund door een cultachtige aanhang van over de hele wereld, bloeit het nu op in landen als Colombia. De ontevreden jeugd in Colombia's hoofdstad Bogota heeft de meer gevestigde house en techno afgewezen in ruil voor hoge BPM-assaults en vullen de clubs geregeld tijdens allnighter hardcorefeesten.

Je kunt zeggen dat Colombia zichzelf opnieuw heeft uitgevonden: van een drugsland naar een muzikaal Mekka in Latijns-Amerika. Een groeiende economie en de doorlopende onderhandelingen tussen de guerrillastrijders van FARC en ELN hebben de stedelijke Colombiaanse jeugd aangemoedigd om te dansen als nooit te voren. Crews als Radical Styles, Re.Set en Techsound geven regelmatig feesten en festivals en trekken legendes aan als Richie Hawtin, the Metalheadz crew, Woody McBride en Lenny Dee.

Nadat de gerespecteerde lokale dj Alex Jockey het publiek heeft opgewarmd met wat harde techno komt Digit216, de Amerikaan uit Queens, het podium op en begint het publiek te bombarderen met breakcore. De jongeren vinden de muziek eerst lichtelijk verwarrend, maar het extreme losgaan van de dj inspireert de jongeren om zelf ook de boel af te breken. Shotjes aguardiente en sleutelpunten coke razen door het publiek en ieder smoeltje heeft een dikke smile. DJ Satronica, die thuis in Brooklyn nauwelijks meer wordt herkend, is de volgende die het podium mag bestijgen. In Colombia is hij zeer geliefd en hij wordt vaak geboekt voor grote feesten. Het publiek kent alle vocals in zijn nummers en ze 'zingen' allemaal mee: 'Fuck the system!'.

Advertentie

"Het is net een virus, het heeft ons geïnfecteerd," zegt Luis Vargas, een Colombiaanse producer en dj onder de naam Sonico. Vargas is grondlegger van het promoteam TechSound, dat verantwoordelijk is voor de recente toename van internationaal dj-talent in de stad.

Tegen de tijd dat de New Yorkerse dj-legende Lenny Dee achter de draaitafel klimt, staat het publiek al half te schuimbekken door een mix van harde beats, alcohol en een berg (bijna) pure cocaïne. Zijn echte naam is Leonardo DiDesiderio en hij is grondlegger van het hardcorelabel Industrial Strenght Records, een belangrijke pionier van de hardcoresound in de VS. Hij is getuige geweest van de evolutie van hardcore, thuis en in het buitenland. Als veel geziene gast op het Europese festivalcircuit denk Dee dat Colombia nu een van de beste hardcorescenes heeft.

"Het is een toename van energie, het is fresh," zegt Dee. "Ik ben liever in Colombia met tweehonderd motherfucking mensen die schreeuwen, roepen, Venezolaanse rum drinken en fucking wild zijn."

Bogota is een van de grootste steden van Latijns-Amerika en heeft met 8 miljoen inwoners een vergelijkbare populatie met New York. Gelegen op bijna drie kilometer boven zeeniveau en liggend aan het begin van het Andesgebergte, is de stad meestal omgeven met koude grijzige mist. De locals, met de bijnaam 'rolos', hebben onder de toeristen de reputatie onvriendelijke en chagrijnige mensen te zijn; in tegenstelling tot de bewoners van zonnigere steden als Medellin en Cali. Bogotanos grappen vaak dat de populariteit van de kille stijl van hardcore niet voor niets zo populair is geworden in de stad; het soortgelijke klimaat zou er iets mee te maken hebben.

Advertentie

Niet alleen van de muziek maar ook van de geschiedenis van de stad kun je zeggen dat die koud en hard is. Hevige opstanden in 1948 hebben grote delen van de stad verwoest, en daarmee begon een periode die bekend staat als La Violencia. In die periode zijn in Colombia honderdduizenden mensen omgekomen. Tijdens de cocaine boom in de jaren tachtig en negentig werden veel bewoners van Bogota geterroriseerd door moorden, paramilitaire aanvallen, bombardementen en ontvoeringen. In deze jaren van onrust begon elektronische muziek steeds populairder te worden in de hoofdstad.

"Jarenlang werd elektronische muziek gezien als muziek voor de rijken, omdat je voor clubs entree moest betalen en omdat je het alleen kon ontdekken tijdens het reizen naar andere landen," zegt Vargas.

Volgens Vargas begon de scene te veranderen aan het eind van de jaren negentig. Locaties als Club Cinema begonnen meer edgy allnighters te geven met agressievere muziekstijlen. Tijdens deze verandering werd Bogotrax gevormd, een dj en een soundsystem-collectief, met als doel om elektronische muziek naar het grote publiek te brengen. Ze deden dit door feesten te organiseren in de straten van Bogota in een tiendaags gratis festival. Het was nieuw en anders. Dit keer waren het geen festivals en feesten in het meer vermogende noordelijke deel van de stad, maar in de armere zuidelijke delen.

De Bogotrax-events werden pas internationaal op de kaart gezet toen ze begonnen met het organiseren ervan in een van Bogota's meest beruchte gevangenissen. Ze hadden als doel om elektronische muziek te verspreiden onder alle lagen van de bevolking, en dus besloten ze om ook muziek te spelen voor de meest uitgekotste groep van de samenleving. Door een connectie met iemand binnen de overheid konden ze in vier verschillende gevangenissen avonden organiseren, waaronder in

Advertentie

La Carcel Modelo de Bogota

, de plek waar de gevaarlijkste criminelen van Colombia zitten en waar de grootste gevangenisopstanden in de wereldgeschiedenis hebben plaatsgevonden.

"Mensen vroegen of we helemaal gek waren geworden, en of we niet bang waren. Ik moet eerlijk zeggen: dat waren we wel in het begin. Ik bedoel het is een fucking gevangenis in Bogota," zegt Vergas met een glimlach.

Verhalen over het festival en de D.I.Y.-werkwijze begonnen zich te verspreiden in de internationale undergroundscene en daardoor werd de aandacht getrokken van verschillende artiesten en dj's. De artiesten die op eigen kosten over kwamen vliegen en gratis wilden performen waren meestal de dj's die hardere, elektronische muziekstijlen draaiden zoals drum 'n bass, schranz en hardcoretechno. Volgens Vargas zorgde juist dit ervoor dat de harde sound steeds populairder werd onder de jongeren en armen.

Terwijl de gevangenisgigs wereldwijd bekend werden, zorgden ze ook voor steeds kritischere geluiden; de hardcorescene zou vooral ñeros aantrekken, de Colombiaanse equivalent van bro's. Hardcorefans zouden alleen maar geïnteresseerd zijn in drugs en de feesten in Bogota zouden meer en meer van hetzelfde worden en lijken steeds meer op de slechte raveparty's uit de Verenigde Staten. "Er is crisis in de ravebeweging van Colombia," zegt Detrito, een artiest en lid van het streetart-collectief Sarcofaga. "Het is tegenwoordig altijd in dezelfde club. Het is saai."

Advertentie

Of het nu wel of niet dezelfde club is, rond vier uur 's ochtends staat het nog wel tot de nok vol met duizenden Colombiaanse jongeren. Twee politieagenten in uniform komen aan bij de club en iemand sluit snel de deuren terwijl de ietwat beschonken eigenaar probeert een afleidend gesprek te voeren; livemuziek in Bogota moet om drie uur 's nachts afgelopen zijn. Een nuchterder lid van het promotieteam leidt de politieagenten weg om de situatie uit het zicht van het publiek op te kunnen lossen.

"Bienviendos a Bogota!", zegt een van de bezoekers grijnzend tegen een van de gringo's die buiten bezig is met smeergeld onder een boete uit te komen.

Ondanks de gelukte onderhandelingen met de club, komen de agenten twee uur later terug en gooien ze de club alsnog dicht. Onthutste clubbers dwarrelen naar buiten, de straten in, geschokt door een nieuwe realiteit bestaande uit zonlicht en een piep in het oor. Een groep dj's die net zo verdoofd is, knuffelt met enthousiaste fans en samen praten ze na over het feest onder het genot van een sigaretje.

Rita Dagaz, van de Radikal Styles-feesten, loopt naar de dj's toe. Ze is een echte veteraan in de elektronische muziekscene van Bogota en feliciteert de artiesten met hun goede performance. "Jullie hebben vannacht geschiedenis geschreven, werkelijk waar geschiedenis geschreven."

Alle foto's door Daniel Rodriguez