Rapteksten zijn korter dan ooit. Er worden minder woorden gebruikt en meer pauzes tussen de zinnen door genomen – en dat kun je heel jammer vinden, maar het biedt ook weer de ruimte voor andere, geïmproviseerde geluiden. Spontane toevoegingen als ‘brr-brr’ of ‘yeah’ bijvoorbeeld, ook wel ad-libs genoemd (dat betekent ‘naar believen’ in het Latijn; oftewel ‘vrij in te vullen’). De woordenschat van een raptekst wordt er niet per se uitgebreider op, maar deze ad-libs werken wel als een soort smaakversterker. Voor artiesten als Young Thug, Migos, Chief Keef en Gucci Mane, is het een manier om hun eigen signatuur te laten horen, en hun nummers tot leven te wekken.

Een ad-lib met een geheel eigen verhaal is ‘skuurt’ – vaak ook gespeld als ‘SKRT’. Het moet het geluid van gierende autobanden voorstellen. Wat deze ad-lib zo uniek in zijn soort maakt is zijn eindeloze toepassingsmogelijkheden: ze kunnen bondig of lang zijn, zacht of brullend, eentonig of meertonig, enkel-, dubbel-, drievoudig; het maakt niet uit hoeveel ruimte de SKRT heeft, want hij past zich overal wel op aan. Het is alleen niet duidelijk wie precies de geestelijk vader van deze ad-lib is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de ‘huh’ (Rick Ross) of ‘drrrah’ (Desiigner). Dus dat besloten we eens te onderzoeken.

Sommigen denken dat het bij Migos is begonnen, die sowieso wel een handje heeft van ad-libs. Maar het blijft lastig om één bron aan te wijzen. Vooral rond 2015 was er een overvloed aan kanshebbers: van Uber Everywhere van MadeinTYO, en SKRT van Kodak Black tot Halftime van Young Thug. Ze hebben in ieder geval door waar het in de kern om draait, want ze hebben het allemaal over auto’s. Er gaan ook stemmen op voor Chief Keef, die het in 2012 al in Traffic en Foreign Cars liet horen. Hoewel hij toen nog minderjarig was, lijkt ook hij een belangrijke kandidaat voor het SKRT-vaderschap – vooral als je bedenkt hoeveel impact hij heeft gehad op trap.

Je hoeft echter maar een klein beetje verder de geschiedenis in te duiken om te zien dat SKRT niet gelijktijdig opkwam met de opkomst van trap in de jaren tien. Of het nu gaat om de gangstarap van Daz Dillinger (Skirt Out, 2003), Ridin’ Spinners (2003) van Three 6 Mafia, Still Fly (2002) van Mannie Fresh of Shine (2000) van Lil Wayne – ze bewijzen allemaal dat SKRT aan het begin van dit decennium ook al een ding was.

Interessant is dat de meeste sporen op Atlanta en L.A. wijzen. Na een hoop rap uit begin jaren negentig te hebben doorgeploegd, kwamen we uit bij het nummer Way Too Vicious (1993) van B-Legit en de Californische rapper E-40, waarin de (voorlopig) jongste SKRT ooit voortkomt: “Now we gotta outsmart ‘em (skee-skrt) / Hit a couple of corners, that’ll work / Turned off the lights, got out the car.”

Sinds dat moment is de oorspronkelijke betekenis van SKRT steeds iets verder opgeschoven. Het werd overgenomen door het Atlanta van Future, Migos, Gucci Mane, 21 Savage en Young Thug, en kwam zo in de trapscene terecht. Niemand minder dan E-40 zelf droeg bij aan die transformatie, toen hij in 2008 samen met Gucci Mane het nummer The Recipe uitbracht.

Dit nummer betekende een van de eerste keren dat SKRT een totaal andere betekenis kreeg: het maken van drugs. “I'm in the kitchen scrapping up the pottery (Skrt) / Working with my hands like the maestro at the symphony (Skrt).” Andere rappers uit Atlanta namen deze interpretatie over, zoals 2 Chainz in Fork (2013): “Skrt, skrt, skrt, skrt, skrt / Hit it with the fork.”

Daarna trok de SKRT ook nog de Atlantische Oceaan over, waar de oorspronkelijke betekenis alleen nog maar verder verloren raakte. De Franse rapper La Fouine gebruikte de term bij het minste of geringste, en de 48 SKRT’s die Kaaris aan het eind van zijn nummer Comme un refrain ten gehore bracht doen ook in niets denken aan piepende autobanden – en wat het wel precies betekent weet eigenlijk niemand.

De SKRT werd langzamerhand betekenisloos. De transformatie is ook duidelijk te zien als je even rondkijkt op Instagram: bij de hashtag SKRT tref je foto’s aan van rappers, eten, selfies en vooral heel veel willekeur. Het lijkt een laatste, misschien wel dodelijke fase in de ontwikkeling.

Toch kan het nog erger. In 2017 bracht Pink Guy namelijk deze ode aan Donald Trump: “You're looking kinda sexy, Donnie (SKRRT) / You make me kind of hard (SKRRT, SKRRT) / Donnie Donald is the best, I wanna suck his dick / I love his red face and I love his juicy tits (SKRRT).” Van de oorspronkelijke betekenis bleef niets over. Het was niet eens meer een saaie bevlieging, maar een karikatuur van wat het ooit was. Nadat het zijn hoogtepunt kende tussen 2013 en 2015, nam de populariteit langzamerhand weer af.

Het is ook niet zo dat de SKRT de potentie had om heel ver in onze spreektaal te raken. Er komen regelmatig neologismen uit de rapwereld, maar omdat dit puur een klank is is het ook altijd in cultureel opzicht vrij beperkt gebleven.

De vraag is alleen of dat nou zo erg is. Laten we eens teruggaan naar de basis: je kunt je afvragen of de SKRT nou voor een auto, drugs of iets totaal anders moet staan, maar ook zeggen dat het vooral gewoon een uitroepteken vormt. Muziek evolueert, en trap heeft – in tegenstelling tot rap – nooit zo op de teksten geleund. Integendeel: het gaat om de juiste textuur en niet zozeer om de betekenis. En daarin is SKRT een uniek geluid, met al die toepassingsmogelijkheden. Om je aan de SKRT over te kunnen geven moet je mee evolueren, mee die leegte in. Dan zie je dat het ook een viering is, een uiting van een goed gevoel, lichtheid, opwinding en extase.

De SKRT heeft gelukkig nog meer dan genoeg toekomst, en wordt door genoeg artiesten met de geloofwaardigheid gebracht die het verdient. Denk aan Skkrt skkrt van trapkoning Chief Keef. En aan de Belgische jongens van 34 A – die allemaal jonger zijn dan de eerste SKRT van de geschiedenis – die een mixtape hebben uitgebracht met een nummer dat, jawel, SKRT heet. Of Damso met God Bless, waarin hij met Hamza tegen de onrechtmatige SKRT aantrapt. En dan is er nog Freeze Corleone, een van de weinige Fransen die de SKRT goed gebruikt – namelijk niet te veel, en vanuit zijn oorspronkelijke context: “Yeux bridés, japonais comme une Maxima [een Nissan-auto, red.] / Réflexe de pilotage de taximan (Skrt skrt).”

Zo is de SKRT toch weer herrezen uit zijn as. En niet alleen op een manier die mooi klinkt, maar ook nog eens heel logisch is.

Volg VICE België ook op Instagram.