De nieuwe programmeur van Paradiso Boye ’t Lam: “In essentie is Paradiso geen club en dat zal het ook nooit worden.”

Rush Hour

THUMP: Ha Boye! Je werkte lange tijd bij Rush Hour, wat deed je daar allemaal?
Op mijn zestiende kwam ik vaak bij Fat Beats, naast de Haarlemmerstraat, om platen te kopen. Ik woonde toen nog in Zoetermeer, daar was bijna niets op het gebied van elektronische muziek, behalve BPM Dance, wat bijna alleen maar gericht was op commerciële 'Dutch House.' Ik had daar helemaal niks mee en ging daarom steeds meer naar hiphop luisteren. Daardoor leerde ik ook het label Stones Throw kennen, met Madlib en andere artiesten. Ik ontdekte veel muziek die als inspiratie of basis diende in de jazz, soul en disco.

Terwijl de commerciële house sound alles overnam, dook ik juist in de originals achter hiphop en zo kwam ik automatisch bij Rush Hour terecht. Daar kwamen hiphop, disco, soul en house samen. Dankzij een stage bij Kees Heus, die naast programmeur van Paradiso ook de labelbaas van Kindred Spirits was, leerde ik iedereen van Rush Hour kennen. Ik heb daar uiteindelijk acht jaar gewerkt - voor zowel Kindred Spirits als Rush Hour - en alles van events tot labelmanagement gedaan.

Nu werk je bij Paradiso, wat is daar je functie?
Kees is nog steeds programmeur bij Paradiso, en ze zochten een nieuw iemand voor erbij. Ik zat al bijna acht jaar bij Rush Hour en was getriggerd door de functie: van platen naar live. Ik ben officieel per 1 augustus overgestapt, nadat ik een lange periode voor beide organisaties had gewerkt. Ik kon niet in één keer weg bij mijn oude werk; dat kan misschien bij een normale baan, maar dit is toch mijn familie. Ik deed het met pijn in mijn hart, het zijn mijn geestverwanten op creatief gebied.

Hoe gaat het met Paradiso?
Eigenlijk heel goed. Qua nachtprogrammering zijn we niet per se de sterkste van de scene, maar dat heeft ook te maken met veranderingen in de stad zelf. Als we kijken naar de totale programmering, waar ook lezingen en dat soort dingen onder vallen, is Paradiso wel een van de meest vooraanstaande locaties.

Ga je een andere muzikale richting op met de poptempel?
Ik ga niet alles in eens omgooien, maar er valt zeker nog een hoop te winnen op bepaalde gebieden. Sowieso de nachten, al wordt dat wel moeilijk. In essentie is Paradiso geen club, en dat zal het ook nooit worden. We hebben per jaar meer dan 1300 acts. Dus je kan niet alleen over Paradiso als club praten. Het is een poptempel, waar overdag en 's nachts een hoop gebeurt. Amsterdam is heel ontvankelijk voor status en identiteit. Wat je het meest uitdraagt, daar associëren mensen je mee.

Als alles mag, wat zou je dan doen?
Bij Paradiso pak je alles mee, je doet van A tot Z. Breed overdag dus ook breed 's nachts. Het is fout om één richting in te gaan, of te kiezen voor één genre. Ik ga geen mensen uitsluiten, dat is niet de functie van een programmeur. Wel wil ik een duidelijkere horizontale programmering. Een meer eenduidig verhaal, zodat mensen weten waar ze aan toe zijn. Bijvoorbeeld op vrijdag altijd een hiphopavond en op zaterdag house, zodat je weet waar je aan toe bent. Wát voor hiphop of house, dat verschilt dan per week.

Hoe is de programmering voor ADE tot stand gekomen?
Dit jaar hebben we geprobeerd met ADE iets dieper te gaan dan normaal. Meer kwaliteit, meer nieuwe en vernieuwende dingen. In de grote zaal hebben we gevestigde namen, in de kleine zaal nieuw talent. Vrijdagavond staat er bijvoorbeeld een Warp Records x LuckyMe Showcase gepland. En op hetzelfde moment zijn er in de grote zaal allemaal nieuwe artiesten die liveshows doen rondom een nieuw album. Met ADE hebben we echt geprobeerd de kernwaarden van Paradiso te vertalen naar losstaande nachten.

Vanwaar de verdeling over de twee locaties?
De Paradiso is de Paradiso en kan als pand niet uitbreiden of verbouwd worden. Hierdoor hebben we twee zalen, een kleine voor 500 man en een grote van 1500, daartussen zit en kan dus niets. Daarom besloten we uit te wijken naar een andere locatie voor acts van rond de 800 man, en zo is de Tolhuistuin ontwikkeld, die zit precies tussen groot en klein in. Eigenlijk is het één van onze zalen geworden, en met ADE wordt dit geïntroduceerd.

Welke avond vind je zelf het tofst?
De Warp Records x LuckyMe-avond, ze komen met twee grote liveshows. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat vallen. We hebben een partnership met Warp Records, een label waar ik al heel lang fan van ben, dus voor mij persoonlijk is dit een kers op de taart.

Gaat Paradiso het makkelijker krijgen als Trouw straks weg is?
Mensen praten heel veel over het gat wat Trouw gaat achterlaten, maar ik vind dat een beetje overrated. Ik geloof niet zo zeer dat die groep mensen massaal ergens anders zijn heil gaat zoeken. Ik denk dat een grote groep gewoon verdwijnt, mensen worden ook ouder en pakken in hun laatste twee jaar clubben nog even de hoogtijdagen van Trouw mee. De aantrekkingskracht van Trouw zit hem in het feit dat het pand, de uitstraling en de programmering ongelooflijk goed bij elkaar aansluiten. Zo'n formule gaan mensen niet ineens ergens anders vinden. Die duizend man, die op een weekenddag in Trouw staan zullen dus niet massaal uitspreiden over de stad. Wat veel mensen vergeten is dat Trouw voor een groot gedeelte de vraag naar zo'n goed concept hebben gecreëerd door uniek en de beste te zijn in hun segment.

Wij kunnen niet in diezelfde behoefte voorzien. Er zullen wel meer artiesten beschikbaar zijn om te boeken en bezoekers zijn misschien wat vaker beschikbaar. Maar het wordt niet het middel waardoor andere clubs opeens allemaal driehonderd man meer binnen hebben.

Wat maakt Paradiso bijzonder?
Door onze concertprogrammering staat Paradiso erg goed aangeschreven als podium waar talent zichzelf kan presenteren. Bepaalde artiesten willen niet meer opgaan in line-ups tussen andere namen, en dan beland je al snel in Paradiso. Dat merkten we ook met ADE; het imago van Paradiso is internationaal gezien nog steeds heel goed; dat komt natuurlijk ook door de geschiedenis en de prachtige zaal en het feit dat je als artiest op hetzelfde podium staat als waar Prince en The Rolling Stones op hebben gestaan.

Er is geen enkele andere club die onze functie kan uitvoeren. Als artiest begin je meestal in de kleine zaal van Paradiso, dan groei je door naar de grote zaal van de Melkweg en uiteindelijk kom je weer terug in de grote zaal bij ons.

De wens van de clubganger is heel specifiek geworden, voor alle substromingen is er namelijk wel een bepaalde plek of club. Door de breedheid van Paradiso verliest het identiteit en daarom is Paradiso geen clubs zoals anderen, dat ademt het ook niet. Je bent altijd bezig met losse avonden neerzetten. Je gaat niet naar de locatie maar naar een bepaalde avond, dat vergeten mensen soms.

Is het nu moeilijker dan tien jaar geleden om een poppodium als Paradiso te laten concurreren met al het clubgeweld in de stad?
Vroeger waren er veel minder gedefinieerde plekken. Je kon vager blijven en nu wil iedereen heel duidelijk zijn qua look, feel en concept. Mensen willen zich zo graag ergens bij aansluiten. Daarom willen we per dag duidelijker zijn in wat je kan verwachten, maar we weigeren in te leveren op de breedte.

Waarmee onderscheidt Paradiso zich tijdens ADE? 
Woensdag techno met Polegroup x Token x Perc x Trax showcase, vrijdag Ward Records x LuckyMe en zaterdag is er een Transmat-avond met Derrick May en lokale helden. De avonden zijn goed op elkaar afgestemd en kloppen gewoon.

Je draait zelf ook vertelde je net, wat voor muziek?
Als ik in Trouw sta is het een mix van allerlei soorten house met disco. In de Dolly draai ik alles wat ik wil, dit kan ook Drake zijn of een gekke wereldmuziekplaat. Bij Paradiso ben ik als programmeur vooral bezig met de zakelijke en organisatorische kant, dus is het goed om het draaien erbij te houden, als uitlaatklep.